From Wikipedia, the free encyclopedia
ഇരവികുളം ദേശീയോദ്യാനത്തിലെ വരയാടുകളെ പോലെയുള്ളവയും, ഇറാഖിലും ഇറാനിലും തുർക്കിയിലും അർമേനിയയിലുമൊക്കെ കണ്ടുവരുന്ന ഒരിനം കാട്ടാടാണ് മൗഫ്ളോൺ ചെമ്മരിയാട്. വരയാടിൽ നിന്നും ഇവരെ വ്യത്യസ്തരാക്കുന്നത് ഇവയുടെ പരുപരുത്തതും, കണ്ടാൽ പേടിയാകും വിധം വളഞ്ഞുകൂർത്തതുമായ വലിയ കൊമ്പുകളാണ്. കുത്തനെയുള്ള പർവതങ്ങളുടെ പാറകൾ നിറഞ്ഞ ചെരിവിലൂടെ അതിവേഗം പായാൻ മിടുക്കുള്ളവയാണ് ഈ മൗഫ്ളോണുകൾ. ഇത്തരം പർവ്വതങ്ങളുടെ പുൽമേടുകളിലാണ് മഫ്ളോണുകളുടെ പ്രധാന വാസസ്ഥലം. എല്ലാ ആധുനിക ഗാർഹിക ആടുകളുടെയും പൂർവ്വികരാണ് ഇവരെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.[2][3]
മൗഫ്ളോൺ | |
---|---|
മൗഫ്ളോൺ | |
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം | |
Domain: | Eukaryota |
കിങ്ഡം: | Animalia |
Phylum: | കോർഡേറ്റ |
Class: | Mammalia |
Order: | Artiodactyla |
Family: | Bovidae |
Genus: | Ovis |
Species: | O. gmelini |
Binomial name | |
Ovis gmelini Blyth, 1841 | |
Synonyms | |
Ovis orientalis orientalis |
ചുവപ്പുകലർന്ന തവിട്ടുനിറമുള്ള ശരീരത്തിന്റെ പിൻഭാഗത്തും വയറിലും പാദത്തിലും വെള്ളപ്പൊട്ടുകൾ മഫ്ളോണുകളുടെ പ്രത്യേകതയാണ്. തണുപ്പുകാലം വരുന്നതോടെ ഇവയുടെ കമ്പിളിരോമം കട്ടിയിൽ വളരും. ഏകദേശം 5 അടി വരെ നീളവും 100 കിലോ വരെ ഭാരവുമുണ്ടാവും ഇവർക്ക്. ഇവയിലെ ആൺ മൗഫ്ളോണുകളേക്കാൾ പെൺ മൃഗങ്ങൾക്കാണ് കൂടുതൽ വലിപ്പം. ഇവയുടെ വളഞ്ഞ കൊമ്പുകൾക്കാവട്ടെ ഏകദേശം 25 ഇഞ്ചോളം നീളം വരും. പെണ്ണാടുകളുടെ കൊമ്പുകൾക്ക് പൊതുവെ വലിപ്പം കുറവാണ്. വലിയ കൊമ്പുള്ള ആണാടുകളായിരിക്കും ഇവയുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഉയർന്ന സ്ഥാനവും ആധിപത്യവും ഉറപ്പാക്കുന്നത്. 8 മുതൽ 10 വർഷംവരെയാണ് ഇവയുടെ ശരാശരി ആയുസ്സ്. മൗഫ്ളോണുകളുടെ ചുണ്ടുകൾക്കൊരു പ്രത്യേകതയുണ്ട്. അതിവേഗം ചലിപ്പിച്ച് കറുമുറെ കടിച്ചുതിന്നാനുള്ള ശേഷിയാണിത്. തറയോട് പറ്റിച്ചേർന്നു കിടക്കുന്ന പുല്ലും മുൾച്ചെടികളും ഇലകളും മരത്തോലുമൊക്കെ ഇങ്ങനെ അതിവേഗം തിന്നുതീർക്കാൻ ഈ ചുണ്ടുകൾ ഇവയെ സഹായിക്കുന്നു.[4]
അഞ്ച് മൗഫ്ലോൺ ഉപജാതികളെ MSW3 വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു:[5]
യൂറോപ്യൻ മൗഫ്ളോൺ ഒരുകാലത്ത് മൗഫ്ലോണിന്റെ ഉപജാതിയായി കരുതപ്പെട്ടിരുന്നുവെങ്കിലും ഇപ്പോൾ ഗാർഹിക ആടുകളുടെ (Ovis aries) Ovis aries musimon പോലുള്ള ഒരു കാട്ടു പിൻഗാമിയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[6]
കാട്ടാടുകളുടെ കുളമ്പുകൾക്കിടയിലെ ഒരു ഗ്രന്ഥിയിൽ നിന്നും ഊറിവരുന്ന സ്രവം അവയ്ക്ക് പരസ്പരം തിരിച്ചറിയാനും വന്ന വഴിയറിയാനുമൊക്കെ സഹായകമാവുന്നുണ്ട്.
ഇറാഖിലും ഇറാനിലും തുർക്കിയിലും സൈപ്രസിലും അർമേനിയയിലുമൊക്കെയാണ് ഇവയെ പ്രധാനമായും കണ്ടുവരുന്നത് . പർവ്വതങ്ങളുടെ അടിവാരത്തെ പുൽമേടുകളിലാണ് മഫ്ളോണുകളുടെ വാസസ്ഥലം.[1][7]
മൗഫ്ളോണുകൾ നാടോടികളായ കാട്ടാടുകളാണ്. ഒരു സ്ഥലത്തെ ഭക്ഷണം തീരുമ്പോൾ അടുത്ത ദേശം തേടി പോകും. രാത്രിയിൽ സഞ്ചരിക്കാനാണ് ഇവർക്ക് പൊതുവെ ഇഷ്ടം. ശൈത്യകാലത്ത് ഇവ ആഹാരം തേടി താഴ്വാരങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നു. ചൂടും ഭക്ഷണവും തേടിയാണ് ഈ മലയിറക്കം .
പുല്ല്, കുറ്റിച്ചെടികൾ, മരത്തിന്റെ പുറംതൊലി എന്നിവയാണ് ഇവയുടെ ഇഷ്ടഭക്ഷണം.
ആണും പെണ്ണും പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം ഗ്രൂപ്പുകളായാണ് മൗഫ്ളോണുകൾ താമസിക്കുക . മഞ്ഞുകാലമാവുന്നതോടെ ഇണ ചേരൽ കാലമാകും . ഇക്കാലത്ത് മാത്രമാണ് ആണുങ്ങളും പെണ്ണുങ്ങളും ഒരുമിച്ച് താമസിക്കുക . 5 മാസം കൊണ്ട് ഇവ പ്രസവിക്കും. ഒന്നോ രണ്ടോ കുഞ്ഞുങ്ങളേ ഓരോ പ്രസവത്തിലുമുണ്ടാകൂ . ജനിച്ച ഉടനെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ കണ്ടാൽ ഏകദേശം മാൻകുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോലെയുണ്ടാകും . ജനിച്ച് ഏതാനും മിനിറ്റുകൾക്കുള്ളിൽത്തന്നെ കുഞ്ഞിന് എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കാനും ഓടാനും കഴിയും.
തങ്ങളുടെ ആധിപത്യം തെളിയിക്കാൻ ആണാടുകൾ കൊമ്പുകൾക്കൊണ്ട് പരസ്പരം പോരടിക്കാറുണ്ട്. ഏതെങ്കിലുമൊരാൾ തോറ്റു പിന്മാറുന്നതു വരെ ഇവയുടെ ഈ ഇടിമത്സരം തുടരും. മസ്തകം തമ്മിൽ കൂട്ടിയിടിക്കുന്ന ശബ്ദം ഒരു കിലോമീറ്റർ ദൂരം വരെ കേൾക്കാം.
ചെന്നായ്ക്കളും കരടികളും കുറുക്കന്മാരുമാണ് മൗഫ്ളോണുകളെ പ്രധാനമായും വേട്ടയാടുന്ന വന്യമൃഗങ്ങൾ. പലപ്പോഴും വമ്പൻ കഴുകന്മാരും ഇവരെ ആക്രമിക്കാറുണ്ട് .
വിനോദവേട്ടക്കാർ വെടിവച്ചു കൊല്ലുന്നതും കൃഷിക്കായി ഇവയുടെ ആവാസകേന്ദ്രങ്ങൾ നശിപ്പിക്കുന്നതും മൂലം നിലനിൽപ്പിന് ഭീഷണി നേരിടുകയാണിന്ന് മൗഫ്ളോണുകൾ .
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.