Вител
From Wikipedia, the free encyclopedia
Вител (нестандардно: вртлог)[1] — област во еден флуд во која протокот се врти околу линијата на оската, која може да биде права или крива. Вртливите форми се формираат во мешаните течности, а може да се забележат и кај чадните чамци, во витлите на бродот и ветровите околу тропскиот циклон или торнадото.
Витлите се главна составницана турбулентниот проток. Распределбата на брзината, вртливоста (завиткување на брзината на протокот), како и концептот на циркулација се користат за да се одликуваат витлите. Во повеќето витли, брзината на проток на флуид е најголема веднаш до неговата оска и се намалува во обратна пропорција на растојанието од оската.
Во отсуство на надворешни сили, вртолозното триење во рамките на течноста има тенденција да го организира протокот во збирка на иротациони витли, веројатно надредени на поголеми текови, вклучувајќи и поголеми витли. Откако ќе се формираат, тие може да се движат, да се истегнуваат, да превртуваат и комуницираат на сложени начини. Во подвижен вител со себе се пренесува аголен и линеарен импулс, енергија и маса.