Арнолд Зомерфелд
From Wikipedia, the free encyclopedia
Арнолд Јоханес Вилхелм Зомерфелд[2] (5 декември 1868 – 26 април 1951) бил германски теоретски физичар, кој бил пионер во развојот на атомска и квантната физика, и, исто така, образувал и менторирал голем број на студенти за новата ера на теоретска физика. Тој служи како докторски надзорник за многу добитници на Нобеловата награда за физика и хемија (само Џ. Џ. Томсоновиот рекорд на менторство може да се спореди со неговиот).
Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
Кратки факти Арнолд Зомерфелд, Роден(а) ...
Арнолд Зомерфелд | |
---|---|
Арнолд Јоханес Вилхелм Зомерфелд (1868–1951) | |
Роден(а) | Арнолд Јоханес Вилхелм Зомерфелд 5 декември 1868(1868-12-05) Кенигсберг, Прусија |
Починал(а) | 26 април 1951(1951-04-26) (возр. 82) Минхен, Западна Германија |
Живеалиште | Германија |
Националност | Германец |
Полиња | Физика |
Установи | Гетингенски универзитет Клаусталски технички универзитет Ахенски универзитет Минхенски универзитет |
Образование | Конигсбершки универзитет |
Теза | „Случајни функции во математичката физика“ (1891) |
Докторски ментор | Фердинанд фон Линдеман |
Докторанди | Вернер Хајзенберг Волфганг Паули Питер Деби Паул Епштајн Ханс Бете Ернт Гвилемин Карл Бехерт Паул Евалд Херберт Фролих Ервин Фуес Хелмут Хонл Лудвиг Хопф Валтер Косел Адолф Кратцер Алфред Ланде Ото Лапорте Вилхелм Ленц Рудолф Пиерлс Валтер Роговски Рудолф Зелигер Хајнрих Велкер Грегор Венцел |
Други значајни студенти | Херберт Кремер Лајнус Полинг Валтер Хајтлер Вернер Ромберг |
Познат по | Друде–Зомерфелдов модел Константа на фината структура Ор–Зомерфелдова равенка Зомерфелдов идентитет Зомерфелд–Коселово поместување Зомерфелд–Рунгеов метод Зомерфелд–Вилсонова квантизација Зомерфелд–Борова теорија Зомерфелдова приближност Зомерфелд–Ватсонов приказ |
Влијаел врз | Џон Бардин[1] Леон Брилљуин Карл Херцфелд |
Поважни награди | Матеучиев медал (1924) Медал „Макс Планк“ (1931) Лоренцов медал (1939) Ерстедов медал (1949) Член на Кралското друштво[2] |
Затвори
Тој го претстави вториот квантен број (орбитален квантен број) и четвртиот квантен број (спинов квантен број).