From Wikipedia, the free encyclopedia
Во музиката, текстура е севкупната одлика на звукот во една композиција, најчесто назначена од бројот на гласови во музиката и соодносот помеѓу тие гласови (видете видови текстура подолу). Текстурата на едно дело може дополнително да се опише со термини како што се „цврста“ и „лесна“, „груба“ или „урамнотежена“. На пример, се вели дека популарните композиции на Арон Копланд се со „отворена“ текстура. Восприемената текстура на делото може да зависи и од бројот и карактерот на деловите кои свират истовремено, темброт на тие инструменти или гласови, како и хармонијата, темпото и ритмите .
![Thumb](#/media/Податотека:Sousa_-_"Washington_Post_March,"_m._1-7.png)
Во музикологијата, особено во полето на музичката историја и музичката анализа, некои чести поими за разните видеви текстури се:
(Hanning, 1998, and Copland).
Иако во музичкото образование извесни стилови и репертоари се поистоветуваат со некој од овие описи (на пр. за Грегоријанскиот корал се вели дека е монофоничен, Баховите корали дека се хомофонични, додека фугите - полифонични), многу композитори користат повеќе од еден вид текстура во рамките на едно дело.
Истовременост е повеќе од една потполна музичка текстура кои се јавуваат истовремено, а не последователно.
Понова текстура, за првпат употребена од Ѓорѓи Лигети е микрополифонијата. Други текстури се хоморитмиката, политематиката, полиритмиката, ономатопејата, сложената, и мешаната или композитна текстура (Corozine 2002, стр.34).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
