From Wikipedia, the free encyclopedia
Група Рено е француски мултинационален автомобилски производител основан во 1899 година.[8] Компанијата произведува низа автомобили и комбиња, а во минатото произведувало камиони, трактори, резервоари, автобуси, мотори за авиони, авиони и шински возила за патници.
 | |
| Податотека:Renault HQ.jpg Дирекцијата на Рено во Булоњ-Бијанкур, Франција | |
| Вид | Société Anonyme |
|---|---|
Ознака | Предлошка:Euronext CAC 40 Component |
| ISIN | FR0000131906  |
| Дејност | автомобилска индустрија |
| Основано | 25 февруари 1899 |
| Основачи | Луј Рено Марсел Рено Фернан Рено |
| Седиште | Булоњ-Бијанкур , Франција |
Опслужувани подрачја | глобално (128 земји)[1] |
Клучни личности |
|
| Производи | автомобили, електрични возила, комерцијални возила, луксузни возила, финансирање |
Производствен обем | ▲ 4.120.063[2] (2018) |
| Доход | ▼ 55,54 милијарди евра[3] (2019) |
Оперативен доход | ▼ 2,10 милијарди евра[3] (2019) |
Нето-доход | ▼ 0,02 милијарди евра[3] (2019) |
| Вкупно актива | ▲ 122,17 милијарди евра[3] (2019) |
| Вк. капитал | ▼ 35,33 милијарди евра[3] (2019) |
| Сопственик | |
Вработени | 181.344 (Q4 2017)[5] |
| Одделенија |
|
| Подружници | List
|
| Мреж. место | group.renault.com/en/ (EN) group.renault.com (FR) |
Според организацијата „Ентернасионал де констриктер д’отомобил“ (Internationale des Constructeurs d'Automobiles), во 2016 година Рено бил деветтиот најголем производител на автомобили во светот според обемот на производство.[9] До 2017 година, алијансата Рено-Нисан-Мицубиши станала најголем продавач на лесни возила во светот, соборувајќи го Фолксваген АГ од првото место.[10]
Седиштето на дирекцијата на Рено е во Булоњ-Бијанкур, во близина на Париз и групата „Рено“ ја сочинуваат марките Алпин, Автомобил Дачија од Романија, Рено Самсунг Моторс од Јужна Кореја и АвтоВАЗ од Русија.[11][12] Рено има контролен удел од 43,4% во Нисан од Јапонија,[7] и удел од 1,55% во Дајмлер АГ од Германија (од 2012 година, Рено произведува мотори за автомобилите на моделот „Дајмлер“ А-Класа и Б-класа [13] ). Рено поседува и подружници РЦИ Банк (RCI Banque) (автомобилско финансирање), Рено ритејл груп (Renault Retail Group) (автомобилска дистрибуција) и Мотрио (Motrio) (автомобилски делови). Рено има различни заеднички вложувања, вклучувајќи ги Ојак-Рено (Турција) и Рено Парс (Иран). Француската влада поседува удел од 15% во Рено.
Рено камиони (Renault Trucks), претходно познат како Рено веикил ендистриел (Renault Véhicules Industriels), е дел од АБ Волво од 2001 година. Рено Агро стана 100% сопственост на германскиот производител на земјоделската опрема КЛААС во 2008 година.
Заедно Рено и Нисан инвестирале 4 милијарди евра (5,16 милијарди американски долари) во осум електрични возила во период од три до четири години со почеток во 2011 година.[14]
Рено е познат по улогата во мото-спортот, особено со релито, Формула 1 и Формула Е. Неговата рана работа на математичко моделирање на обликот на каросериите на автомобилите е важна во историјата на компјутерската графика.
Концептуалните автомобили на Рено ги покажуваат насоките за иден дизајн и технологија. Од 2008 година, Рено прикажал различни концепти на електричен автомобил под името „ЗЕ“, со нула емисија, започнувајќи со концептот заснован на Рено Кангоо Be Bop. Следеле понатамошни концепти и соопштенија, со производство на Флуенс ЗЕ (Fluence ZE) што започнало во 2011 година и Рено Зое (Renault Zoe) во 2012 година.
Рено го открил хибридниот концепт Ондлиос во 2008 година[15][16], но ова го претекнала програмата ЗЕ. Сепак, Рено претставил нов хибриден автомобил во септември 2014 година, Еолаб (Eolab), кој вклучува разни иновации за кои компанијата рекла дека ќе бидат додадени во моделите на производство до 2020 година.[17]
Во 2014 година, на Саемот за автомобили во Њу Делхи, Рено најавил нов модел, квид концепт, кој доаѓал со хеликоптерски дрон.[18]
Во 2013 година, Рено стана водач во продажбата на електрични возила во Европа, благодарение на големиот опсег на возила (Твизи, Зое, Флуенс, Кангу).[19]
Во почетокот на 2008 година, Рено склучил договори за планираните производи без издувни гасови, со Израел, Португалија, Данска и со американските држави Тенеси и Орегон,[20] Јокохама во Јапонија и кнежевството Монако.[21] Серж Јокоз бил директор на проектот за електрични возила.[22]
Во 2008 година, Рено-Нисан потпишал договор за производство на електрични автомобили во Израел со Бетер плејс (Better Place), американска компанија која развивала нова инфраструктура за транспорт која не била заснована на нафта. Рено имал за цел да продаде 10-20 000 автомобили годишно во Израел.[23] Рено исто така се согласил за проектот да развие заменливи батерии. Рено соработувал со Бетер плејс за производство на мрежа за целосно електрични возила и илјадници станици за полнење во Данска, планирани да бидат во функција до 2011 година.[24] Рено Флуенс ЗЕ, било избрано за израелскиот проект. Тоа станало првото незагадувачко возило со заменлива батерија,[25] со испитувања во 2010 година преземени на Рено лагуна (Renault Laguna). Рено го завршил партнерството во 2013 година, по банкротот на „Бетер плејс“, со продажба на само 1.000 возила во Израел и 240 во Данска.[26]
Во септември 2013 година, Рено и Болоре најавиле договор за соработка за производство на ново електрично возило.[27]
Рено зое, со 18.453 регистрирани возила, бил најпродаваниот целосно електричен автомобил во Европа во 2015 година.[28][29] Со продадени 11.873 возила во текот на првата половина на 2016 година, Зое продолжил да се рангира како најпродаваниот модел на електричен автомобил во Европа.[30] Глобалната продажба на Зое достигнала 50.000 единици во јуни 2016 година.[31] Глобалната продажба на електрични возила на Групата Рено поминала 100.000 единици во септември 2016 година, со удел во продажбата на Зое со 54%, КАнгу ЗЕ со 24%, Твизи со 18% и Флуенс ЗЕ и нејзиниот корејски преработен Самсун СМ3 ЗЕ со 4%.[32][33]
Рено ги продава своите производи под пет бренда: Рено, Лада, Дачија, Рено Самсунг моторс и Алпин.[34]
Првото лого на Рено било претставено во 1900 година и се состоело во испреплетени иницијали на браќата Рено. Кога компанијата започнала со масовно производство во 1906 година, таа донела графичка форма во форма на опрема со автомобил во неа. По Првата светска војна, компанијата користела лого на кое бил прикажан тенк ФТ. Во 1923 година Рено вовел ново лого во форма на круг, кое било заменето со „дијамантот“ во 1925 година.[35] Дијамантот на Рено ја изразува цврстата желба на брендот да проектира силна и доследна корпоративна слика.[36]
Логото дијамант на „Рено“ минало низ многу дотерувања.[35] За модернизација на својот имиџ, Рено побарал од Виктор Вазарели да го дизајнира неговото ново лого во 1972 година. Преобразеното лого ја задржало дијамантската форма. Дизајнот подоцна бил ревидиран за да ги одрази заоблените линии на новите знаци за стилизирање на брендот.[37] Тековното лого е во употреба од 1992 година.
Логото за употреба на веб и во печатена форма било ажурирано трипати потоа. Во 2004 година, пореална претстава во жолт квадрат со зборот „Рено“ покрај истата. Во 2007 година, Сагез и Партнерс создале верзија со зборот „Рено“ во внатрешноста на жолтиот квадрат.[35][38]
Во април 2015 година, Рено вовел нови дизајни за диференцирање на компанијата од брендот на производи, како дел од кампањата „Страст за живот“. Новото лого на брендот ја заменило жолтата позадина со жолта лента. Бил воведен и нов фонт на буквите. Корпоративното лого било презентирано на Годишниот генерален состанок во 2015 година, во кое биле опфатени Рено, Дачија и Рено Самсунг моторс.[39][40]
.jpg)
.jpg)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
