From Wikipedia, the free encyclopedia
Document Type Definition (DTD) - претставува мета-јазик со множество на декларации кои ни овозможуваат да дефинираме определен XML јазик. DTD е предвесник на XML Schema и имаат слична функција. DTD користи формална синтакса односно список на правила кои ги дефинираат елементите и атрибутите, односно укажува на тоа кои елементи се дозволени, ограничувања за дозволените елементи, редоследот на појавување на елементите ,кои атрибути може определен елемент да ги содржи и ограничувања за вредностите на елемнтите и атрибутите. DTD може да биде вклучен во самиот XML документ, или да биде поврзан со него надворешно. Document Type Declarations се јавува во синтаксички фрагмент doctypedecl уште во почетокот на XML документот.[1]
Ако DTD е дефиниран во внатрешноста на XML податотеката, таа треба да се дефинира со DOCTYPE,и со следнава синтакса:
<!DOCTYPE root-element [element-declarations]>
Пример на XML документ со внатрешен DTD:
<?xml version="1.0"?> <!DOCTYPE note [ <!ELEMENT note (to,from,heading,body)> <!ELEMENT to (#PCDATA)> <!ELEMENT from (#PCDATA)> <!ELEMENT heading (#PCDATA)> <!ELEMENT body (#PCDATA)> ]> <note> <to>Tove</to> <from>Jani</from> <heading>Reminder</heading> <body>Don't forget me this weekend</body> </note>
Ако DTD е дефиниран како надворешен податотека,треба да се дефинира со DOCTYPE,и со следнава синтакса:
<!DOCTYPE root-element SYSTEM "filename">
Пример на XML документ со надворешен DTD:
<?xml version="1.0"?> <!DOCTYPE note SYSTEM "note.dtd"> <note> <to>Tove</to> <from>Jani</from> <heading>Reminder</heading> <body>Don't forget me this weekend!</body>
</note>
Секој таг кој се користи во рамки на еден валиден XML документ мора да биде дефиниран преку декларација на елемент во рамки на соодветниот DTD.Елементите кои се појавуваат во содржината на друг елемент уште се нарекуваат деца на елементот каде се појавуваат. Еден елемент може да биде дете на повеќе други елементи, но се декларира само еднаш.Елементите можат да содржат текст, други елементи, или да бидат празни. Општиот облик на декларација на елемент е следниот:
<!ELEMENT <name> (Content Model )>
Постојат повеќе типови на клучни зборови и карактери кои ја дефинираат содржината на елементот, тие се:
-( #PCDATA ): ова значи дека само од еден текст елемент е дозволен во содржината, -( #PCDATA | element name | ... )*: низа на карактери, може да се користи во било кој редослед и број на појавувања во содржината.
Елементите и нивните атрибути се декларираат одделно во DTD. Општиот облик на декларација на атрибут за определен елемент во рамки на DTD е следниот:
<!ELEMENT elementName (elementContent)> <!ATTLIST elementName (attName attType default)+>
Секој атрибут, содржи:
На пример:
<!ATTLIST img src CDATA #REQUIRED id ID #IMPLIED sort CDATA #FIXED "true" print (yes | no) "yes" >
Редоследот на дефинирање на атрибутите во рамки на DTD е небитен. Секој атрибут припаѓа на точно еден елемент. Доколку во рамки на DTD постојат повеќе елементи кои имаат атрибут со исто име, атрибутот мора да се дефинира за секој елемент посебно. Постојат неколку типови на атрибути:
Ентитетот е сличен на macro. Ентитетот доделува вредност која се задржува во текот на документот. Во употреба името треба да е попрепознатливо отколку некој број за непознати карактери [3]. Ентитетите помагаат да се подобри читливоста на XML текстот.Тие може да се сметаат како единици наменети за складирање на делови од еден XML документ.Генерално, постојат два типа на ентитети: внатрешни и надворешни. Внатрешните ентитети ја имаат следната декларација:
<!ENTITY name “replacement text”>
и истите служат за единствено дефинирање на текст кој често се повторува во рамки на XML документот. Со повик од облик &name; во XML документот, во рамки на истиот на местото од повикот се вметнува текстот дефиниран во декларацијата како replacement text. Општиот облик на декларација на надворешен ентитет за податоци во XML формат е следната:
<!ENTITY name SYSTEM “URI”>
Надворешните ентитети се однесуваат на надворешното чување на објекти. Тие се декларирани со уникатно име во документот, и со јавен идентификатор (FPI) и/или систем индентификатор (кој се толкува како URI) наведувајќи каде е изворот на нивната содржина. Тие всушнотс постојат во два факти: разложени надворешни субјекти и неразложени надворешни субјекти.
Пример за внатрешен ентитет:
<!DOCTYPE sgml [ <!ELEMENT sgml ANY> <!ENTITY % std "standard SGML"> <!ENTITY % signature " — &author;."> <!ENTITY % question "Why couldn’t I publish my books directly in %std;?"> <!ENTITY % author "William Shakespeare"> ]> <sgml>&question;&signature;</sgml>
Забележете дека внатрешните ентитети може да се дефинираат во било кој редослед, сè додека тие не се наведени и разложени во DTD или во телото на документот.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.