From Wikipedia, the free encyclopedia
അനാവശ്യനിയന്ത്രണങ്ങൾ ഒഴിവാക്കിയുള്ള മുദ്രണസ്വാതന്ത്ര്യത്തെ പിന്തുണച്ച് ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യകാരനായ ജോൺ മിൽട്ടൺ 1644-ൽ എഴുതിയ പ്രബന്ധമാണ് അരിയോപജിറ്റിക്ക (Areopagitica). അഭിപ്രായപ്രകടന സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റേയും പത്രസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും താത്ത്വിക നീതീകരണം എന്ന നിലയിൽ എക്കാലത്തേയും ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധവും ശക്തവുമായ രചനയായി ഇതു കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. പ്രസിദ്ധീകരണരംഗത്തെ ലൈസൻസ് സംവിധാനത്തിന്റേയും സെൻസർഷിപ്പിന്റെയും നിയന്ത്രണത്തിൽ കൊണ്ടുവരുന്നതിനെതിരെയി പാർലമെന്റിനോടുള്ള അഭ്യർത്ഥനയായാണ് മിൽട്ടൺ ഈ പ്രബന്ധം രചിച്ചത്.[1]മിൽട്ടന്റെ ഗദ്യരചനകളിൽ ഏറ്റവും ഉദാത്തമായതെന്ന് ഈ പ്രബന്ധം വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[2]
ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം മൂർദ്ധന്യത്തിലെത്തി നിൽക്കെ, 1644 നവംബർ 23-നാണ് അരിയോപജിറ്റിക്ക വെളിച്ചം കണ്ടത്. ക്രി.മു. അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഏഥൻസിലെ പ്രഭാഷകൻ ഐസോക്രറ്റീസ് രചിച്ച ഒരു പ്രഭാഷണത്തിന്റെ പേരിലാണ് ഈ പ്രബന്ധം അറിയപ്പെടുന്നത്. അഥൻസിൽ പുരാതനകാലത്ത് നിലവിലിരുന്നതായി കരുതപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു നീതിനിർവഹണ സമിതിയുടെ ഇരിപ്പിടമായി പറയപ്പെട്ട കുന്നിന്റെ പേരായിരുന്നു "അരിയോപാഗസ്".[൧] ആ സമിതി പുനഃസ്ഥാപിക്കാൻ ഐസോക്രറ്റീസ് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. ഐസോക്രറ്റിസിനെപ്പോലെ മിൽട്ടണും താൻ രചിച്ച പ്രഭാഷണം സ്വയം നിർവഹിച്ചില്ല. പകരം, അതിൽ താൻ വിമർശിച്ച സെൻസർഷിപ്പ് നിയമത്തെ ധിക്കരിച്ച് അതിനെ ലിഖിതരൂപത്തിൽ വിതരണം ചെയ്യുകയാണ് മിൽട്ടൺ ചെയ്തത്.
ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിൽ പാർലമെന്റ് പക്ഷത്തെ ശക്തമായി പിന്തുണച്ചിരുന്ന മിൽട്ടൺ, 1643-ൽ പർലമെന്റ് അംഗീകരിച്ച ലൈസൻസിങ്ങ് ഉത്തരവിനെ എതിർത്തു. പുരാതന ഗ്രീസിലേയോ റോമിലേയോ സമൂഹങ്ങളിൽ അത്തരം ഒരു വ്യവസ്ഥ നടപ്പിലുണ്ടായിരുന്നില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിച്ചു. പ്രബന്ധത്തിൽ മിൽട്ടൺ തന്റെ വാദങ്ങളുടെ സമർത്ഥനത്തിനായി ബൈബിളിൽ നിന്നും ഇതര പൗരാണികരചനകളിൽ നിന്നുമുള്ള ഉദ്ധരണികൾ സമൃദ്ധമായി ഉപയോഗിച്ചു. വിവാഹമോചനത്തെ പിന്തുണച്ച് അദ്ദേഹം രചിച്ച ഒട്ടേറെ ലേഖനങ്ങൾ സെൻസർ ചെയ്യപ്പെട്ടത് ഈ വിഷയത്തിൽ മിൽട്ടണുള്ള താത്പര്യം വർദ്ധിപ്പിച്ചു.
അരിയോപജിറ്റിക്കയിൽ മിൽട്ടൻ, സംവാദരചനകളിൽ സാധാരണമായ ആക്ഷേപ-ശകാര ശൈലികൾ ഒഴിവാക്കി, ഭാഷയിലും ആശയത്തിലും ഉദാത്തമായ തലത്തെ പിന്തുടർന്നു. ജ്ഞാനത്തിന്റെ ധാർമ്മികവും ഭൗതികവുമായ മേഖലകളിലെ കണ്ടെത്തലുകളെ തടഞ്ഞും വെട്ടിമുറിച്ചും, എല്ലാത്തരം അറിവിനേയും നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താൻ സാധ്യതയുള്ള പുതിയ സെൻസർഷിപ്പ് ഉത്തരവ് പുനഃപരിശോധിക്കാൻ പാർലമെന്റിനോട് സബഹുമാനം ആവശ്യപ്പെടുകയാണ് ഇതിൽ അദ്ദേഹം ചെയ്തത്. പുസ്തകത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്നത് മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്നതിനേക്കാൾ ഒട്ടും കുറഞ്ഞ കൃത്യമല്ലെന്നു മിൽട്ടൻ വാദിച്ചു. മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്നവൻ, ദൈവസാദൃശ്യമുള്ള ഒരു വിവേകസൃഷ്ടിയെ ഇല്ലാതാക്കുമ്പോൾ പുസ്തകത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നവൻ, ദൈവസാദൃശ്യത്തിന്റെ കണ്ണായ വിശേഷബുദ്ധിയെ തന്നെ കൊല്ലുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം കരുതി. നല്ല പുസ്തകത്തെ ഒരു നായകചേതനയുടെ ജീവരക്തം (the life-blood of a master spirit) എന്ന് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിച്ചു; ജീവിതത്തിനപ്പുറമുള്ള ജീവനു വേണ്ടി അത് ബോധപൂർവം സ്വരുക്കൂട്ടി പരിരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.[3]
"അരിയോപജിറ്റിക്ക"-യിൽ മിൽട്ടൺ മുദ്രണമേഖലയിലെ തോന്നിയവാസത്തെ പിന്തുണക്കുകയല്ല ചെയ്തതെന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. മുദ്രണരംഗത്ത് നിരീശ്വരവാദത്തിനും, സ്വഭാവഹത്യയേയും, അശ്ലീലതയ്ക്കും വിലക്കുകൾ ഏർപ്പെടുത്തുന്നതിനെ അദ്ദേഹം പിന്തുണച്ചു. കത്തോലിക്കാ ആശയങ്ങൾക്കുള്ള വിലക്കുകളേയും അദ്ദേഹം പിന്തുണച്ചു. കത്തോലിക്കാമതം രാഷ്ട്രവിരുദ്ധവും സ്വയം സഹിഷ്ണുതയില്ലാത്തതും ആണെന്നായിരുന്നു ഇതിന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ ന്യായം.[2] "ലൈസൻസിങ്ങ് ഉത്തരവ്" നിലവിൽ വരുന്നതിനു മുൻപുണ്ടായിരുന്ന അവസ്ഥയുടെ പുനഃസ്ഥാപനമാണ് അഭിലഷണീയമായി അദ്ദേഹം കരുതിയത്. പഴയ ആ നിയമം അനുസരിച്ച്, അച്ചടിക്കപ്പെടുന്ന ഓരോ പുസ്തകത്തിലും അച്ചടിക്കാരന്റേയോ, കഴിയുമെങ്കിൽ രചയിതാവിന്റെ തന്നെയോ പേരുണ്ടായിരിക്കണമായിരുന്നു. ദൈവദൂഷണപരമോ പരദൂഷണപരമോ ആയ രചനകളെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിനു ശേഷമാണെങ്കിലും കണ്ടെത്തി നശിപ്പിക്കുക സാദ്ധ്യമാക്കുന്ന സ്ഥിതി ആയിരുന്നു അതെന്ന് മിൽട്ടൺ കരുതി.
അരിയോപജിറ്റിക്കയിലൂടെ മിൽട്ടൺ നടത്തിയ അഭ്യർത്ഥനയ്ക്ക് പാർലമെന്റ് ചെവികൊടുത്തതേയില്ല. തുടർന്നു വന്ന വർഷങ്ങളിൽ, അനുമതിച്ചീട്ടില്ലാതെയുള്ള പ്രസിദ്ധീകരണത്തിനെതിരെ 1947, 1949, 1953 വർഷങ്ങളിൽ കൂടുതൽ കർക്കശമായ നിയമങ്ങൾ കൊണ്ടു വരുകയാണ് പാർലമെന്റ് ചെയ്തത്. "അരിയൊപഗറ്റിക്കാ"-യ്ക്ക് അനുമതി വാങ്ങാതിരുന്നതിന്റെ പേരിൽ മിൽട്ടനെതിരെ പരാതി ഉയർന്നപ്പോൾ അതു പരിശോധിക്കാനായി പ്രഭുസഭ രണ്ടു ന്യായാധിപന്മാരെ നിയോഗിച്ചു. അവരുടെ അന്വേഷണത്തിന്റെ ഫലം എന്തായിരുന്നു എന്നു വ്യക്തമല്ല. ഏതായാലും മിൽട്ടണ് ഉപദ്രവമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.[2]
൧ ^ ക്രിസ്തീയബൈബിളിന്റെ ഭാഗമായ പുതിയനിയമത്തിലെ നടപടിപ്പുസ്തകം, ആഥൻസിലെ ഈ നീതിപീഠത്തെ പൗലോസ് അപ്പസ്തോലന്റെ ദാർശനികമാനങ്ങളുള്ള ഒരു സുവിശേഷപ്രസംഗത്തിന്റെ വേദിയായി സങ്കല്പിക്കുന്നു.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.