Ново Коњарево

Ново Коњарево — село во Општина Ново Село, во околината на градот Струмица.

Ново Коњарево

Црква „Св. Климент Охридски“

ОУ „Мануш Турновски“

Ново Коњарево
Влезот на селото
Ново Коњарево Местоположба на Ново Коњарево во Македонија Ново Коњарево на карта
Координати 41°23′39″N 22°56′23″E
Општина	Ново Село
Население	518 жит. (поп. 2021)[1]
Пошт. бр.	2434
Шифра на КО	27064, 27564
Надм. вис.	300 м
Ново Коњарево на општинската карта Атарот на Ново Коњарево во рамките на општината
Ново Коњарево на Ризницата

Географија и местоположба

Ново Коњарево се наоѓа во непосредна близина на граничниот премин Струмица - Ново Село (т.е. Ново Коњарево) и се наоѓа на само 1 км далечина од гранцата со Бугарија. Од центарот на општината, Ново Село, е оддалечено 7 километри додека од најблискиот град Струмциа е оддалечено 28 километри. Таквата местоположба го прави центар на многу патишта во југоисточниот регион на државата.

Историја

Главна статија: Голема трпеза

Селото било основано во 1931 година од 15 семејства, српски колонисти, и во почетокот се викало Белите Кашти (Белите Куќи). Во 1941 година овие семејства биле протерани од бугарската војска. По војната во 1945 година, селото го населиле жителите на Бадилен. Според името на соседното село Коњарево, оваа населба го добила името Ново Коњарево. Во близина на селото има споменик наречен „Апостолски премин“, изграден во чест на битката од 1943 година помеѓу окупаторската и македонската војска, предводена од генералот Михајло Апостолски.

Во атарот на селото Ново Коњарево на 100 метри од македонско–бугарската граница се наоѓа наоѓалиштето „Голема Трпеза“. Наоѓалиштето е сместено на издолжен рид со зарамнето плато на кое се наоѓала населбата со должина од околу 150 метри во правец север - југ и 70-тина метри во правец на исток - запад. Ридот од западната, северната и источната страна е заштитен со стрмни долови, додека од јужната страна со мал преслап е поврзан со подножјето на планината Беласица. Токму на овој дел се наоѓаат остатоци од кула и бедем на западната страна. Во подножјето на ридот на северната страна тече реката Струмица. Наоѓалиштето досега не е истражувано, но судејќи по површинските наоди тој му припаѓал на периодот на доцното бакарно време/раната бронза што не ја исклучува можноста во подлабоките слоеви да се пронајдат остатоци и од неолитот.

Население

Население во минатото

Година Нас. ±% 1948 345 —     1953 368 +6.7% 1961 574 +56.0% 1971 750 +30.7% 1981 1.130 +50.7%	Година Нас. ±% 1991 1.205 +6.6% 1994 1.040 −13.7% 2002 934 −10.2% 2021 518 −44.5%

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 934 жители, од кои 932 Македонци и 2 Срби.^[2]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 518 жители, од кои 448 Македонци, 1 Албанец и 69 лица без податоци.^[3]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	—	—	345	368	574	750	1.130	1.205	1.040	934	518

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[7]

Општествени установи

Во селото се асфалтирани повеќе улици, и има повеќе места за излегување на младите (базен, кафулиња, кафани, сендвичара, дуќани) и функционира на ниво месна заедница.

Селото има две цркви: едната е „Св. Илија“ осветена во 1973 година, а втората „Св. Климент“, осветена 2003 година.

Самоуправа и политика

Избирачко место

Во селото постојат избирачките места бр. 1791 и 1791/1 според Државната изборна комисија, сместени во дом на културата.^[8]

На претседателските избори во 2019 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 1.110 гласачи.^[9]

Личности

• Проф. д-р Владо Тимовски (р. 1948) — македонски педагог, професор на УКИМ^[10]
• Ванчо Ѓорѓиев (р. 1964) — македонски историчар, професор на УКИМ^[11]

Култура и спорт

• ФК „Граничар“ — фудбалски клуб од селото
• ОК „Граничар“ — одбојкарски клуб од селото

Иселеништво

Значаен дел од населението е во странство (Швајцарија, Италија, Германија и други места) или претежно се занимава со земјоделство, од причина што земјата е многу плодна и успеваат многу земјоделски култури.

Наводи

1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
2. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
3. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
4. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
5. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
6. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
7. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
8. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 21 декември 2019.
9. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-13. Посетено на 21 декември 2019.
10. „Проф. д-р Владо Тимовски“. Педагошки факултет - Скопје. Архивирано од изворникот на 2009-11-23. Посетено на 2010-03-14.
11. „д-р Ванчо Ѓорѓиев“. Филозофски факултет Скопје. Посетено на 2010-03-14.

Надворешни врски

• Ново Коњарево на Ризницата ^?