Demokrasi

Demokrasi ialah suatu bentuk pemerintahan dengan kuasa menggubal undang-undang dan struktur kerajaan ditentukan oleh rakyat. Dalam sistem demokrasi, undang-undang digubal sama ada oleh rakyat atau wakil yang dipilih oleh rakyat. Sebuah negara atau kerajaan yang mengamalkan sistem demokrasi dipanggil negara atau kerajaan yang demokrasi.

Perkataan demokrasi berasal daripada bahasa Yunani δημοκρατíα iaitu δημος yang bermaksud "rakyat", ditambah pula dengan κρατειν yang bermaksud "memerintah", dengan kata hubung íα; yang memberi maksud "Diperintah oleh Rakyat". Istilah ini kadangkala digunakan untuk mengukur sejauh mana pengaruh rakyat di atas kerajaannya. Demokrasi secara ekstrem boleh dilihat dalam sistem kerajaan seperti sistem berperlembagaan dan diktator (menurut teori Negara negara , malaysia merupakan peringkat terakhir pembangunan sosial dalam negara yang mengamalkan demokrasi secara langsung, dan tiada kerajaan yang bebas daripada kehendak rakyat).

Demokrasi adalah "satu sistem pemerintahan di mana semua orang sebuah negara atau tatanegara... terlibat dalam membuat keputusan tentang perkara-perkaranya, lazimnya dengan undi untuk memilih wakil-wakil bagi sebuah parlimen atau perhimpunan serupa."

Demokrasi seterusnya ditakrifkan sebagai 1. pemerintahan oleh rakyat; terutamanya: peraturan majoriti, 1. sebuah kerajaan yang kuasa tertingginya dikurniakan oleh orang ramai dan digunakan oleh mereka secara terus atau secara tidak langsung melalui satu sistem berparlimen dan raja berpelembagaan biasanya melibatkan secara berkala mengadakan pilihan raya bebas.

Menurut saintis politik dari Amerika, Larry Diamond, demokrasi terdiri daripada empat elemen utama iaitu:

1. Satu sistem politik untuk memilih dan menggantikan kerajaan melalui pilihan raya bebas dan adil
2. Penyertaan aktif orang ramai, sebagai warganegara, dalam lingkungan politik dan sivik
3. Perlindungan hak asasi manusia semua rakyat
4. Satu kaedah undang-undang yang mana undang-undang dan prosedur digunakan sama rata terhadap semua rakyat.

Demokrasi berbeza dengan bentuk kerajaan yang kuasa tertumpa pada individu, sebagai satu kerajaan bebas, atau kuasa dilaksanakan oleh sebilangan kecil individu, seperti oligarki. Walau bagaimanapun, idea demokrasi diwarisi dari falsafah kini kabur kerana kerajaan kontemporari adalah campuran unsur demokrasi, monarki, dan beraja. Karl Popper mentakrifkan demokrasi sebagai berbeza daripada pemerintahan diktator atau zalim, dengan menumpukan pada peluang untuk orang ramai mengawal pemimpin mereka dan membuang pemimpin tanpa perlu membuat revolusi.

Beberapa kelainan demokrasi wujud, tetapi terdapat dua bentuk dasar, yang kedua-duanya berkaitan bagaimana rakyat dalam melaksanakan kehendak mereka. Sebuah bentuk demokrasi ialah demokrasi langsung yang semua warganegara yang layak mempunyai penyertaan aktif dan langsung dalam membuat keputusan politik. Dalam kebanyakan demokrasi moden, warganegara yang layak kekal sebagai kuasa berdaulat tetapi kuasa politik dilaksanan secara tidak langsung melalui wakil yang dipilih; ini dipanggil demokrasi perwakilan

Ciri-ciri demokrasi

Demokrasi moden mempunyai ciri-ciri berikut:

• Perlembagaan yang menghadkan kuasa dan perjalanan rasmi kerajaan, sama ada secara tulisan, secara norma atau gabungan kedua-duanya. Lazimnya Perlembagaan akan memasukkan doktrin pembahagian kuasa untuk memastikan individu tidak diberi kuasa yang lebih.
• Pilihan raya untuk memilih pegawai-pegawai kerajaan, yang dikelolakan secara bebas dan adil.
• Rakyat diberi hak mengundi.
• Kebebasan bersuara dalam memberi ucapan, berhimpun dan sebagainya.
• Kebebasan akhbar dan akses ke media lain.
• Kebebasan persatuan.
• Semua orang dalam masyarakat menikmati hak yang sama dari segi undang-undang. Salah satu prasyarat demokrasi ialah wujudnya Aturan Undang-Undang.
• Rakyat yang berpendidikan dan berpengetahuan tentang hak asasi manusia dan tanggungjawab sivik.

Sejarah

Cleisthenes, "bapa Demokrasi Athens", tangkapan moden

Istilah demokrasi mula-mula muncul di Yunani kuno pemikiran falsafah dan politik di negara kota Athens semasa baharian klasik.[24][25] Diketuai oleh Cleisthenes, rakyat Athens ditubuhkan apa pada umumnya diadakan sebagai demokrasi pertama dalam 508–507 BC. Cleisthenes dikenali sebagai "bapa Demokrasi Athens."[26]

Demokrasi Athens mengambil bentuk satu demokrasi langsung, dan ia mempunyai dua membezakan ciri: pilihan rawak daripada rakyat biasa mengisi kerajaan sedia ada beberapa jawatan kehakiman dan pentadbiran,[27] dan sebuah dewan undangan mengandungi semua warganegara Athens.[28] Semua warganegara layak dibenarkan berucap dan mengundi di perhimpunan, yang menyediakan undang-undang negara kota. Bagaimanapun, kewarganegaraan Athens mengeluarkan wanita, hamba-hamba, rakyat asing (μέτοικοι métoikoi), bukan pemilik tanah, dan lelaki di bawah 20 tahun.[nama diperlukan][bertentangan]

Daripada yang dianggarkan 200,000 kepada 400,000 orang penduduk Athens, terdapat antara 30,000 60,000 warganegara.[nama diperlukan] Pengecualian bahagian-bahagian penduduk besar dari badan warganegara dengan teliti berkaitan dengan pemahaman purba kewarganegaraan. Dalam kebanyakan daripada zaman kuno manfaat kewarganegaraan ditambat kepada kewajipan berlawan kempen perang.[29]

Demokrasi Athens bukan sahaja langsung dalam rasa yang keputusan telah dibuat oleh orang dikumpulkan, tetapi juga paling terus dalam rasa yang orang ramai melalui perhimpunan, boule dan mahkamah proses seluruh proses politik dan satu peruntukan besar warganegara terlibat sentiasa di urusan awam.[30] Walaupun hak individu tidak dijamin oleh perlembagaan Athens di rasa terkini (Yunani kuno tidak mempunyai perkataan untuk "hak"[31]), rakyat Athens menikmati kebebasan mereka bukan bertentangan kerajaan tetapi dengan mendiami di sebuah bandar yang tidak tertakluk kepada kuasa berbeza dan dengan tidak menjadi mata pelajaran diri mereka kepada kebiasaan orang yang lain.[32]

Julat undi muncul di Sparta seawal 700 BC. Apella adakah satu perhimpunan orang ramai, diadakan bulanan, di mana setiap warganegara lelaki umur 30 boleh menyertai. Dalam Apella, ketua-ketua yang dilantik Spartans dan membuang undi oleh julat undi dan menjerit. Aristotle dipanggil ini "kebudak-budakan," seperti dibandingkan dengan batu undi undi digunapakai rakyat Athens. Sparta mengamalkannya disebabkan oleh kesederhanaannya, dan menghalang apa-apa kecenderungan undi, membeli, atau penipuan yang utama di pilihan raya demokratik awal.[33][34]

Walaupun Republik Rom disumbangkan nyata sekali kepada banyak aspek demokrasi, hanya minoriti satu orang-orang Rom ialah warganegara dengan undi dalam pilihan raya kepada wakil-wakil. Undi yang berkuasa telah diberikan lebih berat melalui satu sistem menggerimander, jadi pegawai-pegawai paling tinggi, termasuk anggota Senat, datang dari beberapa keluarga bangsawan dan kaya.[35] Sebagai tambahan, Roman Republic ialah kerajaan dahulu di dunia barat telah satu Republic sebagai satu negara-bangsa, walaupun ia tidak mempunyai kebanyakan daripada sebuah demokrasi. Orang-orang Rom mencipta konsep klasik dan banyak karya dari Yunani Purba telah dipelihara.[36] Tambahan pula, model Rom pentadbiran mendorong banyak pemikir politik sepanjang abad,[37] dan demokrasi perwakilan moden hari ini meniru lebih banyak Rom daripada model-model orang Yunani kerana ia ialah sebuah negara di mana kuasa tertinggi telah diadakan oleh orang ramai dan wakil-wakil yang dipilih mereka, dan yang mempunyai seorang pemimpin dilantik atau tercalon.[38] Budaya lain, seperti Iroquis Negara di Americas antara sekitar 1450 1600 AD juga membangunkan satu bentuk masyarakat demokratik sebelum mereka berhubungan dengan orang-orang Eropah. Ini menunjukkan bahawa borang demokrasi mungkin telah direka cipta di persatuan-persatuan lain seluruh dunia.

Zaman Pertengahan

Semasa Zaman Pertengahan, terdapat pelbagai sistem melibatkan pilihan raya atau perhimpunan, walaupun sering hanya melibatkan seorang sebahagian dari penduduk kecil. Ini termasuk:

• India Selatan Chola dalam Tamil Nadu rantau Benua Kecil India sekiranya satu sistem pilihan raya 1,000 tahun lepas,[39]
• Carantania, lama Slavika/Slovenia kerajaan kecil, Ducal Inauguration dari ketujuh kepada abad ke-15,
• pilihan raya kasta atas Gopala dalam Benggala rantau Benua Kecil India ,
• Empayar Rom Holy's Hoftag dan Diet Agung (kebanyakannya Nobles and Clergy),
• Poland–Lithuania Komanwel (10% daripada populasi),
• Althing di Iceland ,
• Løgting dalam Pulau-pulau Faeroe,
• pasti orang Itali kuno bandar raya negeri seperti Venice, Genoa, Florence, Pisa, Lucca, Amalfi, Siena dan San Marino
• tuatha sistem di Ireland awal zaman pertengahan,
• Veche di Novgorod dan Pskov Republik daripada Rusia kuno,
• Orang Skandinavia Barang,
• Negeri di Tirol dan Switzerland,
• bandar raya saudagar yang berautonomi Sakai dalam abad ke-16 di Jepun,
• Persatuan-persatuan Volta-Nigeric seperti Igbo.
• sistem Mekhk-Khel Orang Nakh daripada North Caucasus, yang mana wakil kepada Council of Elders untuk setiap teip (suku-sakat) dipilih secara popular oleh yang anggota teip.
• Orang Sikh ke-10 Guru Gobind Singh ji (Nanak X) menubuhkan Sikh pertama republik demokratik dunia kerajaan berhenti bangsawan di hari pertama Vasakh 1699 and Gurbani sebagai perlembagaan tunggal republik Sikh ini.

Kebanyakan kawasan di zaman pertengahan Eropah diperintah oleh paderi atau pemerintah feudal.

Kouroukan Fouga membahagikan Empayar Mali kepada suku-suku kaum (keturunan) yang diwakili di satu perhimpunan agung memanggil Gbara. Bagaimanapun, piagam membuat Mali lebih sebagaimana satu raja berperlembagaan daripada satu republik demokratik.. Lebih dekat sedikit kepada demokrasi moden ialah republik-republik orang Kossak Ukraine di berkurun-kurun ke-16 dan ke-17: Kossak Hetmanate dan Zaporizhian Sich.. Jawatan tertinggi –Hetman – yang dilantik oleh wakil dari kawasan negara.

Parlimen England sekiranya asal-usulnya di sekatan di kuasa raja ditulis ke dalam Magna Carta (1215), yang dengan jelas mengawal hak-hak tertentu mata pelajaran Raja dan secara tersirat menyokong apa menjadi writ Inggeris habeas corpus, menjaga kebebasan individu terhadap penjara menyalahi undang-undang dengan hak merayu.[40][41] Pertama dilantik perhimpunan negara Parlimen Simon de Montfort di England dalam 1265.[42] Kemunculan merayu adakah beberapa bukti terawal parlimen digunakan sebagai satu forum menangani rungutan-rungutan umum orang biasa. Bagaimanapun, kuasa untuk panggilan parlimen tetap pada keseronokan raja.[43]

Zaman moden

Zaman moden awal

Semasa zaman moden awal, kuasa Parlimen England secara berterusan menambah. Laluan Petition Betul dalam 1628 dan Perbuatan Habeas Corpus dalam 1679 menubuhkan kebebasan pasti dan kekal dalam melaksanakan. Idea sebuah parti politik mengambil bentuk dengan kumpulan secara bebas membahaskan hak kepada perwakilan politik semasa Debat Putney daripada 1647. Selepas Perang Saudara Inggeris (1642–1651) dan Revolusi Cemerlang daripada 1688, Perakuan Hak adakah digubal dalam 1689, yang mengekodkan hak-hak tertentu dan kebebasan, dan masih dalam melaksanakan. Rang Undang-Undang bertolak keperluan untuk pilihan raya biasa, peraturan untuk kebebasan bercakap di Parlimen dan mengehadkan kuasa raja, memastikan bahawa, tidak seperti kebanyakan daripada Eropah pada masa itu, kemutlakan diraja tidak akan mengatasi.[44][45]

Di Amerika Utara, kerajaan perwakilan bermula di Jamestown, Virginia, dengan pilihan raya House of Burgesses (perintis Virginia Perhimpunan Agung) dalam 1619. Puritans Inggeris yang berpindah dari 1620 buah koloni mantap di New England yang pemerintahan tempatan demokratik dan yang menyumbang kepada pembangunan demokratik Amerika Syarikat;[46] walaupun pemasangan tempatan ini mempunyai beberapa jumlah kecil kuasa beralih, pihak berkuasa utama telah diadakan oleh Crown dan Parlimen Inggeris. Puritans (Bapa-bapa Jemaah Haji), Baptists, dan Quaker siapakah mengasaskan koloni-koloni ini memohon organisasi demokratik jemaah mereka juga untuk pentadbiran masyarakat mereka di perkara duniawi.[47][48][49]

Kurun ke-18 dan ke-19

Penubuhan hak mengundi lelaki sejagat di Perancis dalam 1848 ialah satu peristiwa penting di sejarah demokrasi.

Parlimen pertama Great Britain adakah ditubuhkan dalam 1707, selepas penggabungan itu Kingdom of England dan Kingdom of Scotland di bawah Akta Kesatuan.. Walaupun raja semakin menjadi satu boneka,[50] hanya satu minoriti kecil sebenarnya mempunyai satu suara; Parlimen telah dipilih oleh hanya beberapa peratus penduduk (kurang daripada 3% selewat 1780).[51]

Penciptaan yang singkat Corsican Republic dalam 1755 menyemak negara pertama dalam sejarah moden mengambil satu demokratik perlembagaan (semua lelaki dan wanita di atas umur 25 boleh mengundi[52]).. Ini Perlembagaan Corsican adakah mula berdasarkan Kesedaran prinsip dan dimasukkan hak mengundi bagi wanita, sesuatu yang tidak dibenarkan di kebanyakan demokrasi lain sehingga abad ke-20.

Dalam Zaman penjajahan Amerika sebelum 1776, dan untuk beberapa saat selepas, sering satu-satunya pemilik harta orang putih lelaki dewasa boleh mengundi; perhambaan Afrika, paling bebas orang kulit hitam dan kebanyakan wanita tidak dilanjutkan francais. Di Sempadan Amerika, demokrasi menjadi satu cara hidup, dengan lebih meluas sosial, persamaan politik dan ekonomi.[53] Walaupun bukan disifatkan sebagai sebuah demokrasi oleh bapa pengasas, mereka berkongsi satu tekad berakar eksperimen Amerika di prinsip kebebasan semula jadi dan persamaan. [54]

Revolusi Orang Amerika membawa kepada penerimaan Perlembagaan Amerika Syarikat dalam 1787, yang tertua hidup, masih aktif, kerajaan mengekodkan perlembagaan.. Perlembagaan disediakan untuk sebuah kerajaan yang dipilih dan mengawal hak awam dan kebebasan untuk sesetengah, tetapi tidak menamatkan perhambaan mahupun melanjutkan hak mengundi di Amerika Syarikat melebihi pemilik harta orang putih lelaki (lebih kurang 6% daripada populasi). [55]Perakuan Hak dalam 1791 menetapkan had-had kepada kuasa kerajaan melindungi kebebasan peribadi tetapi mempunyai impak kecil di pertimbangan oleh mahkamah untuk 130 tahun pertama selepas ratifikasi.[56]

Dalam 1789, Revolutionary Perancis mengamalkan Declaration hak manusia dan Warganegara dan, walaupun singkat, Konvensyen Kebangsaan adakah yang dilantik oleh semua lelaki dalam 1792.[57] Bagaimanapun, pada awal abad ke-19, kurang demokrasi - sebagai teori, amalan, atau walaupun perkataan - tinggal dalam dunia Atlantik Utara.[58]

Sepanjang tempoh ini, perhambaan tetap sebuah institusi ekonomi dan sosial di tempat-tempat seluruh dunia. Ini terutamanya kes di sebelas negeri yang Amerika Selatan. Pelbagai jenis organisasi ditubuhkan menyokong pergerakan orang kulit hitam dari Amerika Syarikat kepada lokasi di mana mereka akan menikmati lebih banyak kebebasan dan persamaan.

United Kingdom Perbuatan Slave Trade 1807 menghalang industri merentasi Empayar British, dikuatkuasa di seluruh dunia oleh Tentera Laut Diraja Skuadron Afrika Barat di bawah perjanjian Britain berunding dengan negara-negara lain.[59] Sebagai francais mengundi di U.K. telah dinaikkan, ia juga adalah membuat lebih banyak seragam di satu siri reformasi mula dengan Perbuatan Reform 1832.. Dalam 1833, United Kingdom meluluskan Perhambaan Perbuatan Abolition yang mana bermula merentasi Empayar British.

Hak mengundi lelaki sejagat adakah ditubuhkan pada Perancis pada Mac 1848 ekoran daripada Revolusi Perancis 1848.[60] Dalam 1848, beberapa revolusi meletus di Eropah sebagai pemerintah telah didatangi dengan permintaan tinggi untuk penubuhan liberal dan lebih banyak kerajaan demokratik.[61]

Dalam 1860 Bersatu-padu Banci States, populasi hamba di Amerika Syarikat telah membesar kepada empat juta,[62] dan di Pembinaan Semula selepas Civil War (lewat 1860s), yang baru hamba-hamba yang dibebaskan menjadi warganegara dengan satu hak untuk mengundi nominal bagi lelaki. Pembebasan penuh warganegara tidak dijamin sehingga selepas Hak Awam Afrika-Amerika Pergerakan (1955–1968) memperolehi laluan oleh Kongres Amerika Syarikat Perbuatan Voting Rights 1965.[63][64]

Kurun ke-20 dan ke-21

Jumlah negara 1800–2003 memperoleh 8 atau lebih tinggi di Tatanegara IV skala, satu lagi ukuran digunakan secara meluas demokrasi.

peralihan-peralihan abad ke-20 kepada demokrasi liberal telah masuk berturut-turut "ombak demokrasi," dengan pelbagai cara hasil daripada perang, revolusi, kemerdekaan dari penjajah, dan keadaan ekonomi dan keagamaan. World War I dan pembubaran Otoman dan Austro-Hungari empayar mengakibatkan penciptaan negara bangsa baru dari Eropah, kebanyakannya sekurang-kurangnya secara nominal demokratik.

Dalam demokrasi 1920-an berkembang dan hak mengundi wanita maju, tetapi Zaman Meleset membawa kekecewaan dan kebanyakan negara-negara Eropah, Amerika Latin, dan Asia bertukar peraturan lelaki kukuh atau pemerintahan diktator. Fasisme dan pemerintahan diktator berkembang maju dalam Nazi Jerman, Itali, Sepanyol dan Portugal, serta rejim-rejim nondemocratic di Baltics, Balkans, Brazil, Cuba, China, dan Jepun, antara lain.[65]

Perang Dunia Kedua membawa satu pembalikan tetap aliran ini di barat Eropah. pengdemokrasian daripada Orang Amerika, orang British, dan sektor Perancis Jerman sibuk (mempertikaikan[66]), Austria, Itali, dan menduduki Jepun berkhidmat sebagai satu model bagi yang kemudian teori perubahan rejim.. Bagaimanapun, kebanyakan daripada Eropah Timur, termasuk Sektor Soviet Jerman jatuh ke dalam yang bukan demokratik Blok persekutuan.

Perang diikuti oleh kemerdekaan dari penjajah, dan sekali lagi kebanyakan daripada negara merdeka baru mempunyai secara nominal perlembagaan demokrasi. India muncul sebagai demokrasi terbesar dunia dan terus menjadi jadi.[67] Negara yang pernah suatu ketika sebahagian daripada Empayar British kerap menerima pakai orang British Westminster sistem.[68]

Menjelang 1960, yang luas majoriti negeri-negeri negara secara nominal demokrasi, walaupun populasi kebanyakan dari dunia tinggal di negara yang mengalami pilihan-pilihan raya kepalsuan, dan borang-borang lain helah (terutamanya di negara-negara Komunis dan bekas tanah jajahan.)

Satu lambaian berikutnya pengdemokrasian membawa keuntungan yang cukup besar ke arah demokrasi liberal benar untuk banyak negara. Sepanyol, Portugal (1974), dan beberapa kediktatoran tentera di Amerika Selatan kembali kepada pemerintahan awam pada akhir 1970-an dan awal 1980-an (Argentina dalam 1983, Bolivia, Uruguay pada 1984, Brazil dalam 1985, dan Chile pada awal 1990-an).. Ini diikuti oleh negara di Timur dan Asia Selatan oleh yang mid-to- lewat 1980-an.

Kelembapan ekonomi dalam 1980-an, bersama dengan kemarahan penindasan Soviet, menyumbang kepada kejatuhan Kesatuan Soviet, akhir bersekutu Perang Dingin, dan pengdemokrasian dan liberalisasi daripada terdahulu Blok Timur negara-negara. Yang paling berjaya daripada demokrasi baru mereka yang ada dari segi geografi dan dari segi budaya terdekat kepada barat Eropah, dan mereka ialah sekarang ahli-ahli atau ahli-ahli calon Kesatuan Eropah.

Aliran liberal merebak kepada beberapa negara di Afrika dalam 1990-an, paling terkenal di Afrika Selatan.. Sesetengah contoh-contoh baharu cubaan liberalisasi termasuk Revolusi Indonesia 1998, Revolusi Jentolak di Yugoslavia, Rose Revolution di Georgia, Revolusi Jingga di Ukraine, Cedar Revolution di Lubnan, Revolusi Tulip di Kyrgyzstan, dan Revolusi Melur di Tunisia.

Menurut Freedom House, pada 2007 terdapat 123 buah demokrasi pilihan raya (naik dari 40 dalam 1972).[69] Menurut World Forum atas Demokrasi, pilihan raya demokrasi kini mewakili 120 daripada 192 buah negara sedia ada dan membentuk 58.2 orang peratus penduduk dunia. Demokrasi yang pada masa yang sama liberal iaitu negara menganggap Freedom House sebagai hak asasi manusia bebas dan menghormati dan kedaulatan undang-undang ialah 85 dalam bilangan dan mewakili 38 peratus penduduk dunia.[70]

Pada 2010 Bangsa-bangsa Bersatu mengisytiharkan 15 September Hari International Demokrasi.[71]

Jenis Demokrasi

Bentuk dasar

Demokrasi perwakilan ialah satu bentuk demokrasi di mana orang undi untuk wakil yang kemudian mengundi di inisiatif dasar berbanding dengan satu demokrasi langsung, satu bentuk demokrasi di mana orang mengundi di inisiatif dasar secara terus.[86] Langsung

Landsgemeinde (pada 2009) daripada Kanton Glarus, satu contoh demokrasi langsung di Switzerland.

Dalam Switzerland, tanpa memerlukan untuk daftar, setiap rakyat menerima kertas-kertas undi dan brosur maklumat untuk setiap undian (dan boleh hantar balik dengan pos). Switzerland mempunyai satu demokrasi langsung sistem dan undi dianjurkan lebih kurang empat kali setahun.

Rencana utama: Demokrasi langsung

Demokrasi langsung ialah satu sistem politik di mana rakyat terlibat dalam membuat keputusan secara peribadi, bertentangan bergantung pada perantara atau wakil. Penyokong demokrasi langsung berhujah demokrasi itu ialah lebih daripada hanya satu isu bertatacara. Satu demokrasi langsung memberi penduduk yang mengundi kuasa:

Mengubah undang-undang perlembagaan

Dikemukakan inisiatif-inisiatif, referendum dan cadangan untuk undang-undang,

Beri arahan berjilid kepada pegawai-pegawai elektif, seperti membatalkan mereka sebelum penghujung istilah dilantik mereka, atau memulakan satu kes untuk memecahkan satu janji kempen.

Demokrasi langsung hanya wujud di Switzerland kanton Appenzell Innerrhoden dan Glarus.[87]

Wakil

Rencana utama: Demokrasi perwakilan

Demokrasi perwakilan melibatkan pilihan raya pegawai kerajaan oleh orang ramai diwakili. Jika ketua kerajaan juga dipilih secara demokrasi maka itu adalah dipanggil satu demokratik republik.[88] Mekanisme-mekanisme paling biasa melibatkan pilihan raya calon dengan satu majoriti atau satu kemajmukan daripada undi. Negara-negara paling barat mempunyai sistem-sistem mewakili.[87]

Wakil boleh dipilih atau menjadi wakil diplomatik oleh satu daerah tertentu (atau konstituensi), atau mewakili seluruh pemilih melalui berkadar sistem, dengan sesetengah menggunakan satu kombinasi dua. Beberapa demokrasi perwakilan juga menggabungkan unsur demokrasi langsung, seperti referendum.. Satu biasa demokrasi perwakilan adalah manakala wakil dipilih oleh orang ramai berlakon di kepentingan umat, mereka mengekalkan kebebasan bersenam pengadilan mereka sendiri sebagai bagaimana terbaik berbuat demikian. Sebab-sebab sedemikian telah terdorong kritikan atas demokrasi perwakilan,[89][90] menunjukkan penyanggahan mekanisme-mekanisme perwakilan dengan demokrasi[91][92]

Parlimen

Rencana utama: Sistem parlimen

Demokrasi berparlimen ialah satu demokrasi perwakilan di mana kerajaan dilantik oleh, atau boleh disingkirkan oleh, wakil berbanding dengan satu "pemerintahan presiden" di mana presiden ialah kedua-dua ketua kerajaan dan ketua kerajaan dan dilantik oleh pengundi. Di bawah satu demokrasi berparlimen, kerajaan bersenam oleh delegasi kepada satu kementerian eksekutif dan tertakluk semakan semula yang berterusan, pemeriksaan dan baki oleh parlimen legislatif yang dilantik oleh orang ramai.[93][94][95][96]

Sistem parlimen mempunyai hak memecat satu Perdana Menteri pada mana-mana titik dalam tempoh yang mereka berasa dia tidak melakukan tugas mereka bagi jangkaan badan perundangan. Ini dibuat melalui satu Vote of No Confidence di mana badan perundangan memutuskan samada atau untuk tidak membuang Perdana Menteri daripada jawatan oleh satu sokongan majoriti untuk pemecatan masing-masing.[97] Dalam sesetengah negara, Perdana Menteri boleh juga mengadakan pilihan raya bila-bila masa dia jadi memilih, dan lazimnya Perdana Menteri akan mengadakan pilihan raya apabila dia mengetahui bahawa mereka dalam pertolongan baik dengan orang awam sebagai dipilih semula. Dalam pilihan-pilihan raya tambahan demokrasi berparlimen lain hampir-hampir tidak pernah mengadakan, satu kerajaan minoriti diutamakan sehingga pilihan-pilihan raya biasa yang akan datang. Satu ciri penting demokrasi berparlimen ialah konsep "pembangkang setia".. Intipati konsep adalah parti politik kedua terbesar membangkang parti pemerintah (atau gabungan), manakala masih kekal setia ke negeri itu dan prinsip demokratiknya.

Jawatan Presiden

Rencana utama: Sistem presiden

Demokrasi Berpresiden ialah satu sistem di mana orang awam memilih presiden melalui pilihan-pilihan raya bebas and adil. Presiden menjadi kedua-dua pengawalan ketua kerajaan dan ketua kerajaan kebanyakan daripada kuasa eksekutif. Presiden menyampaikan untuk satu syarat tertentu dan tidak boleh melebihi bahawa jumlah masa. Pilihan raya lazimnya mempunyai satu tarikh tetap dan tidak mudah ditukar. Presiden mempunyai kawalan langsung atas kabinet, lebih-lebih lagi melantik anggota-anggota kabinet.[97]

Presiden tidak boleh dengan mudah dibuang daripada jawatan oleh badan perundangan, tetapi dia tidak boleh mengeluarkan anggota cabang perundangan apa-apa dengan lebih senang. Ini memberikan beberapa langkah perasingan kuasa.. Akibatnya bagaimanapun, presiden dan badan perundangan boleh tamat di kawalan parti yang berbeza, membenarkan suatu merintangi yang lain dan dengan itu mengganggu dengan operasi teratur negeri. Ini mungkin sebab mengapa demokrasi berpresiden tidak sangat biasa di luar Americas, Afrika, dan Central and Southeast Asia.[97]

Satu sistem separuh jawatan presiden adalah sistem demokrasi di mana kerajaan termasuk kedua-dua seorang perdana menteri dan seorang presiden. Kuasa-kuasa perincian diadakan oleh perdana menteri dan presiden berbeza oleh negara.[97]

Hibrid atau semi langsung

Lihat juga: Politik Switzerland dan Undi di Switzerland

Beberapa demokrasi moden yang lebih banyak dikuasai mewakili di alam juga dengan lebat menyandarkan borang tindakan politik yang secara terus demokratik. Demokrasi ini, yang menggabungkan unsur demokrasi perwakilan dan demokrasi langsung, diistilah demokrasi hibrid,[98] semi demokrasi langsung atau demokrasi penyertaan. Contoh termasuk Switzerland dan sesetengah A.S. menyatakan, di mana kegunaan selalu diperbuat daripada referendum dan inisiatif-inisiatif .

Persekutuan Switzerland adalah demokrasi separuh langsung.[87] Di peringkat persekutuan, warganegara boleh mencadangkan perubahan kepada perlembagaan (inisiatif popular persekutuan) atau meminta satu pungutan suara untuk diadakan di mana-mana undang-undang mengundi oleh parlimen.[87] Antara Januari 1995 dan Jun 2005, warganegara-warganegara Sweden mengundi 31 kali, menjawab 103 soalan (dalam tempoh yang sama, Perancis terlibat dalam hanya dua pungutan suara).[87] Walaupun pada masa lalu 120 tahun kurang daripada 250 inisiatif telah diletakkan kepada pungutan suara. Penduduk konservatif, membenarkan satu-satunya lebih kurang 10% daripada inisiatif dikemukakan di hadapan mereka; sebagai tambahan, mereka sering memilih satu versi inisiatif ditulis semula oleh kerajaan.[nama diperlukan]

Dalam Amerika Syarikat, tiada mekanisme demokrasi langsung wujud di peringkat persekutuan, tetapi lebih daripada separuh daripada negeri-negeri dan banyak kawasan menyediakan untuk inisiatif pengundian ditaja warganegara (juga memanggil "langkah undian", "soalan-soalan undi" atau "pendapat"), dan sebahagian besar negara luas ambil kira referendum. Contoh termasuk penggunaan meluas referendum dalam negeri AS California, iaitu sebuah negara yang mempunyai lebih daripada 20 juta pengundi.[99]

Dalam New England Mesyuarat pekan selalunya digunakan, terutama di kawasan luar bandar, untuk menguruskan kerajaan tempatan. Ini mewujudkan bentuk kerajaan hibrid, dengan seorang tempatan demokrasi langsung dan sebuah kerajaan negeri yang mana mewakili. Misalnya, paling Vermont pekan mengadakan mesyuarat pekan tahunan pada Mac di mana pegawai-pegawai bandar dilantik, belanjawan untuk bandar dan sekolah diundi tentang, dan warganegara mempunyai peluang bercakap dan didengar di perkara-perkara politik.[100]

Variasi

Raja berperlembagaan

Rencana utama: Raja berperlembagaan

Permaisuri Elizabeth II, satu raja berperlembagaan.

Banyak negara seperti United Kingdom, Belanda, Belgium, Negara-negara Scandinavia, Thailand, Jepun dan Bhutan berpusing raja yang berkuasa ke dalam raja berperlembagaan dengan terhad atau, sering beransur-ansur, peranan-peranan yang cuma simbolik. Misalnya, di pendahulu menyatakan ke United Kingdom, raja berperlembagaan bermula untuk muncul dengan Revolusi Cemerlang daripada 1688 dan laluan Bill of Rights 1689.[44][45]

Dalam negara lain, pemerintahan beraja telah dimansuhkan bersama dengan sistem bangsawan (sebagai di Perancis, China, Rusia, Jerman, Austria, Hungary, Itali, Greece dan Mesir).. Satu presiden yang dipilih, dengan atau tanpa kuasa penting, menjadi ketua kerajaan di negara-negara ini.

Édewan negara lite badan perundangan, yang sering mempunyai hayat atau tempoh turun-temurun, biasa di banyak negara. Sepanjang masa, ini salah satu mengehadkan kuasa mereka (seperti orang British Dewan Pertuanan) jika tidak menjadi elektif dan tetap berkuasa (seperti Senat Australia).

Republik

Rencana utama: Republikanisme

Tempoh republik adakah banyak pelbagai makna, tetapi hari ini sering merujuk kepada satu demokrasi perwakilan dengan satu dilantik ketua kerajaan, seperti satu presiden, sajikan untuk satu penggal terhad, berbeza dengan negeri dengan satu turun-temurun raja sebagai seorang ketua negara, sekalipun negeri-negeri ini juga adalah demokrasi perwakilan dengan satu dilantik atau dilantik ketua kerajaan seperti satu perdana menteri .[101]

Bapa Pengasas Amerika Syarikat jarang sekali memuji dan sering dikritik demokrasi, yang dalam masa mereka cenderung lebih-lebih lagi bermakna demokrasi langsung, sering tanpa perlindungan satu Perlembagaan memuliakan hak asasi; James Madison membantah, terutama sekali dalam Pengikut Faham Persekutuan No. 10, bahawa apa mengenal satu demokrasi dari satu republik adakah itu terdahulu menjadi lebih lemah seperti ia mendapat lebih besar dan mengalami lebih dengan ganas dari kesan kumpulan, manakala sebuah republik boleh mendapatkan lebih kukuh seperti ia mendapat lebih besar dan bertarung kumpulan olehnya struktur sebenar.

Apa kritikal kepada nilai-nilai Amerika, John Adams mendesak,[102] adakah itu kerajaan jadi "diikat oleh undang-undang yang ditetapkan, yang orang ramai mempunyai satu suara dalam membuat, dan satu hak mempertahankan." Ketika Benjamin Franklin keluar selepas menulis perlembagaan A.S., seorang wanita tanya dia "Begini, Doktor, apa mendapat kami—sebuah republik atau satu pemerintahan beraja?". Dia menjawab "Sebuah republik—jika anda dapat mengekalkannya."[103]

Demokrasi liberal

Rencana utama: Demokrasi liberal

Demokrasi liberal adalah satu bentuk kerajaan demokrasi melalui perwakilan di mana perwakilan membuat keputusan yang berlandaskan perlembagaan undang-undang yang tertakluk kepada perlembagaan yang adil, liberal, dan sejahtera. Perlembagaan ini melindungi sebarang hak-hak rakyat, hak peribadi serta kebebasan rakyat dengan membataskan kuasa pihak majoriti untuk mengatasi kuasa minoriti. Bentuk demokrasi ini sering digunakan di kebanyakan negara-negara yang pesat membangun. Unsur-unsur seperti liberalisme, konsosialisme, hak asasi manusia, hak sivil dan politik rakyat, hak kuasa mengundi, kebebasan bersuara, kebebasan media, pemikiran kritis, nasionalisme, dan marhaenisme juga diterapkan dalam sistem demokrasi liberal ini.

Dalam satu demokrasi liberal, ia adalah mungkin untuk beberapa keputusan besar-besaran muncul dari banyak keputusan individu yang warganegara bebas membuat pilihan. Dengan kata lain, seseorang warganegara atau pengundi berhak mengundi sama ada untuk parti atau gabungan politik tertentu, tidak kira ianya berhaluan kanan, berhaluan kiri atau sentrisme. Kebiasaannya parti-parti politik berhaluan kanan ataupun parti-parti politik berhaluan tengah (sentrisme), sering mendapat kemenangan majoriti undi yang banyak, manakala parti-parti politik berhaluan kiri pula terpaksa diisytiharkan sebagai parti-parti politik minoriti dengan kuasa politik yang sederhana radikal dan bebas.

Sosialis

Sosialis pemikiran mempunyai beberapa fikiran lain mengenai demokrasi. Demokrasi sosial, sosialisme demokratik, dan pemerintahan diktator proletariat (biasanya melalui Demokrasi persekutuan) adakah beberapa contoh. Banyak sosialis demokratik dan demokrat sosial percaya kepada satu bentuk demokrasi penyertaan dan/atau demokrasi tempat kerja digabungkan dengan satu demokrasi perwakilan.

Dalam Ortodoksi pengikut Marx terdapat satu perseteruan untuk apa biasanya dipanggil "demokrasi liberal", yang mereka hanya merujuk sebagai demokrasi berparlimen disebabkan olehnya sering sifat terpusat. Disebabkan oleh hasrat mereka menghapuskan elitisme politik mereka melihat di kapitalisme, Marxists, Leninists dan Trotskyists percaya kepada demokrasi langsung dilaksanakan melalui satu sistem masyarakat (yang mana kadang-kadang dipanggil soviets).. Sistem ini akhirnya menunjukkan sendiri sebagai demokrasi majlis dan bermula dengan demokrasi tempat kerja. (Lihat Demokrasi di fahaman Marx.)

Demokrasi tidak boleh mengandungi semata-mata pilihan raya yang hampir sentiasa dongeng dan diurus oleh pemilik tanah kaya dan ahli politik profesional.

—Che Guevara, Ucapan, Uruguay, 1961[104]

Anarkis

Anarkis dipisahkan di domain ini, bergantung pada sama ada mereka percaya bahawa satu pemerintahan majoriti ialah tyrannic atau bukan. Satu-satunya bentuk demokrasi mempertimbangkan boleh diterima kepada banyak anarkis adakah demokrasi langsung. Pierre-Joseph Proudhon mengatakan bahawa bentuk hanya diterima demokrasi langsung ialah satu di mana ia diiktirafkan bahawa keputusan majoriti tidak mengikat di minoriti, walaupun apabila sebulat.[105] Bagaimanapun, anarcho-communist Murray Bookchin mengkritik anarkis individualis kerana demokrasi bertentangan,[106] dan kata "pemerintahan majoriti" konsisten dengan anarkisme.[107]

Beberapa anarcho-communists menentang sifat majoritarian demokrasi langsung, rasa itu ia boleh menghalang kebebasan individu dan memilih menyebelahi satu bentuk bukan majoritarian demokrasi konsensus, sebagaimana kedudukan Proudhon di demokrasi langsung.[108] Henry David Thoreau, yang tidak self-identify sebagai seorang pengacau tetapi dipertikai untuk "satu kerajaan yang lebih baik"[109] dan disebut sebagai satu inspirasi oleh beberapa anarkis, mengatakan bahawa orang tidak sepatutnya berada dalam kedudukan mengawal lainnya atau diperintah apabila tiada persetujuan.

Pemodal-pemodal Anarcho, voluntaryists dan lain anarkis hak menentang keinstitusian demokrasi apabila mereka mempertimbangkan ia dalam percanggahan dengan dengan meluas memegang nilai-nilai moral dan prinsip-prinsip etika dan konsepsi mereka hak peribadi.. a priori Rothbardian hujah adalah negeri adalah institusi memaksa yang semestinya melanggar prinsip tidak menceroboh (NAP).. Beberapa anarkis hak juga mengkritik demokrasi di satu posteriori alasan-alasan consequentialist, dalam soal ketidakcekapan atau kecacatan dalam menyebabkan pemaksimuman kebebasan individu.. Mereka mengekalkan orang ramai yang terlibat dalam institusi demokratik utama dipandu oleh kepentingan ekonomi diri sendiri.[110][111]

Sortition

Rencana utama: Sortition

Kadang-kadang dipanggil "demokrasi tanpa pilihan raya", sortition memilih pembuat-pembuat keputusan melalui satu proses rawak. Niat adalah mereka yang dipilih akan menjadi wakil pendapat dan kepentingan orang ramai pada umumnya, dan jadi lebih adil dan adil daripada satu pegawai yang dilantik. Teknik dalam penggunaan meluas di Demokrasi Athens dan masih digunakan dalam moden pilihan juri.

Konsosiasional

Rencana utama: Demokrasi permuafakatan

Satu demokrasi permuafakatan membenarkan undi majoriti serentak dalam dua atau lebih banyak kawasan-kawasan etno keagamaan, dan dasar digubal hanya jika mereka mendapatkan sokongan majoriti dari kedua-dua atau kesemua mereka.

Demokrasi konsensus

Rencana utama: Demokrasi konsensus

Satu demokrasi konsensus, berbeza, tidak akan menjadi dikotomi. Sebaliknya, keputusan akan berdasarkan satu pendekatan pelbagai pilihan, dan dasar akan digubal jika mereka mendapat cukup sokongan, sama ada dalam satu perjanjian lisan semata-mata, atau melalui undian konsensus - undian keutamaan pelbagai pilihan. Jika ambang sokongan berada di satu tahap cukup tinggi, minoriti adalah apabila ia dilindungi secara automatik. Tambahan pula, mana-mana pengundian akan etno buta warna.

Supranasional

Pengundian majoriti yang berkelayakan adakah direka bentuk oleh Treaty of Rome untuk menjadi kaedah utama sampai keputusan di European Council of Ministers.. Sistem ini memperuntukkan undi kepada negara-negara anggota sebahagiannya menurut populasi mereka, tetapi sangat berat menyebelahi negeri-negeri lebih kecil. Ini mungkin dilihat sebagai satu bentuk demokrasi perwakilan, tetapi wakil kepada Majlis mungkin dilantik sebalik dari dipilih secara terus.

Inklusif

Rencana utama: Demokrasi Inklusif

Demokrasi inklusif ialah satu teori politik dan projek politik yang bermatlamat untuk demokrasi langsung dalam semua bidang kehidupan sosial: demokrasi dalam politik dalam bentuk perhimpunan-perhimpunan berdepan yang mana confederated, demokrasi ekonomi dalam satu tiada kerakyatan, moneyless dan ekonomi marketless, demokrasi di alam sosial, iaitu pengurusan sendiri dalam tempat kerja dan pendidikan, dan demokrasi ekologi yang mana menyasarkan untuk mengintegrasi semula masyarakat dan sifat. Projek teoretis demokrasi inklusif ditimbulkan dari kerja ahli falsafah politik Takis Fotopoulos dalam "Towards An Inclusive Democracy" dan selanjutnya dibangunkan dalam jurnal Demokrasi & Sifatdan penggantinya International Journal Demokrasi Inklusif.

Unit asas pembuatan keputusan di sebuah demokrasi inklusif ialah perhimpunan demotik, iaitu perhimpunan demo, badan warganegara di satu kawasan geografi dianugerahkan yang boleh merangkumi sebuah bandar dan kampung-kampung sekeliling, malahan kawasan kejiranan bandar besar. Sebuah demokrasi inklusif hari ini hanya boleh mengambil bentuk sebuah demokrasi confederal yang berdasarkan kepada satu rangkaian majlis pentadbiran yang anggota atau wakil dipilih dari popular berdepan perhimpunan-perhimpunan demokratik di pelbagai demoi. Maka, peranan mereka pentadbiran semata-mata dan praktikal, bukan satu daripada penggubalan dasar sama seperti wakil di demokrasi perwakilan.

Badan warganegara dinasihatkan oleh pakar-pakar tetapi ia badan warganegara yang berfungsi sebagai penerima keputusan muktamad . Authority boleh diwakilkan kepada satu segmen badan warganegara untuk menjalankan tugas khas, misalnya berkhidmat sebagai anggota mahkamah-mahkamah popular, atau tentang majlis-majlis daerah dan confederal. Penugasan sedemikian dibuat, pada prinsipnya, oleh bahagian, secara putaran, dan sentiasa recallable oleh badan warganegara. Wakil kepada badan-badan daerah dan confederal sepatutnya mempunyai mandat tertentu.

Politik penyertaan

Rencana utama: Politik penyertaan

SATU Parpolity atau Participatory Polity ialah sebuah bentuk demokrasi teoretis yang diperintah oleh satu Tersarang Majlis struktur. Falsafah pedoman adalah orang sepatutnya mempunyai kuasa mengambil keputusan seimbang dengan berapa mereka terjejas oleh keputusan. Majlis tempatan 25–50 orang benar-benar bebas di mengeluarkan bahawa menjejaskan hanya mereka, dan majlis-majlis ini menghantar wakil kepada majlis-majlis peringkat lebih tinggi yang merupakan sekali lagi berautonomi mengenai mengeluarkan bahawa menjejaskan hanya populasi terjejas oleh majlis itu.

Mahkamah majlis secara rawak memilih warganegara menjadi satu kawalan terhadap kezaliman majoriti, dan peraturan di mana badan berpeluang mengundi di mana isu. Wakil boleh mengundi secara berbeza daripada bagaimana majlis penghantaran mereka mungkin mahu, tetapi diberi mandat untuk berkomunikasi harapan-harapan majlis penghantaran mereka. Wakil recallable pada bila-bila masa. Referendum adalah mungkin pada bila-bila masa melalui undi kebanyakan majlis-majlis tahap rendah, bagaimanapun, bukan segala-galanya ialah satu pungutan suara apabila ini paling mungkin membuang masa. Satu parpolity dimaksudkan bekerja selari dengan satu ekonomi penyertaan.

Kosmopolitan

Rencana utama: Demokrasi kosmopolitan

Demokrasi kosmopolitan, juga dikenali sebagai Demokrasi global atau Faham Persekutuan Dunia, ialah satu sistem politik di mana demokrasi dilaksanakan di satu skala global, sama ada secara langsung atau melalui wakil. Satu justifikasi penting untuk sistem begini adalah keputusan dibuat dalam negara atau demokrasi daerah sering mempengaruhi orang di luar konstituensi yang, secara definisi, tidak boleh mengundi. Sebaliknya, di sebuah demokrasi kosmopolitan, orang ramai yang terjejas oleh keputusan juga mempunyai satu kata pada mereka.[112]

Menurut penyokong-penyokongnya, sebarang percubaan menyelesaikan masalah global tidak demokratik tanpa beberapa bentuk demokrasi kosmopolitan. Prinsip umum demokrasi kosmopolitan adalah untuk memperluaskan sesetengah atau kesemua nilai dan norma demokrasi, termasuk kedaulatan undang-undang; penyelesaian konflik tanpa kekerasan; dan persamaan antara warganegara, melebihi had negeri. Untuk terlaksana sepenuhnya, ini akan memerlukan membentuk semula sedia ada pertubuhan antarabangsa, misalnya Bangsa-bangsa Bersatu, serta penciptaan institusi baru seperti satu Parlimen Dunia, yang sebaik-baiknya akan meningkatkan kawalan awam atas, dan kebertanggungjawaban di, politik antarabangsa.

Kosmopolitan Democracy telah dinaikkan pangkat, antara lain, oleh ahli fizik Albert Einstein,[113] penulis Kurt Vonnegut, penulis pojok George Monbiot, dan profesor David Held dan Daniele Archibugi.[114] Penciptaan Mahkamah Jenayah Antarabangsa dalam 2003 dilihat sebagai satu langkah utama ke hadapan oleh banyak penyokong demokrasi kosmopolitan jenis ini.

Demokrasi Kreatif

Rencana utama: Demokrasi Kreatif

Kreatif Democracy disokong oleh ahli falsafah Amerika John Dewey.. Gagasan besar tentang Creative Democracy ialah demokrasi itu menggalakkan bangunan keupayaan individu dan interaksi antara masyarakat. Dewey bertengkar bahawa demokrasi adalah suatu cara hidup dalam dia kerja""Creative Democracy: Tugas Sebelum Kami" [115] dan satu pengalaman membina pada kepercayaan di sifat manusia, kepercayaan di orang, dan kepercayaan dalam bekerja dengan yang lain. Demokrasi, di pandangan Dewey, ialah satu idaman moral memerlukan usaha sebenar dan karya oleh orang; ia bukan satu konsep keinstitusian yang wujud di luar diri kita. "Tugas demokrasi", Dewey menyimpulkan, "selama-lamanya daripada penciptaan satu pengalaman lebih bebas dan lebih berperikemanusiaan di mana semua berkongsi dan di mana kesemuanya menyumbang".

Bukan Kerajaan

Selain daripada bidang umum, prinsip demokratik serupa dan mekanisme undi dan perwakilan telah digunakan untuk memerintah jenis kumpulan lain. Banyak pertubuhan bukan kerajaan tentukan dasar dan kepimpinan dengan undi. Kebanyakan kesatuan-kesatuan sekerja dan koperasi-koperasi adakah ditadbir oleh pilihan raya demokratik. Perbadanan dikawal oleh pemegang saham di prinsip satu saham, satu undi.

Rujukan

Oxford English Dictionary: Democracy.

Democracy - Definition and More from the Free Merriam-Webster Dictionary

Diamond, L., Lecture at Hilla University for Humanistic Studies January 21, 2004: is by the people 012004.htm "What is Democracy"

δημοκρατία in Henry George Liddell, Robert Scott, "A Greek-English Lexicon", at Perseus

Wilson, N. G. (2006). Encyclopedia of ancient Greece. New York: Routledge. p. 511. ISBN 0-415-97334-1.

Barker, Ernest (1906). The Political Thought of Plato and Aristotle. Chapter VII, Section 2: G. P. Putnam's Sons.

Jarvie, 2006, pp. 218–9

Tibi, Bassam (2013). The Sharia State: Arab Spring and Democratization. p. 161.

Liberty and justice for some at Economist.com

O'Donnell, G., In Diamond, L.; Morlino, L., Assessing the Quality of Democracy, JHU Press, 2005, p. 3.

R. Alan Dahl, I. Shapiro, J. A. Cheibub, The Democracy Sourcebook, MIT Press 2003, ISBN 0-262-54147-5, Google Books link

M. Hénaff, T. B. Strong, Public Space and Democracy, University of Minnesota Press, ISBN 0-8166-3387-8

Kimber, Richard (1989). "On Democracy". Scandinavian Political Studies 12 (3): 201, 199–219. ISSN 0080-6757.

Roger Scruton (2013-08-09). "A Point of View: Is democracy overrated?". BBC News.

"Parliamentary sovereignty". UK Parliament. Retrieved 18 August 2014.

"Independence". Courts and Tribunals Judiciary. Retrieved 9 November 2014.

"All-party meet vows to uphold Parliament supremacy". The New Indian Express. 2 August 2013. Retrieved 18 August 2013.

A. Barak,The Judge in a Democracy, Princeton University Press, 2006, p. 27, ISBN 0-691-12017-X, Google Books link

H. Kelsen, Ethics, Vol. 66, No. 1, Part 2: Foundations of Democracy (October , 1955), pp. 1–101

Martha Nussbaum, Women and human development: the capabilities approach (Cambridge University Press, 2000).

Larry Jay Diamond, Marc F. Plattner (2006). Electoral systems and democracy p.168. Johns Hopkins University Press, 2006.

Montesquieu, Spirit of the Laws, Bk. II, ch. 2–3.

William R. Everdell. The End of Kings: A History of Republics and Republicans. University of Chicago Press, 2000.

John Dunn, Democracy: the unfinished journey 508 BC – 1993 AD, Oxford University Press, 1994, ISBN 0-19-827934-5

Raaflaub, Ober & Wallace 2007, p. [page needed].

R. Po-chia Hsia, Lynn Hunt, Thomas R. Martin, Barbara H. Rosenwein, and Bonnie G. Smith, The Making of the West, Peoples and Cultures, A Concise History, Volume I: To 1740 (Boston and New York: Bedford/St. Martin's, 2007), 44.

Aristotle Book 6

Leonid E. Grinin, The Early State, Its Alternatives and Analogues 'Uchitel' Publishing House, 2004

Susan Lape, Reproducing Athens: Menander's Comedy, Democratic Culture, and the Hellenistic City, Princeton University Press, 2009, p. 4, ISBN 1400825911

Raaflaub, Ober & Wallace 2007, p. 5.

Ober & Hedrick 1996, p. 107.

Clarke, 2001, pp. 194–201

"Full historical description of the Spartan government". Rangevoting.org. Retrieved 2013-09-28.

Terrence A. Boring, Literacy in Ancient Sparta, Leiden Netherlands (1979). ISBN 90-04-05971-7

"Ancient Rome from the earliest times down to 476 A.D". Annourbis.com. Retrieved 2010-08-22.

Watson 2005, p. 285

Livy 2002, p. 34

Watson 2005, p. 271

"Constitution 1,000 years ago". The Hindu (Chennai, India). 2008-07-11.

"Magna Carta: an introduction". The British Library. Retrieved 28 January 2015. Magna Carta is sometimes regarded as the foundation of democracy in England. ...Revised versions of Magna Carta were issued by King Henry III (in 1216, 1217 and 1225), and the text of the 1225 version was entered onto the statute roll in 1297. ...The 1225 version of Magna Carta had been granted explicitly in return for a payment of tax by the whole kingdom, and this paved the way for the first summons of Parliament in 1265, to approve the granting of taxation.

"Citizen or Subject?". The National Archives. Retrieved 2013-11-17.

"The January Parliament and how it defined Britain". The Telegraph. 20 January 2015. Retrieved 28 January 2015.

"Origins and growth of Parliament". The National Archives. Retrieved 2013-11-17.

: a b "Rise of Parliament". The National Archives. Retrieved 2010-08-22.

to: a b "Constitutionalism: America & Beyond". Bureau of International Information Programs (IIP), U.S. Department of State. Retrieved 30 October 2014. The earliest, and perhaps greatest, victory for liberalism was achieved in England. The rising commercial class that had supported the Tudor monarchy in the 16th century led the revolutionary battle in the 17th, and succeeded in establishing the supremacy of Parliament and, eventually, of the House of Commons. What emerged as the distinctive feature of modern constitutionalism was not the insistence on the idea that the king is subject to law (although this concept is an essential attribute of all constitutionalism). This notion was already well established in the Middle Ages. What was distinctive was the establishment of effective means of political control whereby the rule of law might be enforced. Modern constitutionalism was born with the political requirement that representative government depended upon the consent of citizen subjects.... However, as can be seen through provisions in the 1689 Bill of Rights, the English Revolution was fought not just to protect the rights of property (in the narrow sense) but to establish those liberties which liberals believed essential to human dignity and moral worth. The "rights of man" enumerated in the English Bill of Rights gradually were proclaimed beyond the boundaries of England, notably in the American Declaration of Independence of 1776 and in the French Declaration of the Rights of Man in 1789.

Jump up ^ Tocqueville, Alexis de (2003). Democracy in America. USA: Barnes & Noble. pp. 11, 18-19. ISBN 0-7607-5230-3.

Jump up ^ Allen Weinstein and David Rubel (2002), The Story of America: Freedom and Crisis from Settlement to Superpower, DK Publishing, Inc., New York, N.Y., ISBN 0-7894-8903-1, p. 61

Jump up ^ Clifton E. Olmstead (1960), History of Religion in the United States, Prentice-Hall, Englewood Cliffs, N.J., pp. 63-65, 74-75, 102-105, 114-115

Jump up ^ Christopher Fennell (1998), Plymouth Colony Legal Structure

Jump up ^ "Citizenship 1625-1789". The National Archives. Retrieved 2013-11-17.

Jump up ^ "Getting the vote". The National Archives. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ Gregory, Desmond (1985). The ungovernable rock: a history of the Anglo-Corsican Kingdom and its role in Britain's Mediterranean strategy during the Revolutionary War, 1793-1797. London: Fairleigh Dickinson University Press. p. 31. ISBN 0-8386-3225-4.

Jump up ^ Ray Allen Billington, America's Frontier Heritage (1974) 117–158. ISBN 0-8263-0310-2

Jump up ^ Jacqueline Newmyer, "Present from the start: John Adams and America"[dead link], Oxonian Review of Books, 2005, vol 4 issue 2

Jump up ^ "Expansion of Rights and Liberties - The Right of Suffrage". Online Exhibit: The Charters of Freedom. National Archives. Retrieved 21 April 2015.

Jump up ^ "The Bill Of Rights: A Brief History". ACLU. Retrieved 21 April 2015.

Jump up ^ "The French Revolution II". Mars.wnec.edu. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ Michael Denning (2004). Culture in the Age of Three Worlds. Verso. p. 212. ISBN 978-1-85984-449-6. Retrieved 10 July 2013.

Jump up ^ Lovejoy, Paul E. (2000). Transformations in slavery: a history of slavery in Africa (2nd ed.). New York: Cambridge University Press. p. 290. ISBN 0521780128.

Jump up ^ French National Assembly. "1848 " Désormais le bulletin de vote doit remplacer le fusil "". Retrieved 2009-09-26.

Jump up ^ "Movement toward greater democracy in Europe". Indiana University Northwest.

Jump up ^ "Introduction – Social Aspects of the Civil War". Itd.nps.gov. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ Transcript of Voting Rights Act (1965) U.S. National Archives.

Jump up ^ The Constitution: The 24th Amendment Time.

Jump up ^ Age of Dictators: Totalitarianism in the inter-war period at the Wayback Machine (archived September 7, 2006)

Jump up ^ "Did the United States Create Democracy in Germany?: The Independent Review: The Independent Institute". Independent.org. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ "World | South Asia | Country profiles | Country profile: India". BBC News. 2010-06-07. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ "How the Westminster Parliamentary System was exported around the World". University of Cambridge. 2 December 2013. Retrieved 16 December 2013.

Jump up ^ "Tables and Charts". Freedomhouse.org. 2004-05-10. Retrieved 2010-08-22.[dead link]

Jump up ^ List of Electoral Democracies[dead link] fordemocracy.net

Jump up ^ "General Assembly declares 15 September International Day of Democracy; Also elects 18 Members to Economic and Social Council". Un.org. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ Freedom in the World 2015, Freedom House. Retrieved 6 April 2015.

Jump up ^ Freedom in The World 2015 (PDF)

Jump up ^ Cite error: The named reference FreedomInTheWorld was invoked but never defined (see the help page).

Jump up ^ "Press Freedom Index 2014", Reporters Without Borders, 11 May 2014

Jump up ^ " World Freedom Index 2013: Canadian Fraser Institute Ranks Countries ", Ryan Craggs, Huffington Post, 14 January 2013

Jump up ^ "CIRI Human Rights Data Project", website. Retrieved 25 October 2013.

Jump up ^ Michael Kirk (December 10, 2010). "Annual International Human Rights Ratings Announced". University of Connecticut.

Jump up ^ "HUMAN RIGHTS IN 2011: THE CIRI REPORT". CIRI Human Rights Data Project. August 29, 2013.

Jump up ^ "Democracy index 2012: Democracy at a standstill". Economist Intelligence Unit. 14 March 2013. Retrieved 24 March 2013.

Jump up ^ G. F. Gaus, C. Kukathas, Handbook of Political Theory, SAGE, 2004, p. 143–145, ISBN 0-7619-6787-7, Google Books link

Jump up ^ The Judge in a Democracy, Princeton University Press, 2006, p. 26, ISBN 0-691-12017-X, Google Books link

Jump up ^ A. Barak, The Judge in a Democracy, Princeton University Press, 2006, p. 40, ISBN 0-691-12017-X, Google Books link

Jump up ^ T. R. Williamson, Problems in American Democracy, Kessinger Publishing, 2004, p. 36, ISBN 1-4191-4316-6, Google Books link

Jump up ^ U. K. Preuss, "Perspectives of Democracy and the Rule of Law." Journal of Law and Society, 18:3 (1991). pp. 353–364

Jump up ^ Budge, Ian (2001). "Direct democracy". In Clarke, Paul A.B. & Foweraker, Joe. Encyclopedia of Political Thought. Taylor & Francis. ISBN 978-0-415-19396-2.

^ Jump up to: a b c d e Vincent Golay and Mix et Remix, Swiss political institutions, Éditions loisirs et pédagogie, 2008. ISBN 978-2-606-01295-3.

Jump up ^ "Radical Revolution - The Thermidorean Reaction". Wsu.edu. 1999-06-06. Archived from the original on 1999-02-03. Retrieved 2010-08-22.[dead link]

Jump up ^ Köchler, Hans (1987). The Crisis of Representative Democracy. Frankfurt/M., Bern, New York. ISBN 978-3-8204-8843-2.

Jump up ^ Urbinati, Nadia (October 1, 2008). "2". Representative Democracy: Principles and Genealogy. ISBN 978-0226842790.

Jump up ^ Fenichel Pitkin, Hanna (September 2004). "Representation and Democracy: Uneasy Alliance". Scandinavian Political Studies 27 (3): 335–342.

Jump up ^ Aristotle. "Ch.9". Politics. Book 4.

Jump up ^ Keen, Benjamin, A History of Latin America. Boston: Houghton Mifflin, 1980.

Jump up ^ Kuykendall, Ralph, Hawaii: A History. New York: Prentice Hall, 1948.

Jump up ^ Brown, Charles H., The Correspondents' War. New York: Charles Scribners' Sons, 1967.

Jump up ^ Taussig, Capt. J. K., "Experiences during the Boxer Rebellion," in Quarterdeck and Fo'c'sle. Chicago: Rand McNally & Company, 1963

^ Jump up to: a b c d O'Neil, Patrick H. Essentials of Comparative Politics. 3rd ed. New York: W. W. Norton &, 2010. Print

Jump up ^ Garret, Elizabeth (October 13, 2005). "The Promise and Perils of Hybrid Democracy" (PDF). The Henry Lecture, University of Oklahoma Law School. Retrieved 2012-08-07.

Jump up ^ "Jenis dan Fungsi Koperasi". Pendiriankoperasi.co.id. Retrieved 2023-05-25.

Jump up ^ "A Citizen's Guide To Vermont Town Meeting". July 2008. Retrieved 12 October 2012.[dead link]

Jump up ^ "Republic – Definition from the Merriam-Webster Online Dictionary". M-w.com. 2007-04-25. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ Novanglus, no. 7, 6 March 1775

Jump up ^ "The Founders' Constitution: Volume 1, Chapter 18, Introduction, "Epilogue: Securing the Republic"". Press-pubs.uchicago.edu. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ "Economics Cannot be Separated from Politics" speech by Che Guevara to the ministerial meeting of the Inter-American Economic and Social Council (CIES), in Punta del Este, Uruguay on August 8, 1961

Jump up ^ Pierre-Joseph Proudhon. General Idea of the Revolution See also commentary by Graham, Robert. The General Idea of Proudhon's Revolution

Jump up ^ Bookchin, Murray. Communalism: The Democratic Dimensions of Social Anarchism. Anarchism, Marxism and the Future of the Left: Interviews and Essays, 1993–1998, AK Press 1999, p. 155

Jump up ^ Bookchin, Murray. Social Anarchism or Lifestyle Anarchism: An Unbridgeable Chasm

Jump up ^ Graeber, David and Grubacic, Andrej. Anarchism, Or The Revolutionary Movement Of The Twenty-first Century

Jump up ^ Thoreau, H. D. On the Duty of Civil Disobedience

Jump up ^ Rothbard, Murray N. Man, Economy and State: Chapter 5 - Binary Intervention: Government Expenditures

Jump up ^ Rothbard, Murray N. The Anatomy of the State

Jump up ^ "Article on Cosmopolitan democracy by Daniele Archibugi" (PDF). Retrieved 2010-08-22.[dead link]

Jump up ^ "letter by Einstein – "To the General Assembly of the United Nations"". Retrieved 2 July 2013., first published in United Nations World New York, Oct 1947, pp13-14

Jump up ^ Daniele Archibugi & David Held, eds., Cosmopolitan Democracy. An Agenda for a New World Order, Polity Press, Cambridge, 1995; David Held, Democracy and the Global Order, Polity Press, Cambridge, 1995, Daniele Archibugi,The Global Commonwealth of Citizens. Toward Cosmopolitan Democracy, Princeton University Press, Princeton, 2008

Jump up ^ http://pages.uoregon.edu/koopman/courses_readings/dewey/dewey_creative_democracy.pdf Diarkibkan 2015-02-12 di Wayback Machine

Jump up ^ "Aristotle, The Politics". Humanities.mq.edu.au. Retrieved 2010-08-22.

Jump up ^ Aristotle (384–322 BC): General Introduction Internet Encyclopedia of Philosophy

Jump up ^ Springer, Simon (2011). "Public Space as Emancipation: Meditations on Anarchism, Radical Democracy, Neoliberalism and Violence". Antipode: A Radical Journal of Geography 43 (2): 525–562.

Jump up ^ Joseph Schumpeter, (1950). Capitalism, Socialism, and Democracy. Harper Perennial. ISBN 0-06-133008-6.

Jump up ^ Anthony Downs, (1957). An Economic Theory of Democracy. Harpercollins College. ISBN 0-06-041750-1.

Jump up ^ Dahl, Robert, (1989). Democracy and its Critics. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-04938-2

Jump up ^ Gutmann, Amy, and Dennis Thompson (2002). Why Deliberative Democracy? Princeton University Press. ISBN 978-0-691-12019-5

Jump up ^ Joshua Cohen, “Deliberation and Democratic Legitimacy” in Essays on Reason and Politics: Deliberative Democracy Ed. James Bohman and William Rehg (The MIT Press: Cambridge) 1997, 72-73.

Jump up ^ Ethan J. "Can Direct Democracy Be Made Deliberative?", Buffalo Law Review, Vol. 54, 2006

Jump up ^ Femia, Joseph V. "Against the Masses", Oxford 2001

Jump up ^ Dilliard, Iriving. "Mr. Justice Brandeis, Great American", Modern View Press 1941, p. 42. Quoting Raymond Lonergan. See, http://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015009170443;seq=56;view=1up;num=42

Jump up ^ "Is the current model of immigration the best one for Canada?", The Globe and Mail, 12 December 2005.

Jump up ^ "The Political Economy of Canadian Immigration Debate: A Crumbling Consensus?". Don J. DeVoretz. Co-Director Centre of Excellence on Immigration and Integration and Professor of Economics , Simon Fraser University. April 17, 1996

Jump up ^ "Canadian Immigration Targets for 1994". Migration News. June 1994.

Jump up ^ Plato, the Republic of Plato (London: J.M Dent & Sons LTD.; New York: E.P. Dutton & Co. Inc.), 558-C.

Jump up ^ The contrast between Plato's theory of philosopher-kings, arresting change, and Aristotle's embrace of change, is the historical tension espoused by Karl Raimund Popper in his WWII treatise, The Open Society and its Enemies (1943).

Jump up ^ "Head to head: African democracy". BBC News. 2008-10-16. Retrieved 2010-04-01.

^ Jump up to: a b c d Paul Collier (2009-11-08). "5 myths about the beauty of the ballot box". Washington Post (Washington Post). pp. B2.

Jump up ^ Inglehart, Ronald. Welzel, Christian Modernisation, Cultural Change and Democracy: The Human Development Sequence, 2005. Cambridge: Cambridge University Press

Jump up ^ Foreword, written by historian Harry J Hogan in 1982, to Quigley's Weapons Systems and Political Stability

see also Chester G Starr, Review of Weapons Systems and Political Stability, American Historical Review, Feb 1984, p98, available at carrollquigley.net

a b Carroll Quigley (1983). Weapons systems and political stability: a history. University Press of America. pp. pp38–9. ISBN 978-0-8191-2947-5. Retrieved 20 May 2013.

Carroll Quigley (1983). Weapons systems and political stability: a history. University Press of America. p. 307. ISBN 978-0-8191-2947-5. Retrieved 20 May 2013.

Glaeser, E., Ponzetto, G. & Shleifer, A. (2007). Why does democracy need education? Journal of Economic Growth, 12(2), 77–99.

Deary, I. J., Batty, G. D. & Gale, C. R. (2008). Bright children become enlightened adults. Psychological Science, 19(1), 1–6.

Rindermann, H. (2008). Relevance of education and intelligence for the political development of nations: Democracy, rule of law and political liberty. Intelligence, 36(4), 306–322

Jump up ^ Albertus, Michael; Menaldo, Victor (2012). "Coercive Capacity and the Prospects for Democratisation". Comparative Politics 44 (2): 151–169. doi:10.5129/001041512798838003.

Jump up ^ "The Resource Curse: Does the Emperor Have no Clothes?".

Jump up ^ Acemoglu, Daron; Robinson, James A. (2006). Economic Origins of Dictatorship and Democracy. Cambridge Books, Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-85526-6.

Jump up ^ "Rainfall and Democracy".

Jump up ^ Farrelly, Elizabeth (2011-09-15). "Deafened by the roar of the crowd". The Sydney Morning Herald. Retrieved 2011-09-17.

Jump up ^ Robert Michels (1999) [1962 by Crowell-Collier]. Political Parties. Transaction Publishers. p. 243. ISBN 978-1-4128-3116-1. Retrieved 5 June 2013.

Jump up ^ Harald Wydra, Communism and the Emergence of Democracy, Cambridge: Cambridge University Press, 2007, pp.22-27.

Jump up ^ Military Study Warns of a Potentially Drastic Oil Crisis". Spiegel Online. September 1, 2010

Further reading[edit]

Appleby, Joyce. (1992). Liberalism and Republicanism in the Historical Imagination. Harvard University Press.

Archibugi, Daniele, The Global Commonwealth of Citizens. Toward Cosmopolitan Democracy, Princeton University Press ISBN 978-0-691-13490-1

Becker, Peter, Heideking, Juergen, & Henretta, James A. (2002). Republicanism and Liberalism in America and the German States, 1750–1850. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-80066-2

Benhabib, Seyla. (1996). Democracy and Difference: Contesting the Boundaries of the Political. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-04478-1

Blattberg, Charles. (2000). From Pluralist to Patriotic Politics: Putting Practice First, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-829688-1.

Birch, Anthony H. (1993). The Concepts and Theories of Modern Democracy. London: Routledge. ISBN 978-0-415-41463-0

Castiglione, Dario. (2005). "Republicanism and its Legacy." European Journal of Political Theory. pp 453–65.

Copp, David, Jean Hampton, & John E. Roemer. (1993). The Idea of Democracy. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43254-2

Caputo, Nicholas. (2005). America's Bible of Democracy: Returning to the Constitution. SterlingHouse Publisher, Inc. ISBN 978-1-58501-092-9

Dahl, Robert A. (1991). Democracy and its Critics. Yale University Press. ISBN 978-0-300-04938-1

Dahl, Robert A. (2000). On Democracy. Yale University Press. ISBN 978-0-300-08455-9

Dahl, Robert A. Ian Shapiro & Jose Antonio Cheibub. (2003). The Democracy Sourcebook. MIT Press. ISBN 978-0-262-54147-3

Dahl, Robert A. (1963). A Preface to Democratic Theory. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-13426-0

Davenport, Christian. (2007). State Repression and the Domestic Democratic Peace. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-86490-9

Diamond, Larry & Marc Plattner. (1996). The Global Resurgence of Democracy. Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-5304-3

Diamond, Larry & Richard Gunther. (2001). Political Parties and Democracy. JHU Press. ISBN 978-0-8018-6863-4

Diamond, Larry & Leonardo Morlino. (2005). Assessing the Quality of Democracy. JHU Press. ISBN 978-0-8018-8287-6

Diamond, Larry, Marc F. Plattner & Philip J. Costopoulos. (2005). World Religions and Democracy. JHU Press. ISBN 978-0-8018-8080-3

Diamond, Larry, Marc F. Plattner & Daniel Brumberg. (2003). Islam and Democracy in the Middle East. JHU Press. ISBN 978-0-8018-7847-3

Elster, Jon. (1998). Deliberative Democracy. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-59696-1

Emerson, Peter (2007) "Designing an All-Inclusive Democracy." Springer. ISBN 978-3-540-33163-6

Emerson, Peter (2012) "Defining Democracy." Springer. ISBN 978-3-642-20903-1

Fotopoulos, Takis. (2006). "Liberal and Socialist "Democracies" versus Inclusive Democracy", The International Journal Of Inclusive Democracy. 2(2)

Fotopoulos, Takis. (1992). "Direct and Economic Democracy in Ancient Athens and its Significance Today", Democracy & Nature, 1(1)

Gabardi, Wayne. (2001). Contemporary Models of Democracy. Polity.

Griswold, Daniel. (2007). Trade, Democracy and Peace: The Virtuous Cycle at the Wayback Machine (archived September 28, 2007)[dead link]

Gutmann, Amy, and Dennis Thompson. (1996). Democracy and Disagreement. Princeton University Press. ISBN 978-0-674-19766-4

Gutmann, Amy, and Dennis Thompson. (2002). Why Deliberative Democracy? Princeton University Press. ISBN 978-0-691-12019-5

Haldane, Robert Burdone (1918). The future of democracy. London: Headley Bros. Publishers Ltd.

Halperin, M. H., Siegle, J. T. & Weinstein, M. M. (2005). The Democracy Advantage: How Democracies Promote Prosperity and Peace. Routledge. ISBN 978-0-415-95052-7

Hansen, Mogens Herman. (1991). The Athenian Democracy in the Age of Demosthenes. Oxford: Blackwell. ISBN 978-0-631-18017-3

Held, David. (2006). Models of Democracy. Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-5472-9

Inglehart, Ronald. (1997). Modernisation and Postmodernisation. Cultural, Economic, and Political Change in 43 Societies. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01180-6

Isakhan, Ben and Stockwell, Stephen (co-editors). (2011) The Secret History of Democracy. Palgrave MacMillan. ISBN 978-0-230-24421-4

Jarvie, I. C.; Milford, K. (2006). Karl Popper: Life and time, and values in a world of facts Volume 1 of Karl Popper: A Centenary Assessment, Karl Milford. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 978-0-7546-5375-2.

Khan, L. Ali. (2003). A Theory of Universal Democracy: Beyond the End of History. Martinus Nijhoff Publishers. ISBN 978-90-411-2003-8

Köchler, Hans. (1987). The Crisis of Representative Democracy. Peter Lang. ISBN 978-3-8204-8843-2

Lijphart, Arend. (1999). Patterns of Democracy: Government Forms and Performance in Thirty-Six Countries. Yale University Press. ISBN 978-0-300-07893-0

Lipset, Seymour Martin. (1959). "Some Social Requisites of Democracy: Economic Development and Political Legitimacy". American Political Science Review 53 (1): 69–105. doi:10.2307/1951731. JSTOR 1951731.

Macpherson, C. B. (1977). The Life and Times of Liberal Democracy. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-289106-8

Morgan, Edmund. (1989). Inventing the People: The Rise of Popular Sovereignty in England and America. Norton. ISBN 978-0-393-30623-1

Ober, J.; Hedrick, C. W. (1996). Dēmokratia: a conversation on democracies, ancient and modern. Princeton University Press. ISBN 0-691-01108-7.

Plattner, Marc F. & Aleksander Smolar. (2000). Globalisation, Power, and Democracy. JHU Press. ISBN 978-0-8018-6568-8

Plattner, Marc F. & João Carlos Espada. (2000). The Democratic Invention. Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-6419-3

Putnam, Robert. (2001). Making Democracy Work. Princeton University Press. ISBN 978-5-551-09103-5

Raaflaub, Kurt A.; Ober, Josiah; Wallace, Robert W (2007). Origins of Democracy in Ancient Greece. University of California Press. ISBN 978-0-520-24562-4.

Riker, William H.. (1962). The Theory of Political Coalitions. Yale University Press.

Sen, Amartya K. (1999). "Democracy as a Universal Value". Journal of Democracy 10 (3): 3–17. doi:10.1353/jod.1999.0055.

Tannsjo, Torbjorn. (2008). Global Democracy: The Case for a World Government. Edinburgh University Press. ISBN 978-0-7486-3499-6. Argues that not only is world government necessary if we want to deal successfully with global problems it is also, pace Kant and Rawls, desirable in its own right.

Thompson, Dennis (1970). The Democratic Citizen: Social Science and Democratic Theory in the 20th Century. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-13173-5

Volk, Kyle G. (2014). Moral Minorities and the Making of American Democracy. New York: Oxford University Press.

Weingast, Barry. (1997). "The Political Foundations of the Rule of Law and Democracy". American Political Science Review 91 (2): 245–263. doi:10.2307/2952354. JSTOR 2952354.

Weatherford, Jack. (1990). Indian Givers: How the Indians Transformed the World. New York: Fawcett Columbine. ISBN 978-0-449-90496-1

Whitehead, Laurence. (2002). Emerging Market Democracies: East Asia and Latin America. JHU Press. ISBN 978-0-8018-7219-8

Willard, Charles Arthur. (1996). Liberalism and the Problem of Knowledge: A New Rhetoric for Modern Democracy. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-89845-2

Wood, E. M. (1995). Democracy Against Capitalism: Renewing historical materialism. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-47682-9

Wood, Gordon S. (1991). The Radicalism of the American Revolution. Vintage Books. ISBN 978-0-679-73688-2 examines democratic dimensions of republicanism