Портрет на Изабел де Порсел
From Wikipedia, the free encyclopedia
Портрет на Доња Изабел де Порсел ― слика со масло на платно на шпанскиот уметник Франсиско де Гоја, насликана околу 1805 година. Портретот ја прикажува Изабел Лобо Веласко де Порсел, која е родена во Ронда околу 1780 година и била втора сопруга на Антонио Порсел. Сопругот на Изабел бил 25 години постар од неа; се запознале кога таа имала 20 години. Антонио Порсел бил либерал и соработник на Мануел Годој, принцот на мирот, кој бил пријател на Гаспар Мелчор де Ховељанос, кој пак го довел во допир со Гоја, кој живеел во близина; се вели дека сликата била подарок од уметникот во замена за гостопримство. Портретот од Гоја, со Антонио Порсел, иако многу поголем и не е соодветно дело, бил изгубен во пожар кога џокеј клубот во Буенос Аирес, бил уништен во немири во 1953 година.[1]
Творец | Франсиско Гоја |
---|---|
Година | 1805 (1805) |
Димензии | 82 см × 54.6 см |
Место | Национална галерија, Лондон |
Полудолгиот портрет прикажува млада жена облечена во вообичаена шпанска облека, бела кошула и црна мантилја . И покрај нејзината „махеста“ облека, богатството на текстилот и нејзиниот дамски изглед и даваат на сликата аристократска елеганција; во тоа време, богатите шпански „луѓе на модата“ често носеле стилови на урбани носења од пониска класа и нивните женски еквиваленти, како што се гледа во познатата облечена верзија на Гоја во делото „Облечена маха“.[2]
Се издвојува одлучувачкиот гест на нејзините раце во акимбо положбата и нејзината самодоверба. Нејзините очи и коса се светло кафени, кожата бледа, а телото благо свртено на левата страна, додека главата дава рамнотежа со тоа што е свртена на спротивната страна. Гоја постигнува стварност и длабочина без додавање споредни предмети во композицијата. Еден од уникатните аспекти на оваа слика е тоа што жената гледа кон левата страна на гледачот, а не кон него, што е случај со повеќето слики на Гоја.[се бара извор]
Некои изучувачи неодамна фрлиле сомнеж околу неговото припишување.[3]