Удвојување (морфологија)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Удвојувањето, а поретко редупликација, во лингвистиката е морфолошки процес каде коренот на зборот, целосно или со мали промени, се удвојува за да се постигнат одредени граматички функции. Удвојувањето се користи како формообразување за да се постигнат граматички функции, како на пример множина, интензитет и слично. Покрај тоа, удвојувањето се користи и за зборообразување за да се создадат нови зборови од некои постоечки. Удвојувањето не постои во македонскиот јазик, освен за некои стилски изрази.