Народноослободителен баталјон „Страшо Пинџур“

Народноослободителен баталјон „Страшо Пинџур“ (Прв баталјон на Третата оперативна зона на НОВ и ПОМ) — воена единицица на НОВ и ПОМ^[1]. Бил формиран на планината Кајмакчалан односно Ниџе на 24.IX.1943 од 126 борци на НОПО „Добри Даскалов“, НОПО „Сава Михајлов“ и главнината на Битолскиот НОПО „Гоце Делчев“^[1].

Народноослободителен баталјон „Страшо Пинџур“
Формирањето на народноослободителниот баталјон „Страшо Пинџур“ (1943)
Активна	24 септември 1943 - 20 декември 1943
Битки	НОБ

Заклетва на баталјонот

При образувањето на баталјонот на 24 септември 1943 година на Кајмакчалан, борците ја дале следната заклетва:^[2][3]

КЛЕТВА

Се колнам во својата чесна дума оти верно и достојно ќе се борам во редовите на Народно-ослободителната војска и партизанските одреди на македонскиот народ, за националната слобода и рамноправност на својот народ до крајното истеруење на германските-италијанските окупатори и нивните блгарски и албански слуги и против сите издајници на нашиот народ.

СМРТ НА ФАШИЗМОТ - СЛОБОДА НА НАРОДОТ

ДА ЖИВЕЕ МАКЕДОНИЈА!

Акции на баталјонот

Формирање на батаљонот „Страшо Пинџур“

Во нападот на рудникот Дудица на планината Кожуф на 2 октомври 1943 биле убиени 10 непријателски војници, а на баталјонот му се приклучиле 80 рудари^[1]. Во нападот на бугарската гранична посада во Лукар, јужно од с.Конопиште на планината Кожуф, извршен на 19.Х. биле заробени 30 бугарски војници и еден подофицер, а во нападот на германската посада на железничкиот мост кај с.Острово во Леринско на 26.Х. биле убиени 2 Германци и заробени 7 Мароканци^[1]. Поради бројното зголемување, од издвоени 113 борци на 30.Х. бил формиран Вториот баталјон на Третата оперативна зона на НОВ и ПОМ^[1].

Во нападот на селото Радња Демиркаписко на 8 ноември 1943 биле заробени 12 контрачетници на одредот „Цар Калојан“, а на 12.XI. при влегувањето во турските села Вешје и Бесвица на борците од баталјонот им се приклучиле неколку Турци^[1]. Во средината на ноември, кај селата Радња и Бохула баталјонот водел борба со бугарска колона при што загинале 5 партизани и 14 бугарски војници^[1]. Во селото Бегниште на 18.XI. била запалена општинската зграда, а во нападот на касарната во гевгелиското село Конско и две гранични караули на планината Кожуф биле заробени околу 60 бугарски војници. Во повеќе села формирал НОО^[1]. Баталјонот бил расформиран на 20.XII.1943 во селото Фуштани во Меглен, Егејска Македонија каде влегол во составот на Втората македонска НОУ бригада^[1].

Наводи

1. Младеновски, Симо (2009). „Народноослободителен баталјон „Страшо Пинџур"“. Во Блаже Ристовски (уред.). Македонска енциклопедија. 2. Скопје: МАНУ. стр. 1017–1018. ISBN 978-608-203-024-1 (2) Проверете ја вредноста |isbn=: invalid character (help).CS1-одржување: користи параметар editors (link)
2. Жените на Македонија во НОВ 1941-1945. Скопје: ИНИ. 1976. стр. 299.
3. Втора македонска ударна бригада. Скопје: Наша книга. 1973. стр. 250.CS1-одржување: датум и година (link)