Мијамото Мусаши
From Wikipedia, the free encyclopedia
Мијамото Мусаши (јапонски: 宮本 武蔵; 1584 — 13 јуни 1645) — јапонски ронин, кој се смета за еден од најпознатите мечувалци во јапонската историја. Неговите современици му го дале прекарот Кенсеи (јап. 剣聖, „Светиот Меч“). Мусаши станал познат по својата извонредна мечувачка способност, која ја усовршил уште од раното детство во многу борби користејќи дрвен меч. Тој е основач на училиштето Хјохо нитен ичи-рју или самурајската уметност на борба со два меча, Нито-рју (јап. 二刀流), Училиште на земјата и небото. Тој го вовел концептот на бокен како вистинско борбено оружје, а не за обука. Успешно ја користел техниката на борба со два меча, долг — катана и краток — вакизаши. Исто така, две години пред неговата смрт, откако се повлекол во пештера на планината Кимпо во близина на градот Кумамото, ја напишал „Книгата за петте прстени“ за тактиката, стратегијата и филозофијата на воениот занает, кој денес ужива одредена популарност.[1][2]