Зоран Ковачевски

Зоран Ковачевски (3 април 1943 — 21 јануари 2006) — македонски прозаист.^[1]

Зоран Ковачевски
Роден/а	3 април 1943 Светозарево, Србија
Починат/а	21 јануари 2006 Охрид, Македонија
Занимање	писател, правник

Животопис

Ковачевски е роден на 3 април 1943 година во Светозарево. Завршил Правен факултет во Белград. Работел во Костозглобната болница во Охрид, а подоцна работел како судија во Основниот суд Охрид. Член на ДПМ станал во 1975 година.^[2]

Творештво

Во делата на Ковачески се согледува нов манир на раскажување, како спој меѓу народната приказна и современиот расказ.^[3] Ковачески е автор на следниве дела:

• „Охридски приказни“ (раскази, 1974)
• „Семејна фреска“ (роман, 1976)
• „Летачи на метли“ (роман, 1980)
• „Аристотел од Ресен“ (раскази, 1984)
• „Добрина“ (раскази, 1990)
• „Одмазда“ (роман, 1992)
• „Историја на светото дело“ (роман, 1993)
• „Пејач“ (раскази, 2000)

Добитник е на наградата „Мисла“ (за роман).

Извори

1. Маринела Јовановиќ, Нада Филева: „Мал охридски литературно-научен лексикон“, Охрид, 2002
2. Македонски писатели/Macedonian writers, Друштво на писатели на Македонија, 2004, стр. 120,
3. Георги Сталев (приредувач), Современи македонски раскажувачи, избор. Скопје: Детска радост, Култура, Македонска книга, Мисла и Наша книга, 1990, стр. 175.