Жаришна длабочина (тектоника)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Во сеизмологијата, жаришна длабочина или фокусна длабочина се однесува на длабочината на која се јавува земјотрес. Земјотреси се случуваат на длабочина помала од 70 км се класифицирани како земјотреси со плиток фокус, додека оние со фокусна длабочина помеѓу 70 км и 30 км обично се нарекуваат земјотреси со среден фокус или средна длабочина.[1] Во зоните на подвлекување, каде постарата и постудена океанска кора тоне под друга тектонска плоча, може да се појават земјотреси со длабок фокус на многу поголеми длабочини во наметката, кои се движат од 300 км до 700 км.[2][3]
Причината за земјотресите со длабок фокус сè уште не е целосно разбрана, бидејќи подвлечената литосфера при тој режим на притисок и температура не треба да покажува кршливо однесување. Можен механизам за генерирање на земјотреси со длабок фокус е дефект предизвикан од оливин кој претрпува фазна транзиција во структура на шпинел[4] со која се верува дека се поврзани. Земјотресите на оваа жаришна длабочина обично се јавуваат на океанско-континенталните конвергентни граници, долж Вадатиово-Бениофовите зони.[5]