From Wikipedia, the free encyclopedia
Сојомбо писмото (монголски: Соёмбо бичиг/ soyombo bichig) е писмо развиено од монголските монаси и научникот Ѕанабаѕар во 1686 година за пишување на монголски јазик. Истото писмо се користи за пишување и на тибетски јазик и санскритски јазик. Специјален знак од писмото, наречено сојомбо стана национален симбол на Монголија и е дел од знамето на Монголија од 1921 година и на грбот на Монголија од 1992 година.
Сојомбо писмото било создадено како четврто писмо за пишување на монголски јазик, само 38 години по создавањето на чистото писмо. Според постоечка легенда во Монголија, Занабазар видел знаци во вид на букви на небото што тој подоцна ги претворил во писмо за пишување. Името на писмото сојомбо е поврзано со таа легенда, па така на санскритски јазик сојомбо значи самоздадено. Писмото е слоговни и засновано на девангарското писмо, а додека формите на буквите потекнуваат од индиското ранџанско писмо. Денес не е познато за сигурно дали Ѕанабаѕар го создал писмото комплетно сам или позајмувал од други јазици.
Источните Монголци го користеле писмото само за церемонијално и декоративно писмо. Ѕанабаѕар го создал писмото за преведување на будистички текстови од санскритски или тибетски, и тој и неговите ученици го користеле само за тоа. Бидејќи писмото било премногу комплицирано за секојдневна употреба, неговата употреба денес веќе не постои. Покрај историските документи, тоа може да се најде на храмови. Исто така се користи и за изучување на монголскиот јазик и неговиот развој.
Монголците ги дале следните значења на елементите на симболот (од горе па надолу):
Сојомбо не е кодиран според Уникод 5.0. Има иницијатива за вклучување во низата 11100-1113F.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.