From Wikipedia, the free encyclopedia
Црвената луња (науч. Milvus milvus) — средноголема граблива птица, која е ендемски вид во Европа, северна Африка и западна Азија. Во Европа има 19.000-25.000 двојки што претставува 95% од целокупната популација. Се размножува во источните делови на Шпанија и Португалија, Средна Европа и Украина, на север до јужниот дел на Шведска, Латвија и Велика Британија, и на југ, до јужна Италија. Постои популација и во северниот дел на Мароко. Птиците од северните предели се движат јужно во зима и најчесто престојуваат во западниот дел од распространувачкиот спектар, но исто така и во источна Турција, северен Тунис и Алжир. Трите најголеми популации (во Германија, Франција и Шпанија, кои заедно имаат повеќе од 75% од светската популација) се намалија во периодот меѓу 1990 и 2000 година, односно целокупната популација се намали за речиси 20% во текот на десет години. Главните закани на црвената луња се: труењето, промените во земјоделските практики, ловот, уништувањето на шумите, крадењето на јајцата (на локално ниво) и евентуално конкуренцијата со поуспешната црна луња. Порано црвената луња ја имало во Македонија, а сега најверојатно е исчезнат вид.
| Црвена луња | |
|---|---|
.jpg) | |
| Научна класификација | |
| Царство: | Животни |
| Колено: | Хордати |
| Класа: | Птици |
| Ред: | Соколовидни (или Јастребовидни) |
| Семејство: | Јастреби |
| Потсемејство: | Луњи |
| Род: | Луња |
| Вид: | Црвена луња |
| Научен назив | |
| Milvus milvus (Linnaeus, 1758) | |
Црвената луња е долга 60 - 66 см и има распон на крилјата 175 - 179 см; мажјаците тежат 800 - 1200 грама, а женките 1000 - 1300 грама. Таа е елегантна птица која често лебди со своите долги крилја, и го менува правецот со својата голема назабена опашка. Телото, горниот дел од опашката и крилјата ѝ се бакарноцрвена боја. Главата е посветла со сиви тонови. Белите примарни пердуви за летање се во контраст со црните краеви и темните секундарни пердуви. Освен по тежина, половите се слични, но младенчињата се жолтеникави на градите и стомакот. Огласувањето е тенок пи-пи звук.[2]
Храната на црвената луња се состои главно од мали цицачи, како глувци, млади зајаци и сл. Се харни со мршите на овците и некои кокошковидни птици. Понекогаш лови птици и водоземци, како жаби,гуштери итн. Дождовниот црв e важен дел од исхраната, особено на пролет.[3]
Поради исхраната со некои мрши, црвената луња е подложна на труење.[4] Нелегалните стапици со отров наменети за лисиците, чавките и гавраните, понекогаш ги убиваат заштитените птици и другите животни. На знак за тревога од страна на мајката, младенчињата ќе се заштитат така што ќе се преправаат дека се умрени, па лисиците ќе поверуваат и ќе ги остават.[5]
Црвената луња е претежно седентарна птица (не е преселница) која се размножува постојано на истото место, освен популациите кои се размножуваат во посеверните краишта на Европа, па зимуваат во Шпанија.[6] Секоја територија на гнездење може да содржи повеќе од 5 гнезда. И мажјакот и женката го градат гнездото на главниот чатал високо на дрвото, околу 12-20 метри од земјата. Гнездото го прават од гранки и го постилаат со трева и друга вегетација, но и со сè што е помеко, како овча волна, партали, хартија и сл.[3][6] Тие се моногамни птици кои одгледуваат едно легло годишно, во кое снесуваат најчесто 3 јајца. Инкубацијата трае триесетина дена, а ги лежи само женката. Младенчињата го напуштаат гнездото на возраст од педесетина дена.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
