Cecair

Cecair adalah salah satu daripada empat fasa jirim utama. Ia berbentuk bendalir di mana bentuknya bergantung kepada bekas yang mengandunginya. Isipadu adalah tetap di bawah keadaan suhu dan tekanan yang malar. Melainkan isipadu ini sama dengan isipadu bekas, satu permukaan rata akan terhasil. Permukaan cecair berkelakuan seperti membran kenyal yang mempunyai tegangan permukaan, yang membenarkan pembentukan titisan dan buih. Begitu juga kekapilarian.

Cecair akan mengambil bentuk bekasnya

Cecair biasanya tahan tekanan; ketumpatan air contohnya, tidak akan berubah melainkan dikenakan tekanan gigapascal. Cecair memberi tekanan kepada dinding sebuah bekas sama seperti kepada apa yang ada di dalam cecair itu sendiri. Tekanan ini dipindah tanpa sebarang pengurangan ke semua arah dan bertambah dengan pertambahan kedalaman.

JIka sebuah cecair berkeadaaan pegun dalam sebuah medan graviti sekata, tekanan ${\displaystyle \ p}$pada mana-mana titik diberi oleh

${\displaystyle \ p=\rho gz}$

di mana:

• ${\displaystyle \ \rho }$ = ketumpatan cecair (dianggap malar)
• ${\displaystyle \ g}$ = graviti
• ${\displaystyle \ z}$ = kedalaman titik di bawah permukaan.

Perhatikan bahawa formula ini menganggap bahawa tekanan di permukaan air adalah sifar, dan kesan tegangan permukaan diabaikan.

Isipadu cecair biasanya bertambah apabila dipanaskan dan berkurang apabila disejukkan. Objek yang diletakkan dalam cecair boleh mengalami fenomena keapungan. Ini kerana daya tarikan cecair adalah sederhana berbanding pepejal dan gas manakala kandungan tenaganya juga sederhana tinggi.

Zarah-zarah yang terdapat dalam cecair tidak tersusun dengan teratur. Susunan zarahnya kurang rapat tetapi masih bersentuhan. Oleh itu, didapati lebih banyak ruang kosong wujud di antara zarah jika dibandingkan dengan pepejal. Di sini, zarah-zarah adalah bebas bergerak, kelompok-kelompok zarah boleh menggelonsor atas satu sama lain tetapi dalam kawasan tertentu sahaja.

Zarah-zarah mempunyai tiga jenis pergerakan iaitu:

• translasi
• putaran
• getaran

Cecair akan bertukar menjadi gas apabila mencapai takat didihnya, dan menjadi pepejal apabila mencapai takat leburnya. Cecair akan tersejat menjadi gas walaupun di bawah takat didih. Penyejatan ini akan berlaku sehinggalah kepekatan wap cecair tersebut mencapai keseimbangan dengan tekanan separa gas. Oleh itu, tiada cecair boleh kekal di hampagas.

Komponen cecair dalam satu campuran biasanya boleh dipisahkan menggunakan penyulingan berperingkat.

Pengukuran cecair

Kuantiti cecair biasanya diukur mengikut isipadunya.

Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan: cecair.

Fasa jirim
Bendalir supergenting | Cecair | Gas | Jirim aneh | Jirim degenerat | Koloid | Kondensasi Bose–Einstein | Kondensasi Fermion | Pepejal | Pepejal amorf | Plasma | Plasma kuark-gluon | Superbendalir | Superpepejal | lebih...

Introduction

Cecair adalah salah satu daripada empat keadaan utama jirim, dengan yang lain adalah pepejal, gas dan plasma . Cecair ialah bendalir. Tidak seperti pepejal, molekul dalam cecair mempunyai kebebasan yang lebih besar untuk bergerak. Daya yang mengikat molekul bersama dalam pepejal hanyalah sementara dalam cecair, membenarkan cecair untuk mengalir manakala pepejal kekal tegar.

Cecair, seperti gas, memaparkan sifat -sifat bendalir. Cecair yang boleh mengalir, mengambil bentuk bekas, dan, jika diletakkan di dalam bekas tertutup, tekanan yang dikenakan akan diagihkan secara sama rata ke setiap permukaan dalam bekas tersebut. Apabila cecair diletakkan di dalam sebuah beg, ia boleh dimasukkan ke dalam bentuk apa pun. Tidak seperti gas, cecair hampir tidak boleh dimampatkan, ini bermakna ia menempati hampir isipadu tetap pada julat tekanan yang luas; ia tidak biasanya mengembang untuk mengisi ruang yang ada di dalam bekas tetapi akan membentuk permukaannya sendiri, dan ia mungkin tidak akan mudah bercampur dengan cecair yang lain.