Зинаида Гипиус
From Wikipedia, the free encyclopedia
Зинаида Николаевна Гипиус (Хипиус) (20 ноември [ст. ст. 8 ноември] 1869 – 9 септември 1945) била руски поет, драматург, романописец, уредник и религиозен мислител, една од главните фигури во рускиот симболизам.[1][2] Приказната за нејзиниот брак со Димитриј Мережковски, која траел 52 години, е опишана во нејзината недовршена книга Димитриј Мережковски (Париз, 1951; Москва, 1991).
Зинаида Гипиус | |
---|---|
Гипиус во раните 1910-ти | |
Роден/а | Зинаида Николаевна Гипиус 20 ноември [ст. ст. 8 ноември] 1869 Бељов, Тулска губернија, Руска Империја |
Починат/а | 9 септември 1945(1945-09-09) (возр. 75) Париз, Привремена влада на Француската Република |
Занимање | поет • романописец • драматург • книжевен критичар • мемоарист |
Националност | Русинка |
Книжевно движење | симболизам |
Сопруг/а | Димитриј Мережковски |
Таа почнала да пишува на рана возраст, а до моментот кога го запознала Димитриј Мережковски во 1888 година, таа веќе имала објавено повеќе поетски творби. Парот се венчал во 1889 година. Гипиус ја објавила својата прва книга поезија, Збирка песни. 1889–1903 во 1903 година, а нејзината втора збирка, Збирка песни. Книга 2 1903-1909, во 1910 година. По револуцијата во 1905 година, парот Мережковски станале критичари на царизмот; тие поминале неколку години во странство, и направиле повеќе патувања за лекување на здравствени проблеми. Тие ја осудиле Октомвриската револуција од 1917 година, сметајќи ја за културна катастрофа и во 1919 година емигрирале во Полска.
По престојот во Полска, тие се преселиле во Франција, а потоа во Италија, продолжувајќи да објавуваат и да учествуваат во руските емигрантски кругови, иако острата литературна критика на Гипиус создала непријатели. Смртта на Мережковски во 1941 година бил голем удар за Гипиус, која починала неколку години подоцна во 1945 година.