കാൾ ബാർട്ട്
From Wikipedia, the free encyclopedia
സ്വിറ്റ്സർലണ്ടുകാരനായ ഒരു പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്നു കാൾ ബാർട്ട് ((1886-05-10)മേയ് 10, 1886 – 1968 ഡിസംബർ 10). ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ക്രിസ്തീയചിന്തകന്മാരിൽ ഒരാളായി അദ്ദേഹം കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. പന്ത്രണ്ടാം പീയൂസ് മാർപ്പാപ്പ ബാർട്ടിനെ തോമസ് അക്വീനാസിനു ശേഷമുള്ള ഏറ്റവും പ്രധാന ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞനെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു.[1] ഒരു പാസ്റ്ററായുള്ള തുടക്കത്തിനുശേഷം, യൂറോപ്യൻ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് മതത്തിൽ അക്കാലത്ത് പ്രബലമായിരുന്ന സ്വതന്ത്രദൈവശാസ്ത്രത്തിൽ തനിക്കു കിട്ടിയ പരിശീലനത്തെ അദ്ദേഹം തള്ളിപ്പറഞ്ഞു.[2] അതിന്റെ സ്ഥാനത്ത് ദൈവശാസ്ത്രത്തിൽ ഒരു പുതിയ പന്ഥാവ് വെട്ടിത്തുറക്കുകയാണ് ബാർട്ട് ചെയ്തത്. ദൈവികസത്യങ്ങളുടെ വൈരുദ്ധ്യാത്മകസ്വഭാവത്തിൽ (ഉദാഹരണമായി, മനുഷ്യരാശിയുമായുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ബന്ധത്തിൽ കൃപയും വിധിയും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു) ഊന്നൽ കൊടുത്തതിനാൽ ഈ പുതിയ ദൈവശാസ്ത്രം "വൈരുദ്ധ്യാത്മക ദൈവശാസ്ത്രം" (Dialectical theology) എന്ന് അറിയപ്പെട്ടു.[3] ചില വിമർശകർ അദ്ദേഹത്തെ ഒരു നവ-സ്ഥിതികതയുടെ പിതാവെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു.[2] എന്നാൽ ഈ വിശേഷണത്തെ ബാർട്ട് തള്ളിക്കളഞ്ഞു.[4] അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചനകൾക്ക് കൂടുതൽ ചേരുന്ന വിശേഷണം, "വചനത്തിന്റെ ദൈവശാസ്ത്രം" എന്നായിരിക്കും.[5] ബാർട്ടിന്റെ ദൈവശാസ്ത്രചിന്ത, പ്രത്യേകിച്ച്, രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നവരുടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പിനെപ്പറ്റിയുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിദ്ധാന്തം, ദൈവത്തിന്റെ പരമാധിപത്യത്തിന് പ്രാധാന്യം കല്പിച്ചു.
കാൾ ബാർട്ട് | |
---|---|
പ്രമാണം:Karlbarth01.jpg | |
തൊഴിൽ | ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞൻ; ഗ്രന്ഥകാരൻ |
Genre | ദൈവശാസ്ത്രം |
ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ) | റോമാക്കാർക്കെഴുതിയ ലേഖനം; ചർച്ച് ഡോഗ്മാറ്റിക്സ് |