Луѓето од Селдвила

Луѓето од Селдвила (германски): Die Leute von Seldwyla) - збирка раскази на швајцарскиот писател Готфрид Келер.

Содржина

Првиот дел од „Луѓето од Селвила“, објавен во 1856 година, содржи пет раскази:

• „Луткото Панкрац“ (Pankraz, der Schmoller)
• „Ромео и Јулија од село“ (Romeo und Julia auf dem Dorfe)
• „Госпоѓата Регел Амрајн и нејзиниот најмлад син“ (Frau Regel Amrain und ihr Jüngster)
• „Тројцата праведни чешлари“ (Die drei gerechten Kammmacher)
• „Огледало, мачињата“ (Spiegel, das Kätzchen)

Вториот дел од збирката, објавен во 1873-1874 година, исто така, се состои од пет раскази:

• „Облеката ги прави луѓето“ (Kleider machen Leute)
• „Ковачот на својата судбина“ (Der Schmied seines Glückes)
• „Злоупотребените љубовни писма“ (Die mißbrauchten Liebesbriefe)
• (Dietegen)
• „Изгубените насмевки“ (Das verlorne Lachen)

Осврт кон книгата

Во книгата се прикажани бројни варијации на карактери и судбини на луѓето од Селдвила (измислено име на едно типично место во Швајцарија. Од расказите во збирката особено се истакнуваат трагично монументалната приказна „Ромео и Јулија од село“ (класична според дејството и обработката) и сатирично-ироничната приказна за тројцата чешларски калфи во која Келер ја претставил малограѓанската средина до космички димензии.^[1]

Наводи

1. B. P., „Beleška o piscu“, во: Gotfrid Keler, Ljudi iz Seldvile. Beograd: Rad, 1964, стр. 162.