Механичка рамнотежа
From Wikipedia, the free encyclopedia
Во класичната механика, честичката е во механичка рамнотежа ако нето силата на честичките е нула. Со проширувањето, физички систем направен од многу делови е во механичка рамнотежа ако нето силата на секоја од поединечните делови е нула.:45–46
При дефинирање на механичка рамнотежа во оглед на силата, постојат многу различни дефиниции за механичка рамнотежа кои се сите математички еквиваленти. Во однос на импулсот, систем е во рамнотежа доколку динамиката на нејзините делови е константа. Во однос на брзината, системот е во рамнотежа доколку брзина е константна. Во вртежна механичка рамнотежа, аголниот импулс на објектот е конзервиран и нето вртежниот момент е нула.[1] генерално во конзервативни системи, рамнотежа се воспоставува во точката при конфигурацијата на просторот каде зголемувањето на потенцијална енергија во однос на генерализираните координати е нула.
Ако честичката во рамнотежа има брзина нула, тогаш честичката е во статична рамнотежа.[2][3] Ако сите честички во рамнотежа имаат константна брзина, тогаш е секогаш можно да се најде инертна референтна рамка во која честичката е неподвижна, со оглед на рамката.