Емир

Емир (арапски: امير = „владетел, водач“) — титула што ја носи владетелот, принцот, во некои муслимански земји од Блискиот Исток и Африка.^[1] Пред појавата на исламот, емири биле полководците, а потоа муслиманските владетели што вршеле државна и духовна власт (емир на Бухара, емир на Авганистан итн.).^[2] Емирите обично се сметаат за високопоставени шеици, но во монархиските држави изразот се користи и за принцови; така, „емират“ значи горе-долу исто како кнежевство во овој контекст.

Емирот на Бухара, Алим-хан (1880 — 1944).