ചൗ എൻലായ്
From Wikipedia, the free encyclopedia
പീപ്പിൾസ് റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ചൈനയുടെ ആദ്യ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്നു ചൗ എൻ ലായ് (ജോ എൻ ലീ). 1949 ഒക്ടോബർ മുതൽ 1976 ജനുവരിയിൽ മരിക്കുന്നതുവരെ, ഷൗ ചൈനയുടെ സർക്കാർ തലവനായിരുന്നു. ചെയർമാനായിരുന്ന മാവോ സെതൂങ്ങിന്റെ കീഴിൽ പ്രവർത്തിച്ച് അദ്ദേഹം കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയെ അധികാരത്തിലെത്താൻ സഹായിച്ചു, പിന്നീട് അതിന്റെ നിയന്ത്രണം ഏകീകരിക്കാനും വിദേശനയം രൂപീകരിക്കാനും ചൈനീസ് സമ്പദ്വ്യവസ്ഥ വികസിപ്പിക്കാനും സഹായിച്ചു.
ചൗ എൻലായ് | |
---|---|
周恩来 | |
1st Premier of the People's Republic of China | |
ഓഫീസിൽ 1 October 1949 – 8 January 1976 | |
Leader | മൗ Zedong |
1st vice-premier | Dong Biwu ചെൻ യുൻ ലിൻ Biao Deng Xiaoping |
മുൻഗാമി | Yan Xishan (as Premier of the Republic of China) |
പിൻഗാമി | Hua Guofeng |
Foreign Minister of the People's Republic of China | |
ഓഫീസിൽ 1 October 1949 – 11 February 1958 | |
Premier | Himself |
മുൻഗാമി | Hu Shih (as the Minister of Foreign Affairs of the Republic of China) |
പിൻഗാമി | Chen Yi |
First Vice Chairman of the Communist Party of China | |
ഓഫീസിൽ 30 August 1973 – 8 January 1976 | |
Chairman | മാവോ സേതൂങ് |
മുൻഗാമി | ലിൻ Biao (1971) |
പിൻഗാമി | Hua Guofeng |
Vice Chairman of the Communist Party of China | |
ഓഫീസിൽ 28 September 1956 – 1 August 1966 | |
Chairman | Mao Zedong |
2nd Chairman of the National Committee Of the CPPCC | |
ഓഫീസിൽ December 1954 – 8 January 1976 | |
Honorary Chairman | Mao Zedong |
മുൻഗാമി | Mao Zedong |
പിൻഗാമി | vacant (1976–1978) ഡെങ് സിയാഒപിങ് |
വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ | |
ജനനം | (1898-03-05)5 മാർച്ച് 1898 Huai'an, Jiangsu, Qing Empire |
മരണം | 8 ജനുവരി 1976(1976-01-08) (പ്രായം 77) Beijing, People's Republic of China |
Cause of death | Bladder cancer |
രാഷ്ട്രീയ കക്ഷി | Communist Party of China (1921–1976) |
പങ്കാളി | Deng Yingchao (m. 1925) |
കുട്ടികൾ | Sun Weishi, Wang Shu (both adopted)[1][2] |
വിദ്യാഭ്യാസം | Nankai Middle School, Meiji University |
അൽമ മേറ്റർ | Nankai University |
ജോലി | Politician Strategist Revolutionary Diplomat |
ഒപ്പ് | |
വെബ്വിലാസം | zhouenlai |
Military service | |
Allegiance | ചൈന |
Branch/service | People's Liberation Army |
Battles/wars |
|
Zhou Enlai | |||||||||||||||||||||||||
Simplified Chinese | 周恩来 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Traditional Chinese | 周恩來 | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Courtesy name | |||||||||||||||||||||||||
Chinese | 翔宇 | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
1949 മുതൽ 1958 വരെ ചൈനീസ് വിദേശകാര്യ മന്ത്രിയായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. കൊറിയൻ യുദ്ധാനന്തരം പാശ്ചാത്യരാജ്യങ്ങളുമായി സമാധാനപരമായ സഹവർത്തിത്വത്തിന് വേണ്ടി വാദിച്ച അദ്ദേഹം 1954-ലെ ജനീവ സമ്മേളനത്തിലും 1955-ലെ ബാൻഡംഗ് കോൺഫറൻസിലും പങ്കെടുക്കുകയും റിച്ചാർഡ് നിക്സണിന്റെ 1972-ലെ ചൈനാ സന്ദർശനം സംഘടിപ്പിക്കാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു. യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്, തായ്വാൻ, സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ , ഇന്ത്യ, വിയറ്റ്നാം എന്നിവയുമായുള്ള തർക്കങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച് നയങ്ങൾ രൂപീകരിക്കാൻ അദ്ദേഹം സഹായിച്ചു.
സാംസ്കാരിക വിപ്ലവകാലത്ത് അനഭിലഷണീയരായ ഉന്നത ഉദ്യോഗസ്ഥരെ നീക്കം ചെയ്തതിൽനിന്നും ചൗ അതിജീവിച്ചു. മാവോ തന്റെ പിന്നീടുള്ള വർഷങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും രാഷ്ട്രീയ പോരാട്ടത്തിനും പ്രത്യയശാസ്ത്ര പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കുമായി സമർപ്പിച്ചപ്പോൾ, സാംസ്കാരിക വിപ്ലവത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗം സമയത്തും ഭരണകൂടത്തിന്റെ കാര്യങ്ങളുടെ പിന്നിലെ പ്രധാന പ്രേരകശക്തികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു ചൗ. റെഡ് ഗാർഡിന്റെ പ്രവൃത്തികൾ ലഘൂകരിക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രമങ്ങളും മറ്റുള്ളവരെ അവരുടെ ക്രോധത്തിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രമങ്ങളും സാംസ്കാരിക വിപ്ലവത്തിന്റെ പിന്നീടുള്ള ഘട്ടങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തെ വളരെയധികം ജനപ്രിയനാക്കി.
1971-72-ൽ മാവോയുടെ ആരോഗ്യം ക്ഷയിക്കാൻ തുടങ്ങി. 1971 സെപ്റ്റംബറിൽ ലിൻ ബിയാവോ അപകടത്തിൽ മരിച്ചു. ഈ സംഭവവികാസങ്ങൾക്കിടയിൽ, 1973-ൽ 10-ആം കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റി കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ ആദ്യ വൈസ് ചെയർമാന്റെ ഒഴിവുള്ള സ്ഥാനത്തേക്ക് ചൗവിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും അതുവഴി മാവോയുടെ പിൻഗാമിയായി (ലിയു ഷാവോക്കിക്കും ലിൻ ബിയാവോയ്ക്കും ശേഷം അങ്ങനെ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട മൂന്നാമത്തെ വ്യക്തി) നിയുക്തനായി. ചൈനയുടെ നേതൃത്വത്തെച്ചൊല്ലി മാവോയുടെ അവസാന ഭാര്യ ജിയാങ് ക്വിങ്,ചാങ് ചിങ്ക്വിയാവോ, യാവൊ വെന്യുവാൻ, വാങ് ഹോങ്വെൻ എന്നിവർ ഉൾപ്പെട്ട ഗ്യാങ്ങ് ഓഫ് ഫോർ[3] ) എന്നറിയപ്പെടുന്ന വിഭാഗത്തിനെതിരെ ആഭ്യന്തരമായി പോരാടി. 1975 ജനുവരി 13-ന് 4-ആമത് നാഷണൽ പീപ്പിൾസ് കോൺഗ്രസിന്റെ ആദ്യ യോഗത്തിൽ അദ്ദേഹം ഗവൺമെന്റ് വർക്ക് റിപ്പോർട്ട് അവതരിപ്പിച്ചു. തുടർന്ന് അദ്ദേഹം വൈദ്യചികിത്സയ്ക്കായി പോയി, ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം അദ്ദേഹം മരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണം ബെയ്ജിംഗിൽ സൃഷ്ടിച്ച പ്രകോപനം 1976 ലെ ടിയാനൻമെൻ സംഭവത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. ചൗവിന് ശേഷം ഹുവ ഗുഫെംഗ് ഫസ്റ്റ് വൈസ് ചെയർമാനും നിയുക്ത പിൻഗാമിയുമായി വന്നെങ്കിലും, ചൗവിന്റെ സഖ്യകക്ഷിയായ ഡെങ് സിയാഒപിങ് ഗാംഗ് ഓഫ് ഫോറിനെ രാഷ്ട്രീയമായി മറികടക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. 1978-ഓടെ ഹുവയുടെ സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്ത് ഡെങ് സിയാഒപിങ് പരമാധികാര നേതാവായി.