![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f7/Greekfire-madridskylitzes1.jpg/640px-Greekfire-madridskylitzes1.jpg&w=640&q=50)
Византиско-арапски војни
From Wikipedia, the free encyclopedia
Арапско-римски војни — низа војни водени помеѓу арапските муслимани и Римското Царство во периодот од 7 до 11 век. Судирот започнал за време на почетните муслиманските освојувања преземени од Праведниот Калифат и Омејадите во 7 век.
|
||||||||||||||||||||
Избувот на Арапите од Арапскиот Полуостров (сега Саудиска Арабија) во 630-те години резултирало со брзо губење на јужните покраини на Римската Империја (Сирија и Египет). Во текот на следните педесет години муслиманите започнале нови напади најпрвин во Мала Азија, а подоцна се заканиле и на римската престолнина Константинопол, град кој бил ставен под опсада во два наврати. Во исто време муслиманите започнале со освојување на африканските римски покраини. Ситуацијата не се стабилизирала до Втората арапска опсада на Цариград во 718, кога Таур станал граница меѓу двете империи. Во времето на Абасидите, односите меѓу двете земји се стабилизирале кога биле отворени амбасади но конфликтите продолжиле и во 10 век.
Во првите векови, Римјаните најчесто играле одбранбена политика и ги избегнувале отворените битки на поле. Со падот на Абасидите и зацврстување на империјата под Македонската династија, Римјаните во периодот од 920-976 година ги подобриле своите позиции и повторно ги зазеле северниот дел од Сирија и Ерменија. Ситуацијата целосно се променила со појавата на Селџуците во 1060-тите.