ചാൽക്കോലിത്തിക്
From Wikipedia, the free encyclopedia
ചാൽക്കോലിത്തിക് എന്ന പദം ഗ്രീക്ക്: χαλκός ഖല്കൊ́സ്, " ചെമ്പ് " ഉം λίθος ലിത്തോസ്, " കല്ല് " [1] എന്നിവയിൽനിന്ന് രൂപം കൊണ്ടതാണ്. [1]. കോപ്പർ യുഗം, [1] എനെയോലിത്തിക് (ലാറ്റിൻ അനെയുസ് "ചെമ്പ്")എന്നീ പേരുകളിലും ചാൽക്കോലിത്തിക് അറിയപ്പെടുന്നു. [1] [2] പുരാവസ്തു ഗവേഷകർ ഈ കാലഘട്ടത്തിനെ വിശാലമായ നിയോലിത്തിക്കിന്റെ ഭാഗമായി കണക്കാക്കുന്നു. നവീന ശിലായുഗത്തിനും വെങ്കലയുഗത്തിനും ഇടയിലുള്ള ഒരു പരിവർത്തനകാലഘട്ടമായിട്ടാണ് മുൻകാല പണ്ഡിതന്മാർ ചാൽക്കോലിത്തികിനെ നിർവചിച്ചത്. കിഴക്കൻ യൂറോപ്പിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, പുരാവസ്തു ഗവേഷകർ പലപ്പോഴും "എനിയോലിത്തിക്ക്" എന്ന പദം "ചാൽക്കോലിത്തിക്കിനു" പകരം ഉപയോഗിക്കുന്നു.
ചാൽക്കോലിത്തിക്ക് കാലഘട്ടത്തിലെ, ലോഹനിർമ്മാണസാങ്കേതികവിദ്യയിൽ ചെമ്പിനായിരുന്നു പ്രാമുഖ്യം. ടിൻ ചെമ്പിൽ കൂട്ടിച്ചേർത്ത് വെങ്കലം എന്ന ലോഹസങ്കരം നിർമ്മിച്ചത് ചാൽക്കോലിത്തിക്കിനു ശേഷമായിരുന്നു.
സെർബിയയിലെ റുഡ്നിക് പർവതത്തിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ബെലോവോഡിൽ ഉയർന്ന താപനിലയിൽ ചെമ്പ് ഉരുക്കിയതിന് ലോകത്തിലെത്തന്നെ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന തെളിവുകളുണ്ട് (5000 ബി.സി.ഇ). [3] [4] യൂറോപ്പിൽ ചെമ്പുയുഗത്തിൽ നിന്നും വെങ്കലയുഗത്തിലേക്കുള്ള മാറ്റം ബി.സി.ഇ അഞ്ചാം സഹസ്രാബ്ദത്തിനും മൂന്നാം സഹസ്രാബ്ദത്തിനുമിടയിലാണ് സംഭവിച്ചതായി കണക്കാക്കുന്നത്. പുരാതന മധ്യപൂർവ്വേഷ്യയിലും ഏതാണ്ട് ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ് ഈ മാറ്റം സംഭവിച്ചത്.