sistem pemerintahan di mana rakyat memilih perwakilan dalam bentuk badan tadbir urus, kadangkala dipanggil sebagai "pemerintahan majoriti" From Wikipedia, the free encyclopedia
Demokrasi ialah suatu bentuk pemerintahan dengan kuasa menggubal undang-undang dan struktur kerajaan ditentukan oleh rakyat. Dalam sistem demokrasi, undang-undang digubal sama ada oleh rakyat atau wakil yang dipilih oleh rakyat. Sebuah negara atau kerajaan yang mengamalkan sistem demokrasi dipanggil negara atau kerajaan yang demokrasi.
Perkataan demokrasi berasal daripada bahasa Yunani δημοκρατíα iaitu δημος yang bermaksud "rakyat", ditambah pula dengan κρατειν yang bermaksud "memerintah", dengan kata hubung íα; yang memberi maksud "Diperintah oleh Rakyat". Istilah ini kadangkala digunakan untuk mengukur sejauh mana pengaruh rakyat di atas kerajaannya. Demokrasi secara ekstrem boleh dilihat dalam sistem kerajaan seperti sistem berperlembagaan dan diktator (menurut teori Negara negara , malaysia merupakan peringkat terakhir pembangunan sosial dalam negara yang mengamalkan demokrasi secara langsung, dan tiada kerajaan yang bebas daripada kehendak rakyat).
Demokrasi adalah "satu sistem pemerintahan di mana semua orang sebuah negara atau tatanegara... terlibat dalam membuat keputusan tentang perkara-perkaranya, lazimnya dengan undi untuk memilih wakil-wakil bagi sebuah parlimen atau perhimpunan serupa."
Demokrasi seterusnya ditakrifkan sebagai 1. pemerintahan oleh rakyat; terutamanya: peraturan majoriti, 1. sebuah kerajaan yang kuasa tertingginya dikurniakan oleh orang ramai dan digunakan oleh mereka secara terus atau secara tidak langsung melalui satu sistem berparlimen dan raja berpelembagaan biasanya melibatkan secara berkala mengadakan pilihan raya bebas.
Menurut saintis politik dari Amerika, Larry Diamond, demokrasi terdiri daripada empat elemen utama iaitu:
Demokrasi berbeza dengan bentuk kerajaan yang kuasa tertumpa pada individu, sebagai satu kerajaan bebas, atau kuasa dilaksanakan oleh sebilangan kecil individu, seperti oligarki. Walau bagaimanapun, idea demokrasi diwarisi dari falsafah kini kabur kerana kerajaan kontemporari adalah campuran unsur demokrasi, monarki, dan beraja. Karl Popper mentakrifkan demokrasi sebagai berbeza daripada pemerintahan diktator atau zalim, dengan menumpukan pada peluang untuk orang ramai mengawal pemimpin mereka dan membuang pemimpin tanpa perlu membuat revolusi.
Beberapa kelainan demokrasi wujud, tetapi terdapat dua bentuk dasar, yang kedua-duanya berkaitan bagaimana rakyat dalam melaksanakan kehendak mereka. Sebuah bentuk demokrasi ialah demokrasi langsung yang semua warganegara yang layak mempunyai penyertaan aktif dan langsung dalam membuat keputusan politik. Dalam kebanyakan demokrasi moden, warganegara yang layak kekal sebagai kuasa berdaulat tetapi kuasa politik dilaksanan secara tidak langsung melalui wakil yang dipilih; ini dipanggil demokrasi perwakilan
Demokrasi moden mempunyai ciri-ciri berikut:
Cleisthenes, "bapa Demokrasi Athens", tangkapan moden
Istilah demokrasi mula-mula muncul di Yunani kuno pemikiran falsafah dan politik di negara kota Athens semasa baharian klasik.[24][25] Diketuai oleh Cleisthenes, rakyat Athens ditubuhkan apa pada umumnya diadakan sebagai demokrasi pertama dalam 508–507 BC. Cleisthenes dikenali sebagai "bapa Demokrasi Athens."[26]
Demokrasi Athens mengambil bentuk satu demokrasi langsung, dan ia mempunyai dua membezakan ciri: pilihan rawak daripada rakyat biasa mengisi kerajaan sedia ada beberapa jawatan kehakiman dan pentadbiran,[27] dan sebuah dewan undangan mengandungi semua warganegara Athens.[28] Semua warganegara layak dibenarkan berucap dan mengundi di perhimpunan, yang menyediakan undang-undang negara kota. Bagaimanapun, kewarganegaraan Athens mengeluarkan wanita, hamba-hamba, rakyat asing (μέτοικοι métoikoi), bukan pemilik tanah, dan lelaki di bawah 20 tahun.[nama diperlukan][bertentangan]
Daripada yang dianggarkan 200,000 kepada 400,000 orang penduduk Athens, terdapat antara 30,000 60,000 warganegara.[nama diperlukan] Pengecualian bahagian-bahagian penduduk besar dari badan warganegara dengan teliti berkaitan dengan pemahaman purba kewarganegaraan. Dalam kebanyakan daripada zaman kuno manfaat kewarganegaraan ditambat kepada kewajipan berlawan kempen perang.[29]
Demokrasi Athens bukan sahaja langsung dalam rasa yang keputusan telah dibuat oleh orang dikumpulkan, tetapi juga paling terus dalam rasa yang orang ramai melalui perhimpunan, boule dan mahkamah proses seluruh proses politik dan satu peruntukan besar warganegara terlibat sentiasa di urusan awam.[30] Walaupun hak individu tidak dijamin oleh perlembagaan Athens di rasa terkini (Yunani kuno tidak mempunyai perkataan untuk "hak"[31]), rakyat Athens menikmati kebebasan mereka bukan bertentangan kerajaan tetapi dengan mendiami di sebuah bandar yang tidak tertakluk kepada kuasa berbeza dan dengan tidak menjadi mata pelajaran diri mereka kepada kebiasaan orang yang lain.[32]
Julat undi muncul di Sparta seawal 700 BC. Apella adakah satu perhimpunan orang ramai, diadakan bulanan, di mana setiap warganegara lelaki umur 30 boleh menyertai. Dalam Apella, ketua-ketua yang dilantik Spartans dan membuang undi oleh julat undi dan menjerit. Aristotle dipanggil ini "kebudak-budakan," seperti dibandingkan dengan batu undi undi digunapakai rakyat Athens. Sparta mengamalkannya disebabkan oleh kesederhanaannya, dan menghalang apa-apa kecenderungan undi, membeli, atau penipuan yang utama di pilihan raya demokratik awal.[33][34]
Walaupun Republik Rom disumbangkan nyata sekali kepada banyak aspek demokrasi, hanya minoriti satu orang-orang Rom ialah warganegara dengan undi dalam pilihan raya kepada wakil-wakil. Undi yang berkuasa telah diberikan lebih berat melalui satu sistem menggerimander, jadi pegawai-pegawai paling tinggi, termasuk anggota Senat, datang dari beberapa keluarga bangsawan dan kaya.[35] Sebagai tambahan, Roman Republic ialah kerajaan dahulu di dunia barat telah satu Republic sebagai satu negara-bangsa, walaupun ia tidak mempunyai kebanyakan daripada sebuah demokrasi. Orang-orang Rom mencipta konsep klasik dan banyak karya dari Yunani Purba telah dipelihara.[36] Tambahan pula, model Rom pentadbiran mendorong banyak pemikir politik sepanjang abad,[37] dan demokrasi perwakilan moden hari ini meniru lebih banyak Rom daripada model-model orang Yunani kerana ia ialah sebuah negara di mana kuasa tertinggi telah diadakan oleh orang ramai dan wakil-wakil yang dipilih mereka, dan yang mempunyai seorang pemimpin dilantik atau tercalon.[38] Budaya lain, seperti Iroquis Negara di Americas antara sekitar 1450 1600 AD juga membangunkan satu bentuk masyarakat demokratik sebelum mereka berhubungan dengan orang-orang Eropah. Ini menunjukkan bahawa borang demokrasi mungkin telah direka cipta di persatuan-persatuan lain seluruh dunia.
Semasa Zaman Pertengahan, terdapat pelbagai sistem melibatkan pilihan raya atau perhimpunan, walaupun sering hanya melibatkan seorang sebahagian dari penduduk kecil. Ini termasuk:
Kebanyakan kawasan di zaman pertengahan Eropah diperintah oleh paderi atau pemerintah feudal.
Kouroukan Fouga membahagikan Empayar Mali kepada suku-suku kaum (keturunan) yang diwakili di satu perhimpunan agung memanggil Gbara. Bagaimanapun, piagam membuat Mali lebih sebagaimana satu raja berperlembagaan daripada satu republik demokratik.. Lebih dekat sedikit kepada demokrasi moden ialah republik-republik orang Kossak Ukraine di berkurun-kurun ke-16 dan ke-17: Kossak Hetmanate dan Zaporizhian Sich.. Jawatan tertinggi –Hetman – yang dilantik oleh wakil dari kawasan negara.
Parlimen England sekiranya asal-usulnya di sekatan di kuasa raja ditulis ke dalam Magna Carta (1215), yang dengan jelas mengawal hak-hak tertentu mata pelajaran Raja dan secara tersirat menyokong apa menjadi writ Inggeris habeas corpus, menjaga kebebasan individu terhadap penjara menyalahi undang-undang dengan hak merayu.[40][41] Pertama dilantik perhimpunan negara Parlimen Simon de Montfort di England dalam 1265.[42] Kemunculan merayu adakah beberapa bukti terawal parlimen digunakan sebagai satu forum menangani rungutan-rungutan umum orang biasa. Bagaimanapun, kuasa untuk panggilan parlimen tetap pada keseronokan raja.[43]
Semasa zaman moden awal, kuasa Parlimen England secara berterusan menambah. Laluan Petition Betul dalam 1628 dan Perbuatan Habeas Corpus dalam 1679 menubuhkan kebebasan pasti dan kekal dalam melaksanakan. Idea sebuah parti politik mengambil bentuk dengan kumpulan secara bebas membahaskan hak kepada perwakilan politik semasa Debat Putney daripada 1647. Selepas Perang Saudara Inggeris (1642–1651) dan Revolusi Cemerlang daripada 1688, Perakuan Hak adakah digubal dalam 1689, yang mengekodkan hak-hak tertentu dan kebebasan, dan masih dalam melaksanakan. Rang Undang-Undang bertolak keperluan untuk pilihan raya biasa, peraturan untuk kebebasan bercakap di Parlimen dan mengehadkan kuasa raja, memastikan bahawa, tidak seperti kebanyakan daripada Eropah pada masa itu, kemutlakan diraja tidak akan mengatasi.[44][45]
Di Amerika Utara, kerajaan perwakilan bermula di Jamestown, Virginia, dengan pilihan raya House of Burgesses (perintis Virginia Perhimpunan Agung) dalam 1619. Puritans Inggeris yang berpindah dari 1620 buah koloni mantap di New England yang pemerintahan tempatan demokratik dan yang menyumbang kepada pembangunan demokratik Amerika Syarikat;[46] walaupun pemasangan tempatan ini mempunyai beberapa jumlah kecil kuasa beralih, pihak berkuasa utama telah diadakan oleh Crown dan Parlimen Inggeris. Puritans (Bapa-bapa Jemaah Haji), Baptists, dan Quaker siapakah mengasaskan koloni-koloni ini memohon organisasi demokratik jemaah mereka juga untuk pentadbiran masyarakat mereka di perkara duniawi.[47][48][49]
Penubuhan hak mengundi lelaki sejagat di Perancis dalam 1848 ialah satu peristiwa penting di sejarah demokrasi.
Parlimen pertama Great Britain adakah ditubuhkan dalam 1707, selepas penggabungan itu Kingdom of England dan Kingdom of Scotland di bawah Akta Kesatuan.. Walaupun raja semakin menjadi satu boneka,[50] hanya satu minoriti kecil sebenarnya mempunyai satu suara; Parlimen telah dipilih oleh hanya beberapa peratus penduduk (kurang daripada 3% selewat 1780).[51]
Penciptaan yang singkat Corsican Republic dalam 1755 menyemak negara pertama dalam sejarah moden mengambil satu demokratik perlembagaan (semua lelaki dan wanita di atas umur 25 boleh mengundi[52]).. Ini Perlembagaan Corsican adakah mula berdasarkan Kesedaran prinsip dan dimasukkan hak mengundi bagi wanita, sesuatu yang tidak dibenarkan di kebanyakan demokrasi lain sehingga abad ke-20.
Dalam Zaman penjajahan Amerika sebelum 1776, dan untuk beberapa saat selepas, sering satu-satunya pemilik harta orang putih lelaki dewasa boleh mengundi; perhambaan Afrika, paling bebas orang kulit hitam dan kebanyakan wanita tidak dilanjutkan francais. Di Sempadan Amerika, demokrasi menjadi satu cara hidup, dengan lebih meluas sosial, persamaan politik dan ekonomi.[53] Walaupun bukan disifatkan sebagai sebuah demokrasi oleh bapa pengasas, mereka berkongsi satu tekad berakar eksperimen Amerika di prinsip kebebasan semula jadi dan persamaan. [54]
Revolusi Orang Amerika membawa kepada penerimaan Perlembagaan Amerika Syarikat dalam 1787, yang tertua hidup, masih aktif, kerajaan mengekodkan perlembagaan.. Perlembagaan disediakan untuk sebuah kerajaan yang dipilih dan mengawal hak awam dan kebebasan untuk sesetengah, tetapi tidak menamatkan perhambaan mahupun melanjutkan hak mengundi di Amerika Syarikat melebihi pemilik harta orang putih lelaki (lebih kurang 6% daripada populasi). [55]Perakuan Hak dalam 1791 menetapkan had-had kepada kuasa kerajaan melindungi kebebasan peribadi tetapi mempunyai impak kecil di pertimbangan oleh mahkamah untuk 130 tahun pertama selepas ratifikasi.[56]
Dalam 1789, Revolutionary Perancis mengamalkan Declaration hak manusia dan Warganegara dan, walaupun singkat, Konvensyen Kebangsaan adakah yang dilantik oleh semua lelaki dalam 1792.[57] Bagaimanapun, pada awal abad ke-19, kurang demokrasi - sebagai teori, amalan, atau walaupun perkataan - tinggal dalam dunia Atlantik Utara.[58]
Sepanjang tempoh ini, perhambaan tetap sebuah institusi ekonomi dan sosial di tempat-tempat seluruh dunia. Ini terutamanya kes di sebelas negeri yang Amerika Selatan. Pelbagai jenis organisasi ditubuhkan menyokong pergerakan orang kulit hitam dari Amerika Syarikat kepada lokasi di mana mereka akan menikmati lebih banyak kebebasan dan persamaan.
United Kingdom Perbuatan Slave Trade 1807 menghalang industri merentasi Empayar British, dikuatkuasa di seluruh dunia oleh Tentera Laut Diraja Skuadron Afrika Barat di bawah perjanjian Britain berunding dengan negara-negara lain.[59] Sebagai francais mengundi di U.K. telah dinaikkan, ia juga adalah membuat lebih banyak seragam di satu siri reformasi mula dengan Perbuatan Reform 1832.. Dalam 1833, United Kingdom meluluskan Perhambaan Perbuatan Abolition yang mana bermula merentasi Empayar British.
Hak mengundi lelaki sejagat adakah ditubuhkan pada Perancis pada Mac 1848 ekoran daripada Revolusi Perancis 1848.[60] Dalam 1848, beberapa revolusi meletus di Eropah sebagai pemerintah telah didatangi dengan permintaan tinggi untuk penubuhan liberal dan lebih banyak kerajaan demokratik.[61]
Dalam 1860 Bersatu-padu Banci States, populasi hamba di Amerika Syarikat telah membesar kepada empat juta,[62] dan di Pembinaan Semula selepas Civil War (lewat 1860s), yang baru hamba-hamba yang dibebaskan menjadi warganegara dengan satu hak untuk mengundi nominal bagi lelaki. Pembebasan penuh warganegara tidak dijamin sehingga selepas Hak Awam Afrika-Amerika Pergerakan (1955–1968) memperolehi laluan oleh Kongres Amerika Syarikat Perbuatan Voting Rights 1965.[63][64]
Jumlah negara 1800–2003 memperoleh 8 atau lebih tinggi di Tatanegara IV skala, satu lagi ukuran digunakan secara meluas demokrasi.
peralihan-peralihan abad ke-20 kepada demokrasi liberal telah masuk berturut-turut "ombak demokrasi," dengan pelbagai cara hasil daripada perang, revolusi, kemerdekaan dari penjajah, dan keadaan ekonomi dan keagamaan. World War I dan pembubaran Otoman dan Austro-Hungari empayar mengakibatkan penciptaan negara bangsa baru dari Eropah, kebanyakannya sekurang-kurangnya secara nominal demokratik.
Dalam demokrasi 1920-an berkembang dan hak mengundi wanita maju, tetapi Zaman Meleset membawa kekecewaan dan kebanyakan negara-negara Eropah, Amerika Latin, dan Asia bertukar peraturan lelaki kukuh atau pemerintahan diktator. Fasisme dan pemerintahan diktator berkembang maju dalam Nazi Jerman, Itali, Sepanyol dan Portugal, serta rejim-rejim nondemocratic di Baltics, Balkans, Brazil, Cuba, China, dan Jepun, antara lain.[65]
Perang Dunia Kedua membawa satu pembalikan tetap aliran ini di barat Eropah. pengdemokrasian daripada Orang Amerika, orang British, dan sektor Perancis Jerman sibuk (mempertikaikan[66]), Austria, Itali, dan menduduki Jepun berkhidmat sebagai satu model bagi yang kemudian teori perubahan rejim.. Bagaimanapun, kebanyakan daripada Eropah Timur, termasuk Sektor Soviet Jerman jatuh ke dalam yang bukan demokratik Blok persekutuan.
Perang diikuti oleh kemerdekaan dari penjajah, dan sekali lagi kebanyakan daripada negara merdeka baru mempunyai secara nominal perlembagaan demokrasi. India muncul sebagai demokrasi terbesar dunia dan terus menjadi jadi.[67] Negara yang pernah suatu ketika sebahagian daripada Empayar British kerap menerima pakai orang British Westminster sistem.[68]
Menjelang 1960, yang luas majoriti negeri-negeri negara secara nominal demokrasi, walaupun populasi kebanyakan dari dunia tinggal di negara yang mengalami pilihan-pilihan raya kepalsuan, dan borang-borang lain helah (terutamanya di negara-negara Komunis dan bekas tanah jajahan.)
Satu lambaian berikutnya pengdemokrasian membawa keuntungan yang cukup besar ke arah demokrasi liberal benar untuk banyak negara. Sepanyol, Portugal (1974), dan beberapa kediktatoran tentera di Amerika Selatan kembali kepada pemerintahan awam pada akhir 1970-an dan awal 1980-an (Argentina dalam 1983, Bolivia, Uruguay pada 1984, Brazil dalam 1985, dan Chile pada awal 1990-an).. Ini diikuti oleh negara di Timur dan Asia Selatan oleh yang mid-to- lewat 1980-an.
Kelembapan ekonomi dalam 1980-an, bersama dengan kemarahan penindasan Soviet, menyumbang kepada kejatuhan Kesatuan Soviet, akhir bersekutu Perang Dingin, dan pengdemokrasian dan liberalisasi daripada terdahulu Blok Timur negara-negara. Yang paling berjaya daripada demokrasi baru mereka yang ada dari segi geografi dan dari segi budaya terdekat kepada barat Eropah, dan mereka ialah sekarang ahli-ahli atau ahli-ahli calon Kesatuan Eropah.
Aliran liberal merebak kepada beberapa negara di Afrika dalam 1990-an, paling terkenal di Afrika Selatan.. Sesetengah contoh-contoh baharu cubaan liberalisasi termasuk Revolusi Indonesia 1998, Revolusi Jentolak di Yugoslavia, Rose Revolution di Georgia, Revolusi Jingga di Ukraine, Cedar Revolution di Lubnan, Revolusi Tulip di Kyrgyzstan, dan Revolusi Melur di Tunisia.
Menurut Freedom House, pada 2007 terdapat 123 buah demokrasi pilihan raya (naik dari 40 dalam 1972).[69] Menurut World Forum atas Demokrasi, pilihan raya demokrasi kini mewakili 120 daripada 192 buah negara sedia ada dan membentuk 58.2 orang peratus penduduk dunia. Demokrasi yang pada masa yang sama liberal iaitu negara menganggap Freedom House sebagai hak asasi manusia bebas dan menghormati dan kedaulatan undang-undang ialah 85 dalam bilangan dan mewakili 38 peratus penduduk dunia.[70]
Pada 2010 Bangsa-bangsa Bersatu mengisytiharkan 15 September Hari International Demokrasi.[71]
Demokrasi perwakilan ialah satu bentuk demokrasi di mana orang undi untuk wakil yang kemudian mengundi di inisiatif dasar berbanding dengan satu demokrasi langsung, satu bentuk demokrasi di mana orang mengundi di inisiatif dasar secara terus.[86] Langsung
Landsgemeinde (pada 2009) daripada Kanton Glarus, satu contoh demokrasi langsung di Switzerland.
Dalam Switzerland, tanpa memerlukan untuk daftar, setiap rakyat menerima kertas-kertas undi dan brosur maklumat untuk setiap undian (dan boleh hantar balik dengan pos). Switzerland mempunyai satu demokrasi langsung sistem dan undi dianjurkan lebih kurang empat kali setahun.
Rencana utama: Demokrasi langsung
Demokrasi langsung ialah satu sistem politik di mana rakyat terlibat dalam membuat keputusan secara peribadi, bertentangan bergantung pada perantara atau wakil. Penyokong demokrasi langsung berhujah demokrasi itu ialah lebih daripada hanya satu isu bertatacara. Satu demokrasi langsung memberi penduduk yang mengundi kuasa:
Dikemukakan inisiatif-inisiatif, referendum dan cadangan untuk undang-undang,
Beri arahan berjilid kepada pegawai-pegawai elektif, seperti membatalkan mereka sebelum penghujung istilah dilantik mereka, atau memulakan satu kes untuk memecahkan satu janji kempen.
Demokrasi langsung hanya wujud di Switzerland kanton Appenzell Innerrhoden dan Glarus.[87]
Rencana utama: Demokrasi perwakilan
Demokrasi perwakilan melibatkan pilihan raya pegawai kerajaan oleh orang ramai diwakili. Jika ketua kerajaan juga dipilih secara demokrasi maka itu adalah dipanggil satu demokratik republik.[88] Mekanisme-mekanisme paling biasa melibatkan pilihan raya calon dengan satu majoriti atau satu kemajmukan daripada undi. Negara-negara paling barat mempunyai sistem-sistem mewakili.[87]
Wakil boleh dipilih atau menjadi wakil diplomatik oleh satu daerah tertentu (atau konstituensi), atau mewakili seluruh pemilih melalui berkadar sistem, dengan sesetengah menggunakan satu kombinasi dua. Beberapa demokrasi perwakilan juga menggabungkan unsur demokrasi langsung, seperti referendum.. Satu biasa demokrasi perwakilan adalah manakala wakil dipilih oleh orang ramai berlakon di kepentingan umat, mereka mengekalkan kebebasan bersenam pengadilan mereka sendiri sebagai bagaimana terbaik berbuat demikian. Sebab-sebab sedemikian telah terdorong kritikan atas demokrasi perwakilan,[89][90] menunjukkan penyanggahan mekanisme-mekanisme perwakilan dengan demokrasi[91][92]
Rencana utama: Sistem parlimen
Demokrasi berparlimen ialah satu demokrasi perwakilan di mana kerajaan dilantik oleh, atau boleh disingkirkan oleh, wakil berbanding dengan satu "pemerintahan presiden" di mana presiden ialah kedua-dua ketua kerajaan dan ketua kerajaan dan dilantik oleh pengundi. Di bawah satu demokrasi berparlimen, kerajaan bersenam oleh delegasi kepada satu kementerian eksekutif dan tertakluk semakan semula yang berterusan, pemeriksaan dan baki oleh parlimen legislatif yang dilantik oleh orang ramai.[93][94][95][96]
Sistem parlimen mempunyai hak memecat satu Perdana Menteri pada mana-mana titik dalam tempoh yang mereka berasa dia tidak melakukan tugas mereka bagi jangkaan badan perundangan. Ini dibuat melalui satu Vote of No Confidence di mana badan perundangan memutuskan samada atau untuk tidak membuang Perdana Menteri daripada jawatan oleh satu sokongan majoriti untuk pemecatan masing-masing.[97] Dalam sesetengah negara, Perdana Menteri boleh juga mengadakan pilihan raya bila-bila masa dia jadi memilih, dan lazimnya Perdana Menteri akan mengadakan pilihan raya apabila dia mengetahui bahawa mereka dalam pertolongan baik dengan orang awam sebagai dipilih semula. Dalam pilihan-pilihan raya tambahan demokrasi berparlimen lain hampir-hampir tidak pernah mengadakan, satu kerajaan minoriti diutamakan sehingga pilihan-pilihan raya biasa yang akan datang. Satu ciri penting demokrasi berparlimen ialah konsep "pembangkang setia".. Intipati konsep adalah parti politik kedua terbesar membangkang parti pemerintah (atau gabungan), manakala masih kekal setia ke negeri itu dan prinsip demokratiknya.
Rencana utama: Sistem presiden
Demokrasi Berpresiden ialah satu sistem di mana orang awam memilih presiden melalui pilihan-pilihan raya bebas and adil. Presiden menjadi kedua-dua pengawalan ketua kerajaan dan ketua kerajaan kebanyakan daripada kuasa eksekutif. Presiden menyampaikan untuk satu syarat tertentu dan tidak boleh melebihi bahawa jumlah masa. Pilihan raya lazimnya mempunyai satu tarikh tetap dan tidak mudah ditukar. Presiden mempunyai kawalan langsung atas kabinet, lebih-lebih lagi melantik anggota-anggota kabinet.[97]
Presiden tidak boleh dengan mudah dibuang daripada jawatan oleh badan perundangan, tetapi dia tidak boleh mengeluarkan anggota cabang perundangan apa-apa dengan lebih senang. Ini memberikan beberapa langkah perasingan kuasa.. Akibatnya bagaimanapun, presiden dan badan perundangan boleh tamat di kawalan parti yang berbeza, membenarkan suatu merintangi yang lain dan dengan itu mengganggu dengan operasi teratur negeri. Ini mungkin sebab mengapa demokrasi berpresiden tidak sangat biasa di luar Americas, Afrika, dan Central and Southeast Asia.[97]
Satu sistem separuh jawatan presiden adalah sistem demokrasi di mana kerajaan termasuk kedua-dua seorang perdana menteri dan seorang presiden. Kuasa-kuasa perincian diadakan oleh perdana menteri dan presiden berbeza oleh negara.[97]
Lihat juga: Politik Switzerland dan Undi di Switzerland
Beberapa demokrasi moden yang lebih banyak dikuasai mewakili di alam juga dengan lebat menyandarkan borang tindakan politik yang secara terus demokratik. Demokrasi ini, yang menggabungkan unsur demokrasi perwakilan dan demokrasi langsung, diistilah demokrasi hibrid,[98] semi demokrasi langsung atau demokrasi penyertaan. Contoh termasuk Switzerland dan sesetengah A.S. menyatakan, di mana kegunaan selalu diperbuat daripada referendum dan inisiatif-inisiatif .
Persekutuan Switzerland adalah demokrasi separuh langsung.[87] Di peringkat persekutuan, warganegara boleh mencadangkan perubahan kepada perlembagaan (inisiatif popular persekutuan) atau meminta satu pungutan suara untuk diadakan di mana-mana undang-undang mengundi oleh parlimen.[87] Antara Januari 1995 dan Jun 2005, warganegara-warganegara Sweden mengundi 31 kali, menjawab 103 soalan (dalam tempoh yang sama, Perancis terlibat dalam hanya dua pungutan suara).[87] Walaupun pada masa lalu 120 tahun kurang daripada 250 inisiatif telah diletakkan kepada pungutan suara. Penduduk konservatif, membenarkan satu-satunya lebih kurang 10% daripada inisiatif dikemukakan di hadapan mereka; sebagai tambahan, mereka sering memilih satu versi inisiatif ditulis semula oleh kerajaan.[nama diperlukan]
Dalam Amerika Syarikat, tiada mekanisme demokrasi langsung wujud di peringkat persekutuan, tetapi lebih daripada separuh daripada negeri-negeri dan banyak kawasan menyediakan untuk inisiatif pengundian ditaja warganegara (juga memanggil "langkah undian", "soalan-soalan undi" atau "pendapat"), dan sebahagian besar negara luas ambil kira referendum. Contoh termasuk penggunaan meluas referendum dalam negeri AS California, iaitu sebuah negara yang mempunyai lebih daripada 20 juta pengundi.[99]
Dalam New England Mesyuarat pekan selalunya digunakan, terutama di kawasan luar bandar, untuk menguruskan kerajaan tempatan. Ini mewujudkan bentuk kerajaan hibrid, dengan seorang tempatan demokrasi langsung dan sebuah kerajaan negeri yang mana mewakili. Misalnya, paling Vermont pekan mengadakan mesyuarat pekan tahunan pada Mac di mana pegawai-pegawai bandar dilantik, belanjawan untuk bandar dan sekolah diundi tentang, dan warganegara mempunyai peluang bercakap dan didengar di perkara-perkara politik.[100]
Rencana utama: Raja berperlembagaan
Permaisuri Elizabeth II, satu raja berperlembagaan.
Banyak negara seperti United Kingdom, Belanda, Belgium, Negara-negara Scandinavia, Thailand, Jepun dan Bhutan berpusing raja yang berkuasa ke dalam raja berperlembagaan dengan terhad atau, sering beransur-ansur, peranan-peranan yang cuma simbolik. Misalnya, di pendahulu menyatakan ke United Kingdom, raja berperlembagaan bermula untuk muncul dengan Revolusi Cemerlang daripada 1688 dan laluan Bill of Rights 1689.[44][45]
Dalam negara lain, pemerintahan beraja telah dimansuhkan bersama dengan sistem bangsawan (sebagai di Perancis, China, Rusia, Jerman, Austria, Hungary, Itali, Greece dan Mesir).. Satu presiden yang dipilih, dengan atau tanpa kuasa penting, menjadi ketua kerajaan di negara-negara ini.
Édewan negara lite badan perundangan, yang sering mempunyai hayat atau tempoh turun-temurun, biasa di banyak negara. Sepanjang masa, ini salah satu mengehadkan kuasa mereka (seperti orang British Dewan Pertuanan) jika tidak menjadi elektif dan tetap berkuasa (seperti Senat Australia).
Rencana utama: Republikanisme
Tempoh republik adakah banyak pelbagai makna, tetapi hari ini sering merujuk kepada satu demokrasi perwakilan dengan satu dilantik ketua kerajaan, seperti satu presiden, sajikan untuk satu penggal terhad, berbeza dengan negeri dengan satu turun-temurun raja sebagai seorang ketua negara, sekalipun negeri-negeri ini juga adalah demokrasi perwakilan dengan satu dilantik atau dilantik ketua kerajaan seperti satu perdana menteri .[101]
Bapa Pengasas Amerika Syarikat jarang sekali memuji dan sering dikritik demokrasi, yang dalam masa mereka cenderung lebih-lebih lagi bermakna demokrasi langsung, sering tanpa perlindungan satu Perlembagaan memuliakan hak asasi; James Madison membantah, terutama sekali dalam Pengikut Faham Persekutuan No. 10, bahawa apa mengenal satu demokrasi dari satu republik adakah itu terdahulu menjadi lebih lemah seperti ia mendapat lebih besar dan mengalami lebih dengan ganas dari kesan kumpulan, manakala sebuah republik boleh mendapatkan lebih kukuh seperti ia mendapat lebih besar dan bertarung kumpulan olehnya struktur sebenar.
Apa kritikal kepada nilai-nilai Amerika, John Adams mendesak,[102] adakah itu kerajaan jadi "diikat oleh undang-undang yang ditetapkan, yang orang ramai mempunyai satu suara dalam membuat, dan satu hak mempertahankan." Ketika Benjamin Franklin keluar selepas menulis perlembagaan A.S., seorang wanita tanya dia "Begini, Doktor, apa mendapat kami—sebuah republik atau satu pemerintahan beraja?". Dia menjawab "Sebuah republik—jika anda dapat mengekalkannya."[103]
Rencana utama: Demokrasi liberal
Demokrasi liberal adalah satu bentuk kerajaan demokrasi melalui perwakilan di mana perwakilan membuat keputusan yang berlandaskan perlembagaan undang-undang yang tertakluk kepada perlembagaan yang adil, liberal, dan sejahtera. Perlembagaan ini melindungi sebarang hak-hak rakyat, hak peribadi serta kebebasan rakyat dengan membataskan kuasa pihak majoriti untuk mengatasi kuasa minoriti. Bentuk demokrasi ini sering digunakan di kebanyakan negara-negara yang pesat membangun. Unsur-unsur seperti liberalisme, konsosialisme, hak asasi manusia, hak sivil dan politik rakyat, hak kuasa mengundi, kebebasan bersuara, kebebasan media, pemikiran kritis, nasionalisme, dan marhaenisme juga diterapkan dalam sistem demokrasi liberal ini.
Dalam satu demokrasi liberal, ia adalah mungkin untuk beberapa keputusan besar-besaran muncul dari banyak keputusan individu yang warganegara bebas membuat pilihan. Dengan kata lain, seseorang warganegara atau pengundi berhak mengundi sama ada untuk parti atau gabungan politik tertentu, tidak kira ianya berhaluan kanan, berhaluan kiri atau sentrisme. Kebiasaannya parti-parti politik berhaluan kanan ataupun parti-parti politik berhaluan tengah (sentrisme), sering mendapat kemenangan majoriti undi yang banyak, manakala parti-parti politik berhaluan kiri pula terpaksa diisytiharkan sebagai parti-parti politik minoriti dengan kuasa politik yang sederhana radikal dan bebas.
Sosialis pemikiran mempunyai beberapa fikiran lain mengenai demokrasi. Demokrasi sosial, sosialisme demokratik, dan pemerintahan diktator proletariat (biasanya melalui Demokrasi persekutuan) adakah beberapa contoh. Banyak sosialis demokratik dan demokrat sosial percaya kepada satu bentuk demokrasi penyertaan dan/atau demokrasi tempat kerja digabungkan dengan satu demokrasi perwakilan.
Dalam Ortodoksi pengikut Marx terdapat satu perseteruan untuk apa biasanya dipanggil "demokrasi liberal", yang mereka hanya merujuk sebagai demokrasi berparlimen disebabkan olehnya sering sifat terpusat. Disebabkan oleh hasrat mereka menghapuskan elitisme politik mereka melihat di kapitalisme, Marxists, Leninists dan Trotskyists percaya kepada demokrasi langsung dilaksanakan melalui satu sistem masyarakat (yang mana kadang-kadang dipanggil soviets).. Sistem ini akhirnya menunjukkan sendiri sebagai demokrasi majlis dan bermula dengan demokrasi tempat kerja. (Lihat Demokrasi di fahaman Marx.)
Demokrasi tidak boleh mengandungi semata-mata pilihan raya yang hampir sentiasa dongeng dan diurus oleh pemilik tanah kaya dan ahli politik profesional.
—Che Guevara, Ucapan, Uruguay, 1961[104]
Anarkis dipisahkan di domain ini, bergantung pada sama ada mereka percaya bahawa satu pemerintahan majoriti ialah tyrannic atau bukan. Satu-satunya bentuk demokrasi mempertimbangkan boleh diterima kepada banyak anarkis adakah demokrasi langsung. Pierre-Joseph Proudhon mengatakan bahawa bentuk hanya diterima demokrasi langsung ialah satu di mana ia diiktirafkan bahawa keputusan majoriti tidak mengikat di minoriti, walaupun apabila sebulat.[105] Bagaimanapun, anarcho-communist Murray Bookchin mengkritik anarkis individualis kerana demokrasi bertentangan,[106] dan kata "pemerintahan majoriti" konsisten dengan anarkisme.[107]
Beberapa anarcho-communists menentang sifat majoritarian demokrasi langsung, rasa itu ia boleh menghalang kebebasan individu dan memilih menyebelahi satu bentuk bukan majoritarian demokrasi konsensus, sebagaimana kedudukan Proudhon di demokrasi langsung.[108] Henry David Thoreau, yang tidak self-identify sebagai seorang pengacau tetapi dipertikai untuk "satu kerajaan yang lebih baik"[109] dan disebut sebagai satu inspirasi oleh beberapa anarkis, mengatakan bahawa orang tidak sepatutnya berada dalam kedudukan mengawal lainnya atau diperintah apabila tiada persetujuan.
Pemodal-pemodal Anarcho, voluntaryists dan lain anarkis hak menentang keinstitusian demokrasi apabila mereka mempertimbangkan ia dalam percanggahan dengan dengan meluas memegang nilai-nilai moral dan prinsip-prinsip etika dan konsepsi mereka hak peribadi.. a priori Rothbardian hujah adalah negeri adalah institusi memaksa yang semestinya melanggar prinsip tidak menceroboh (NAP).. Beberapa anarkis hak juga mengkritik demokrasi di satu posteriori alasan-alasan consequentialist, dalam soal ketidakcekapan atau kecacatan dalam menyebabkan pemaksimuman kebebasan individu.. Mereka mengekalkan orang ramai yang terlibat dalam institusi demokratik utama dipandu oleh kepentingan ekonomi diri sendiri.[110][111]
Rencana utama: Sortition
Kadang-kadang dipanggil "demokrasi tanpa pilihan raya", sortition memilih pembuat-pembuat keputusan melalui satu proses rawak. Niat adalah mereka yang dipilih akan menjadi wakil pendapat dan kepentingan orang ramai pada umumnya, dan jadi lebih adil dan adil daripada satu pegawai yang dilantik. Teknik dalam penggunaan meluas di Demokrasi Athens dan masih digunakan dalam moden pilihan juri.
Rencana utama: Demokrasi permuafakatan
Satu demokrasi permuafakatan membenarkan undi majoriti serentak dalam dua atau lebih banyak kawasan-kawasan etno keagamaan, dan dasar digubal hanya jika mereka mendapatkan sokongan majoriti dari kedua-dua atau kesemua mereka.
Rencana utama: Demokrasi konsensus
Satu demokrasi konsensus, berbeza, tidak akan menjadi dikotomi. Sebaliknya, keputusan akan berdasarkan satu pendekatan pelbagai pilihan, dan dasar akan digubal jika mereka mendapat cukup sokongan, sama ada dalam satu perjanjian lisan semata-mata, atau melalui undian konsensus - undian keutamaan pelbagai pilihan. Jika ambang sokongan berada di satu tahap cukup tinggi, minoriti adalah apabila ia dilindungi secara automatik. Tambahan pula, mana-mana pengundian akan etno buta warna.
Pengundian majoriti yang berkelayakan adakah direka bentuk oleh Treaty of Rome untuk menjadi kaedah utama sampai keputusan di European Council of Ministers.. Sistem ini memperuntukkan undi kepada negara-negara anggota sebahagiannya menurut populasi mereka, tetapi sangat berat menyebelahi negeri-negeri lebih kecil. Ini mungkin dilihat sebagai satu bentuk demokrasi perwakilan, tetapi wakil kepada Majlis mungkin dilantik sebalik dari dipilih secara terus.
Rencana utama: Demokrasi Inklusif
Demokrasi inklusif ialah satu teori politik dan projek politik yang bermatlamat untuk demokrasi langsung dalam semua bidang kehidupan sosial: demokrasi dalam politik dalam bentuk perhimpunan-perhimpunan berdepan yang mana confederated, demokrasi ekonomi dalam satu tiada kerakyatan, moneyless dan ekonomi marketless, demokrasi di alam sosial, iaitu pengurusan sendiri dalam tempat kerja dan pendidikan, dan demokrasi ekologi yang mana menyasarkan untuk mengintegrasi semula masyarakat dan sifat. Projek teoretis demokrasi inklusif ditimbulkan dari kerja ahli falsafah politik Takis Fotopoulos dalam "Towards An Inclusive Democracy" dan selanjutnya dibangunkan dalam jurnal Demokrasi & Sifatdan penggantinya International Journal Demokrasi Inklusif.
Unit asas pembuatan keputusan di sebuah demokrasi inklusif ialah perhimpunan demotik, iaitu perhimpunan demo, badan warganegara di satu kawasan geografi dianugerahkan yang boleh merangkumi sebuah bandar dan kampung-kampung sekeliling, malahan kawasan kejiranan bandar besar. Sebuah demokrasi inklusif hari ini hanya boleh mengambil bentuk sebuah demokrasi confederal yang berdasarkan kepada satu rangkaian majlis pentadbiran yang anggota atau wakil dipilih dari popular berdepan perhimpunan-perhimpunan demokratik di pelbagai demoi. Maka, peranan mereka pentadbiran semata-mata dan praktikal, bukan satu daripada penggubalan dasar sama seperti wakil di demokrasi perwakilan.
Badan warganegara dinasihatkan oleh pakar-pakar tetapi ia badan warganegara yang berfungsi sebagai penerima keputusan muktamad . Authority boleh diwakilkan kepada satu segmen badan warganegara untuk menjalankan tugas khas, misalnya berkhidmat sebagai anggota mahkamah-mahkamah popular, atau tentang majlis-majlis daerah dan confederal. Penugasan sedemikian dibuat, pada prinsipnya, oleh bahagian, secara putaran, dan sentiasa recallable oleh badan warganegara. Wakil kepada badan-badan daerah dan confederal sepatutnya mempunyai mandat tertentu.
Rencana utama: Politik penyertaan
SATU Parpolity atau Participatory Polity ialah sebuah bentuk demokrasi teoretis yang diperintah oleh satu Tersarang Majlis struktur. Falsafah pedoman adalah orang sepatutnya mempunyai kuasa mengambil keputusan seimbang dengan berapa mereka terjejas oleh keputusan. Majlis tempatan 25–50 orang benar-benar bebas di mengeluarkan bahawa menjejaskan hanya mereka, dan majlis-majlis ini menghantar wakil kepada majlis-majlis peringkat lebih tinggi yang merupakan sekali lagi berautonomi mengenai mengeluarkan bahawa menjejaskan hanya populasi terjejas oleh majlis itu.
Mahkamah majlis secara rawak memilih warganegara menjadi satu kawalan terhadap kezaliman majoriti, dan peraturan di mana badan berpeluang mengundi di mana isu. Wakil boleh mengundi secara berbeza daripada bagaimana majlis penghantaran mereka mungkin mahu, tetapi diberi mandat untuk berkomunikasi harapan-harapan majlis penghantaran mereka. Wakil recallable pada bila-bila masa. Referendum adalah mungkin pada bila-bila masa melalui undi kebanyakan majlis-majlis tahap rendah, bagaimanapun, bukan segala-galanya ialah satu pungutan suara apabila ini paling mungkin membuang masa. Satu parpolity dimaksudkan bekerja selari dengan satu ekonomi penyertaan.
Rencana utama: Demokrasi kosmopolitan
Demokrasi kosmopolitan, juga dikenali sebagai Demokrasi global atau Faham Persekutuan Dunia, ialah satu sistem politik di mana demokrasi dilaksanakan di satu skala global, sama ada secara langsung atau melalui wakil. Satu justifikasi penting untuk sistem begini adalah keputusan dibuat dalam negara atau demokrasi daerah sering mempengaruhi orang di luar konstituensi yang, secara definisi, tidak boleh mengundi. Sebaliknya, di sebuah demokrasi kosmopolitan, orang ramai yang terjejas oleh keputusan juga mempunyai satu kata pada mereka.[112]
Menurut penyokong-penyokongnya, sebarang percubaan menyelesaikan masalah global tidak demokratik tanpa beberapa bentuk demokrasi kosmopolitan. Prinsip umum demokrasi kosmopolitan adalah untuk memperluaskan sesetengah atau kesemua nilai dan norma demokrasi, termasuk kedaulatan undang-undang; penyelesaian konflik tanpa kekerasan; dan persamaan antara warganegara, melebihi had negeri. Untuk terlaksana sepenuhnya, ini akan memerlukan membentuk semula sedia ada pertubuhan antarabangsa, misalnya Bangsa-bangsa Bersatu, serta penciptaan institusi baru seperti satu Parlimen Dunia, yang sebaik-baiknya akan meningkatkan kawalan awam atas, dan kebertanggungjawaban di, politik antarabangsa.
Kosmopolitan Democracy telah dinaikkan pangkat, antara lain, oleh ahli fizik Albert Einstein,[113] penulis Kurt Vonnegut, penulis pojok George Monbiot, dan profesor David Held dan Daniele Archibugi.[114] Penciptaan Mahkamah Jenayah Antarabangsa dalam 2003 dilihat sebagai satu langkah utama ke hadapan oleh banyak penyokong demokrasi kosmopolitan jenis ini.
Rencana utama: Demokrasi Kreatif
Kreatif Democracy disokong oleh ahli falsafah Amerika John Dewey.. Gagasan besar tentang Creative Democracy ialah demokrasi itu menggalakkan bangunan keupayaan individu dan interaksi antara masyarakat. Dewey bertengkar bahawa demokrasi adalah suatu cara hidup dalam dia kerja""Creative Democracy: Tugas Sebelum Kami" [115] dan satu pengalaman membina pada kepercayaan di sifat manusia, kepercayaan di orang, dan kepercayaan dalam bekerja dengan yang lain. Demokrasi, di pandangan Dewey, ialah satu idaman moral memerlukan usaha sebenar dan karya oleh orang; ia bukan satu konsep keinstitusian yang wujud di luar diri kita. "Tugas demokrasi", Dewey menyimpulkan, "selama-lamanya daripada penciptaan satu pengalaman lebih bebas dan lebih berperikemanusiaan di mana semua berkongsi dan di mana kesemuanya menyumbang".
Selain daripada bidang umum, prinsip demokratik serupa dan mekanisme undi dan perwakilan telah digunakan untuk memerintah jenis kumpulan lain. Banyak pertubuhan bukan kerajaan tentukan dasar dan kepimpinan dengan undi. Kebanyakan kesatuan-kesatuan sekerja dan koperasi-koperasi adakah ditadbir oleh pilihan raya demokratik. Perbadanan dikawal oleh pemegang saham di prinsip satu saham, satu undi.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
