Лаконски јазик
From Wikipedia, the free encyclopedia
Лаконски јазик, познат и како Лакон или Лакона, ― океански јазик, кој е зборуван на западниот брег на островот Гауа во Вануату.
Лаконски јазик | |
---|---|
Lakona, Vure | |
Изговор | [laˈkɔn] |
Застапен во | Вануату |
Подрачје | Гауа |
Говорници | 800 (2012)[1] |
Јазично семејство | австронезиско
|
Јазични кодови | |
ISO 639-3 | lkn |
|
Имиња
Изворното име на јазикот, лакон, првично се однесува на областа каде што е зборуван ‒ имено Лаконскиот Залив, што одговара на западниот брег на Гауа. Алтернативното име лакона е од мотскиот јазик. Овие имиња се изведени од праторескобенкскиот облик * laᵑgona, со непознато значење.
Лаконскиот имал четири дијалекти, наречени катареуски (катареу, [k͡pʷætærɛw]), вуриски (вури, [βurɪ]), тоглатареуски (тоглатареу) и тоглански (тогла).
Фонологија
Лаконскиот има 16 фонемски самогласки. Тие се 8 кратки /i ɪ ɛ æ a ɔ ʊ u/ и 8 долги самогласки /iː ɪː ɛː æː aː ɔː ʊː uː/.[2]
Предна | Задна | |
---|---|---|
Речиси затворена | i ⟨i⟩ ∙ iː ⟨ii⟩ | u ⟨u⟩ ∙ uː ⟨uu⟩ |
Полузатворена | ɪ ⟨ē⟩ ∙ ɪː ⟨ēē⟩ | ʊ ⟨ō⟩ ∙ ʊː ⟨ōō⟩ |
Полуотворена | ɛ ⟨e⟩ ∙ ɛː ⟨ee⟩ | ɔ ⟨o⟩ ∙ ɔː ⟨oo⟩ |
Речиси отворена | æ ⟨ä⟩ ∙ æː ⟨ää⟩ | |
Отворена | a ⟨a⟩ ∙ aː ⟨aa⟩ |
Историски гледано, фонемизацијата на должината на самогласките потекнува од компензаторното издолжување на кратките самогласки кога алвеоларниот трил /r/ бил изгубен како слог на крај.[3]
Граматика
Системот на лични заменки во лаконскиот ја спротивставува клузивноста и разликува четири броја (еднина, двоина, троина, множина).[4]
Просторната референца во лаконскиот се заснова на систем на геоцентрични (апсолутни) насоки, што е типично за океанските јазици.[5]
Наводи
Библиографија
Надворешни врски
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.