From Wikipedia, the free encyclopedia
Стево Жигон (Љубљана, 8 декември 1926 - Белград, 28 декември 2005) — југословенски и југословенски/српско-црногорски филмски, телевизиски и театарски глумец и режисер од словенечка народност.
| Стево Жигон | |
|---|---|
Stevo Žigon | |
 Стево Жигон на српска поштенска марка од 2009 година | |
| Роден(а) | 8 декември 1926 Љубљана, Кралство СХС (денес Словенија) |
| Починал(а) | 28 декември 2005 (возр. 79) Белград, Србија и Црна Гора (денес Србија) |
| Националност | Југословен (1926-1941, 1945-1992) СР Југословен/Србо-Црногорец (1992-2005) |
| Народност | Словенец |
| Образование | Факултет за драмски уметности |
| Алма матер | Универзитет за уметности во Белград |
| Занимање | Глумец, театарски режисер, сценарист |
Стево Жигон е роден на 8 декември 1926 година во Љубљана, во кројачко семејство со словенечко потекло, од татко Стефан и мајка Марија Жигон, родум од Трст. Неговите родители, откако Мусолини и фашистите дошле на власт во 1922 година од Италија се преселиле во Љубљана, каде што Стево од 1937 година учел гимназија, а во 1945 година матурирал. Во февруари 1942 година станал член на Сојузот на комунистичката младина на Југославија (СКОЈ). Како млад, тој поминал една година затворен во германски, белогардејски и италијански затвор, а последните две години од војната ги поминал во злогласниот концентрационен логор Дахау, од декември 1943 година до мај 1945 година, каде го научил германскиот јазик. Поради познавањето на јазикот и познавањето на менталитетот, многу често подоцна играл улоги на цинични и ладни германски офицери.[1]
Студирал глума во Љубљана, каде што завршил еден семестар на Академијата за глумечка уметност и Ленинград, каде студирал од 1946 година до 1948 година на тамошниот Ленинградски театарски институт.[1] Дипломирал во 1952 година во извонредната класа на Академијата за театарска уметност во Белград.[2] Тој бил еден од првите асистенти на Академијата за театарска уметност, при нејзиното основање во 1949 година. Пресвртниците во неговата уметничка кариера се поврзани со Бојан Ступица, кој придонел за негово вклучување во филмот и режијата. Со текот на годините, тој сè помалку глумел во Југословенскиот драмски театар (ЈДП) и Ателје 212, а сè повеќе се свртел кон режијата.[3] Своето филмско деби го имал во 1950 година со две мали улоги. Како две најдобри улоги ја издвојува новинарската во филмот „Кислород“ (М. Клопчиќ, 1970 г.), за која е награден со Златна арена на фестивалот во Пула, како и онаа во филмот „Рондо“ (З. Берковиќ, 1966). Имал забележителна улога и на телевизија, а особена популарност стекнал играјќи го ликот на озлогласениот мајор Кригер во ТВ сериите Отпишаните и Враќање на отпишаните. Тој, исто така, глумел во кратки играни филмови (на пр. на Н. Стојановиќ).[1]
Во 1968 година за време на јунските студентски демонстрации во Белград, неговото појавување во дворот на Филозофскиот факултет и неговата изведба со инсерт од драмата „Смртта на Дантон“, каде со својот говор на судењето на Дантон го глумел чесниот, бескомпромисниот и суров Робеспјер, предизвикал експлозија од одушевување кај студентите кои го слушале и гледале: „. . . кога ќе погледнеме како овие маркизи и грофови на Револуцијата се коцкаат, кога нив ги гледаме со право може да се запрашаме дали тие го ограбиле народот. . . ! Нема спогодба, нема примирје со луѓе за кои Републиката е шпекулација, а Револуцијата е занает! ! ..." [1]
Според својата идеолошка определба, тој се декларирал како комунист и бил почитувач на ликот и делото на Сталин. Категорично ги бранел идеите на атеизмот.[1]
На првите повеќепартиски избори во Србија во 1990 година бил кандидат на Социјалистичката партија на Србија (СПС) за пратеник, но не бил избран.
Неговата сопруга Јелена и ќерката Ивана се исто така познати глумици. Неговиот вонбрачен син Вид Жигон (1971) живее во Словенија.[4]
Починал на 28 декември 2005 година во Белград. Погребан е во Алејата на заслужните граѓани на Новите гробишта во Белград.
Режирал во следните театри:
Неговата режија на Хамлет е особено запаметена како предизвикувачка и полемична.
| Година | Филм | Улога | |
| 1950 | Чудотворен меч | ||
| 1950 | Црвен цвет | Блаж | |
| 1957 | Ќе се вратам | Бранко Медан, полковник | |
| 1958 | Кала | Филозоф | |
| 1959 | Пет минути рај | Стеван | |
| 1960-ти▲ | |||
| 1960 | Голем потфат | ||
| 1960 | Сплетка и љубов | ||
| 1960 | X-25 јавува | Ханс Биндер | |
| 1961 | Хеда Габлер | ||
| 1961 | Песна | ||
| 1961 | L'enclos | ||
| 1963 | Шест свечени покани (ТВ-серија) | ||
| 1964 | Отровна билка | ||
| 1964 | Службена положба | ||
| 1965 | После одморот | ||
| 1965 | Маестро | ||
| 1965 | Болничка соба | ||
| 1966 | Лола Ѓукиќ и Новак Новак | ||
| 1966 | Премиера | ||
| 1966 | Балада за враќањето | ||
| 1966 | Крешталка | ||
| 1966 | Амандус | Жан | |
| 1966 | Црн снег | Емил Маргетиќ | |
| 1966 | Рондо | Младен | |
| 1966 | Топли години | ||
| 1967 | Коктел (ТВ-филм) | ||
| 1967 | Мементо | Вили Милер | |
| 1967 | Егор Буличов (ТВ-филм) | Андреј Звонцов | |
| 1967 | Височка хроника | Јоханес Франциска | |
| 1968 | Самци (ТВ серија) | ||
| 1968 | Бегство | Сергеј Павлович Голупков | |
| 1968 | Календар на Јован Орловиќ | Дарко | |
| 1968 | Тишина | ||
| 1968 | Валкани раце | ||
| 1968 | Опатица и комесар | Доктор Симиќ | |
| 1969 | Потоп (ТВ-филм) | ||
| 1969 | Обична приказна | ||
| 1969 | Безимена ѕвезда | ||
| 1969 | Бура | ||
| 1969 | На дан пожара | Дошен | |
| 1969 | Недозвани | ||
| 1969 | Како да ти кажам ТВ-серија | / | |
| 1970-ти▲ | |||
| 1970 | Оксиген | ||
| 1971 | Голема работа | ||
| 1971 | Влегува слободен човек (ТВ) | ||
| 1971 | Патување на местото на несреќата | Нино | |
| 1971 | Чедомир Илиќ | Министер | |
| 1972 | Дамон (ТВ) | Дамон | |
| 1972 | Девојка од Космај | Мајор Бекер | |
| 1972 | Валтер го брани Сараево | Др. Мишковиќ | |
| 1973 | Последни | ||
| 1973 | Полицајци | ||
| 1973 | Дубравка | ||
| 1973 | Изгнаници | ||
| 1973 | Павилјон број шест | Командант на градот | |
| 1973 | Опасни средби | ||
| 1974 | Оглас | Бриски | |
| 1974 | Флоријановиќ | ||
| 1974 | Валтер го брани Сараево (ТВ-серија) | Др. Мишковиќ | |
| 1974 | Отпишаните | Мајор Кригер | |
| 1974 | Њурци | ||
| 1974 | Парлог | ||
| 1974 | Димитрије Туцовиќ (ТВ-серија) | Лав Троцки | |
| 1974 | Страв | Благот Баласица | |
| 1975 | Живи врски | ||
| 1975 | Андерсонвил — Логор смрти | ||
| 1974—1975 | Отпишаните | Мајор Кригер | |
| 1975 | Sie kommen aus Agarthi | ||
| 1976 | Марија | ||
| 1976 | Случајот на матурантот Вагнер | Филип Вагнер | |
| 1976 | Диспут во ноќта | Еразмо Ротердамски | |
| 1976 | Враќање на отпишаните | Мајор Кригер | |
| 1976 | На патот на предавство | кнез Павле Караѓорѓевиќ | |
| 1976 | Волци и овци | ||
| 1976 | Идеалист | Свештеник од Запоље | |
| 1978 | Маска | Александар фон Бах | |
| 1978 | Окупација во 26 слики | Хубичка | |
| 1978 | Љубов во единаесеттата | ||
| 1978 | Павилјон VI | ||
| 1978 | Отпишаните ТВ-филм | Кригер | |
| 1978 | Враќање на отпишаните ТВ-серија | Кригер | |
| 1979 | Слом | Кнез Павле Караѓорѓевиќ | |
| 1979 | Новинар | Томац | |
| 1979 | Се сеќавам | ||
| 1980-ти▲ | |||
| 1980. | Луди години 2 | Директор на училиштето | |
| 1980 | Чин | ||
| 1980 | Летување на југ | ||
| 1981 | Во агонија | ||
| 1981 | Шеста брзина | Началник | |
| 1981 | Жед | ||
| 1981 | Седам секретара СКОЈ-а | ||
| 1982 | Настојање | Професор Херак | |
| 1982 | Десеттиот брат | Пискав | |
| 1982 | Приче из радионице | Начелник | |
| 1983 | Стриковците ми раскажуваа | ||
| 1983. | Мртвите не се враќаат (мини-серија) | ||
| 1983 | Како систематски сум уништен од идиоти | Се глумел себеси | |
| 1985 | Црвени и црни | Трстенски фашист | |
| 1985 | Црвена барака | ||
| 1986 | Примож Трубар (ТВ-серија) | ||
| 1986 | Вечерни ѕвона | Паоло Мензе | |
| 1986 | Miss | ||
| 1986 | Еретик | ||
| 1987 | Случај Хармс | Професор | |
| 1987 | Домот на Бергманови | Конрад | |
| 1987 | Погрешна процена | Димитрије Љотиќ | |
| 1988 | Халоа — празник на курвите | Професор Манфред | |
| 1988 | Роман за Лондон (ТВ-серија) | Доктор Сергејевич Крилов | |
| 1988 | Вечерни ѕвона (ТВ-серија) | Паоло Мензе | |
| 1988 | Вук Караџиќ | Клеменс Метерних | |
| 1988 | P.S. Post Scriptum | ||
| 1990-ти▲ | |||
| 1991 | Туце свилени чорапи | ||
| 1991 | Брачни патувања | Гроф Јохан фон Финсенберг | |
| 1992 | Пофалба на светиот кнез Лазар | ||
| 1993 | Кажи зошто ме остави | Старец | |
| 1993 | Подобро од бегство | Театарски режисер | |
| 1994 | Милена од Прага | СС офицер | |
| 1993—1994 | Среќни луѓе | Доктор Ловчевиќ | |
| 1994 | Полицаецот од Петлово Брдо | Таткото на Марина | |
| 1995 | Наследство | Адвокат Спасоје | |
| 1995 | Сложни браќа | Русин од Унпрофор | |
| 1995 | Крај на династијата Обреновиќ | Чариков | |
| 1995—1996 | Среќни луѓе 2 | Доктор Ловчевиќ | |
| 1998 | Кралевски гамбит | ||
| 1998 | Британски гамбит | Шкотски доброволец кај партизаните | |
Ги напишал:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
