Апокриф

Зборот апокриф потекнува од грчки збор кој во превод значи скриен, таен, обвиткан. Овие текстови биле скриени и чувани во тајност во манастирите и биле достапни за свештениците или на луѓето упатени во религиозните тајни. Апокрифите се однесувале на личности, настани во Библијата за кои се давало оскудни податоци. Кратките библиски текстови ги развиле во опширни содржини, прераскажувани на интересен начин со цел да се придобие влијанието на читателската публика.

Дел од темата Христијанство

Историја на христијанството Исус од Назарет Раѓање · Крстење Распнување· Воскреснување Велигден

Рано христијанство Апостолите Милански едикт · Екуменски совет

Среден век Голем раскол Крстоносни војни Реформација

Свето Тројство Господ-Отецот Христос-Синот Светиот Дух

Христијанска теологија Црква Христијанско богослужение Божествена благодат · Спасение Проповед на планината Десет Божји заповеди

Библијата Стар завет Нов завет Апокрифи

Христијански звања Католицизам Римокатолицизам · Англикализам Независни· Стар католизам Источно христијанство Православие · Древноисточни цркви Асирска црква на Истокот Протестантство Лутеранство · Калвинизам · Методизам Анабаптизам · Баптизам · Адвентизам Евангелизам · Свето движење Пентекостализам Антитринитаризам Јеховини сведоци Движење за подоцнежните светци Унитаријанство Христоделфијани Единствен пентекостализам

п р у

Копиите од Лутеровата Библија ги вклучуваат меѓузаветните книги помеѓу Стариот и Новиот Завет; тие се нарекуваат „апокрифи“ во христијанските деноминации кои имаат потекло од Реформацијата.

Апокрифите се делат на старозаветни и новозаветни. Популарни апокрифни текстови се: текстовите кои ја содржат ткн. Книга Аврамова, Видението на пророкот Исаија, Видението на Енох, Адам и Ева, Прекрасниот Јосиф. Од новозаветните апокрифи најпознато е Видението на апостолот Павле.^[1]

Наводи

1. Македонски историски речник. Скопје: ИНИ. 2000. стр. 41. ISBN 9989-624-46-1. На |first= му недостасува |last= (help)