оската на симетрија на вртежно симетрично тело е геометриската место на средиштето на концентричните и меѓусебно паралелни кругови на кои лежат сите точки на телото;
оската на ротација на тело е права на која точките на телото мируваат, додека сите останати се движат по кружни патеки со средишта на таа права (на пример, жироскопот има 3 оски на ротација);
во кристалографијата, оптичката оска е правецот во дволомен кристал во кој брзините на двата зраци се еднакви, односно правец во кој нема дволом (еднооснииот кристал има една таква оска, двоаксијалниот две);
небесната или светската оска се совпаѓа со оската на ротација на Земјата, се протега до бесконечност и го пробива сводот на нејзините полови.[1] Небесната оска е замислена права идентична со Земјината оска на ротација и ја пробива небесната сфера на северниот и јужниот небесен пол. Приближно во точката на северниот небесен пол се наоѓа Северницата. Се чини дека небесната сфера ротира околу небесната оска (привидната ротација е предизвикана од ротацијата на Земјата). Сите небесни тела очигледно ротираат околу небесната оска.[2]
