From Wikipedia, the free encyclopedia
Бејзик (англиски: BASIC, кратенка за Beginners' All-purpose Symbolic Instruction Code) — име на неколку програмски јазици кои се проектирани да бидат едноставни за користење.[1]
 | |
| Парадигма: | Неструктурирано, подоцна процедрурално, подоцна објектно-ориентирано |
|---|---|
| Главни имплеметации: |
|
| Влијае на: |
|
Првичната верзија на овој програмски јазик била развиена на колеџот Дартмут во 1964 година под раководство на Џон Џорџ Кемени и Томас Јуџин Керц.[2] Имплементиран е за сметачи од серијата GE225. Требало да биде лесен јазик за учење програмирање. Покрај тоа, дизајнерите сакале тоа да стане првиот чекор за студентите кои треба да совладаат помоќни јазици како што се фортран или алгол.
Во постарите верзии на овој јазик се користеле позитивни цели броеви за обележување на поединечни линии на програмскиот код. Бројот на почетокот на редот бил задолжителен. Во подоцнежните верзии на јазикот ова останува само како опција. Броевите меѓу другото служеле и како ознаки за разгранување во рамките на програмата. Подоцнежните верзии на Basic дозволуваат користење на ознаки во облик на зборови за разгранување.[3]
Јазикот BASIC има исклучително едноставна синтакса, како што сугерира неговото име: Beginner's All-purpose...
Името на променливата може да содржи до 256 знаци (букви, бројки и точки)
Краток преглед на најчестите наредби:PRINT - Испишува текст на екранот
Краток преглед на најчестите наредби:
PRINT - Испишува текст на екранот
PRINT "Hello world!"
INPUT - Бара да се впише текст кој ќе биде впишан во една или повеќе променливи
INPUT "Vpiši dva broja:", x, y
IF-THEN-ELSE - Условна наредба. Во превод АКО-ТОГАШ-ИНАКУ
IF x > 10 THEN PRINT "Brojot e pogolem od 10." ELSE PRINT "Brojot e pomal od 10."
FOR-NEXT јамка:
FOR i = 1 TO 10
PRINT i
NEXT i
DO-LOOP јамка:
i = 1
DO
PRINT i
i = i + 1
LOOP UNTIL i > 10
i = 1
DO
PRINT i
i = i + 1
LOOP WHILE i <= 10
На левата страна е прикажан програмскиот код, а на десната пример за извршување на програмата што работи според напишаниот програмски код (може да се добие со притискање на копче).
Условите во Basic се користат за проверка на вредностите на променливите, нивна споредба и поефикасно управување со нив по испитаниот услов. Постојат неколку начини за поставување услови, а некои од нив се приложени во продолжение.
Условот мора да започне со зборот IF (ако) и после тој збор се става условот што треба да го испита програмата. Тој услов мора да содржи две веќе постоечки променливи и некои од релационите оператори (=,<,>,<=,>=,<>) кои треба да се постават меѓу нив. Значи, условот мора да содржи две променливи (вредности) и односот меѓу нив што го испитува условот. Условот може да содржи и логички оператори (AND, OR, NOT). По условот следи последицата, што треба да се направи ако условот е исполнет (наредба - THEN). Клучните зборови IF и THEN мора да бидат по ист редослед.
Вториот дел од условот ја содржи последицата, т.е. што ќе направи програмата доколку условот е исполнет. По зборот IF и напишаните променливи, и односот меѓу нив што програмата ги испитува, мора да се стави зборот, и последицата што ќе ја направи програмата ако секој дел од условот е исполнет (или дел од условот одреден од логичките оператори). Таа последица нужно мора да содржи една од наредбите, т.е. што ќе направи програмата со саканата променлива доколку условот е исполнет. Ако се користи само една наредба по клучниот збор за последица (), тогаш и таа е напишана во истата линија, но ако треба да се извршат неколку команди, тогаш тие се напишани во нова линија (секоја) и блокот мора да биде заклучен со наредбата .
Третиот дел од условот вклучува изјава која овозможува да се изврши последицата кога резултатот од тестот на условот е неточен (0). По условот и низата наредби кои ќе се исполнат во случај на позитивен резултат на условот, следува линија и низа наредби кои програмата ќе ги изврши доколку се случи резултатот од поставената состојба да биде неточен. Доколку овој дел не се стави како дел од условот т.е. доколку програмерот не ја дефинира последицата од негативниот резултат на поставената состојба, програмата ќе продолжи со извршување на програмскиот код од следниот ред.
Ако е потребно да се воведат повеќе услови така што резултатот да биде единствен, тогаш се користат логички оператори AND или OR.
| Логичкото коло AND ќе го има резултатот „точно“ што на програмата и дава вредност 1 само ако двата услови (или ако има повеќе тогаш сите услови) се точни. | Табела на вистинитост на логичкото коло
резултат на условот А услов Б точно точно точно точно точно лажно лажно неточно точно лажно неточен неточен неточен |
| Логичкото коло OR ќе го има резултатот „точно“ што на програмата и дава вредност 1' ако барем еден од условите е точен, во спротивно има вредност 0 (неточен). | Табела на вистинитост на логичкото коло
резултат на условот А услов Б точно точно точно точно точно лажно точно неточно точно точно неточен неточен неточен |
Покрај логичките оператори, BASIC го поддржува и клучниот збор, кој создава инверзија, т.е. сите резултати кои биле „вистинити“ при проверка на условите стануваат „неточни“ и обратно.
'''1. Пример'''
IF услов THEN наредба на последицата
'''2. Пример'''
IF услов THEN
Наредба1
Наредба2
...
END IF
'''3. Пример'''
IF услов THEN
Наредба1
Наредба2
...
ELSE
Наредба1
Наредба2
...
END IF
WHILE.. WEND Овој блок ќе се извршува сè додека изјавата во условот е вистинита и проверката се врши на влезот во блокот. Неговата синтакса е како што следува:
WHILE услов
наредба1
наредба2
...
WEND
DO.. LOOP WHILE Овој блок ќе се извршува сè додека изјавата во условот е вистинита и проверката се врши на крајот од блокот. Неговата синтакса е како што следува:
DO
Наредба1
Наредба2
...
LOOP WHILE услов
DO WHILE.. LOOP Овој блок ќе се извршува сè додека изјавата во условот е вистинита и проверката се врши на влезот во блокот. Неговата синтакса е како што следува:
DO WHILE услов
Наредба1
Наредба2
...
LOOP
DO.. LOOP UNTIL услов Овој блок ќе се извршува сè додека изјавата во условот не се исполни (додека изјавата не е вистинита) и проверката не се направи на крајот од блокот. Неговата синтакса е како што следува:
DO
Наредба1
Наредба2
...
LOOP UNTIL услов
DO UNTIL услов...LOOP Овој блок ќе се извршува сè додека изјавата во условот не биде вистинита и проверката не се изврши на влезот во блокот. Неговата синтакса е како што следува:
DO UNTIL услов
Наредба1
Наредба2
...
LOOP
Наместо да се користат повеќе блокови за проверка, можно е да се користат клучни зборови, што овозможува повеќекратен избор. Синтаксата е како што следува:
- се претпоставува дека не е потребен коментар и дека од прилогот е видливо како функционира оваа структура. Јасно е дека дури и во секој случај () е можно да се додадат нови блокови на услови, да се вметне прекин..
Наредбата е наредба за (без)условен премин во дефинираниот ред. Често се користи со услови и тогаш е условна.
За да биде можно користењето на оваа наредба, редот во кој се врши скокот мора да почнува со број (да биде нумериран). Наредбата се користи кога се сака програмата, после прочитан ред од некој програм, не го чита следниот ред, тукусо помош на наредба, преминува на наведениот ред т.е. таму од каде програмот ќе продолжи да го чита програмскиот код. Заради тоа е потребна нумерација на редот. Синтаксата на оваа наредба е следната:
По зборот се става број кој со кој е нумериран редот од кој се сака програмата да продолжи со читање на програмскиот код. Наредбата често се користи како последица за (не) исполнување на условите. На пример. може да се постави дека, доколку условот е исполнет, програмата продолжува да го чита програмскиот код од одредена позиција, а ако не е исполнета, се враќа на повторно доделување на вредностите на променливите (со користење на знакот за еднаквост или наредбата).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
