Тероризам на Македонската револуционерна организација
From Wikipedia, the free encyclopedia
Тероризмот на Македонската револуционерна организација во почетокот се применувал со двојни цели: 1) Како средство за добивање приврзаници 2) Како заштита од предавста од внатрешните или надворешните луѓе, кои и служеле на власта, кои му пакоселе на македонското револуционерно дело, а често и како средство за добивање на материјални средства. Според еден од идеолозите на Македонската револуционерна организација, Ѓорче Петров, теророт, како притисок, форма на убедување, се употребувал за агитирање само во неколку случаи и тоа поради неопходност [1].
Постепено тероризмот на Организацијата, под притисок на ситуацијата, се развивал. Покрај ликвидациите на оделни предавници или потисници на македонското население, се започнало со грабнување на оделни лица за откуп. Најпознато е грабнувањето на мис Елен Стон, а аферата Мис Стон, според времетраењето, спектакуларноста, добиените финансиски средства и афирмацијата на македонското револуционерно дело на меѓународен план е најголемата афера во историјата на Македонската револуционерна организација. Главни глумци во неа биле Јане Сандански, Христо Чернопеев, Крсто Асенов и грабнатата Мис Стон која била првиот американски граѓанин киднапиран надвор од територијата на САД.
Непосредно пред самото Илинденско востание се наметнало прашањето за атентаторството. Гоце Делчев со својата чета на 18/19 март 1903 година го разнесен мостот на Драматица (Ангиста), дел од тунелот, била прекината железничката линија и две телеграфски лини, тоа било демонстрација на новата концепција за борба.