Наследна монархија
From Wikipedia, the free encyclopedia
Наследната монархија е форма на владеење и начин на наследување на власта во која тронот преминува од еден член од владејачко семејство на друг член од истото семејство. Низа владетели од исто семејство би сочиниле династија.
Дел од темата „Политика“ on Монархизам |
Дефиниција
Видови
Апсолутна монархија Во историјата
Голема повелба Поврзани теми
Автократија |
Портал „Монархија“ Портал „Политика“ |
Наследната монархија бил најчест тип на монархија низ историјата, а останува доминантна форма и во денешните монархии. Нејзини предности се континуитетот на концентрација на моќта и богатството и најчесто однапред се знае кој ќе биде следен монарх. Голем недостаток на наследната монархија е тоа што престолонаследникот понекогаш може да е физички или привремено неподготвен (неспособен) да владее.[1] Други недостатоци се тоа што народот не може да го избере својот шеф на држава, ригидната распределба на богатството и моќта и континуитетот на застарените верски и социјално-економски структури кои најчесто се во корист на монарсите, нивните семејства, и нивните поддржувачи.[2]
Во повеќето денешни наследни монархии, обично редоследот на наследување користи одредена форма на првородство, но има и други методи како што се сениорат (правото на наследување му припаѓа на најстариот член на семејството, за разлика од првородството, каде што правото му припаѓа на најстариот син) и танистрија (во којашто наследникот се избира од квалификуваните кандидативо семејството).
Истражувањата покажуваат дека наследните владеења, а особено првородството, се постабилни од облиците на авторитарно владеење со алтернативни начини за наследување на власта. [3] [4] [5] [6] [7] [8]