यमक
From Wikipedia, the free encyclopedia
यमक हे मराठी भाषेतील वृत्तांचे एक महत्त्वाचा अलंकार आहे. यात दोन किंवा अधिक ओळींच्या शेवटी येणाऱ्या शब्दांचा उच्चार सारखा असतो. यमक हे मराठी भाषेतील वृत्तांच्या रचनेसाठी एक उपयुक्त अलंकार आहे. यमक योग्य प्रकारे वापरल्यास वृत्ताला लय, सौंदर्य आणि प्रभाव प्राप्त होते. यमक आणि गण हे मराठी भाषेतील वृत्तांचे दोन महत्त्वाचे घटक आहेत. यमक अनेक प्रकारचे असतात, त्यापैकी काही प्रमुख प्रकार खालीलप्रमाणे आहेत:
- अंत्यमिलन: दोन किंवा अधिक ओळींच्या शेवटच्या अक्षरांचा उच्चार सारखा असणे. उदा. "सुखाचे दिवस हे गेले, दुःखाचे आले का?"
- प्रासमिलन: दोन किंवा अधिक ओळींच्या पहिल्या अक्षरांचा उच्चार सारखा असणे. उदा. "फुलपाखरू ये रे, ये रे, बागेत फुलं उमलली."
- मध्यमिलन: दोन किंवा अधिक ओळींच्या मधील अक्षरांचा उच्चार सारखा असणे. उदा. "नदीचे पाणी वाहते, खळखळ आवाज करते."
यमक उपयोगांची काही उदाहरणे:
- "जग हे क्षणभंगुर आहे, सत्य हे शाश्वत आहे." (यमक: अंत्यमिलन)
- "आकाश निळे, ढग पांढरे, सूर्य चमकदार." (यमक: अंत्यमिलन)
- "प्रेम हे जीवनाचे सार आहे, द्वेष हा विनाशकारी आहे." (यमक: अंत्यमिलन)
"ज्ञान हे शक्ती आहे, अज्ञान हे दुर्बलता आहे." (यमक: अंत्यमिलन)
- "सत्य हे मार्गदर्शक आहे, असत्य हे भ्रामक आहे." (यमक: अंत्यमिलन)