Амундсен-Скот
From Wikipedia, the free encyclopedia
Станица Амундсен-Скот — американска научно-истражувачка станица која се наоѓа Јужниот Пол. Таа е најјужната точка под јурисдикција на Соединетите Американски Држави. Станицата се наоѓа на Антарктичката Висорамнина на 2,835 метри надморска височина. Станицата е управувана од Канцеларијата за поларни програми на Националната научна фондација, конкретно Американската антарктичка програма (ААП). Именувана е во чест на Норвежанецот Роалд Амундсен и Британецот Роберт Ф. Скот, кои воделе одделни тимови кои се тркале да станат први кои ќе стигнат на Јужниот Пол во раните 1900-ти.
Станица „Амундсен-Скот“ | ||
---|---|---|
Антарктичка станица | ||
Amundsen–Scott South Pole Station | ||
Станицата Амундсен-Скот во ноември 2009 година. В | ||
Карта на Антарктикот што ја покажува местоположбата на станицата Амундсен-Скот на Јужниот Пол (заокружено) | ||
Земја | САД | |
Location in Антарктик | Јужен Пол, Антарктичка Висорамнина | |
Управувана од | Американска антарктичка програма на Национална научна фондација | |
Основана | ноември 1956 (1956-11) | |
Наречено по | Роалд Амундсен и Роберт Фалкон Скот | |
Надм. вис.[1] | &100000000000028350000002.835 м | |
Население [1] | ||
• Вкупно |
| |
Час. појас | NZST (UTC+12) | |
• Лето (ЛСВ) | NZDT (UTC+13) | |
Вид | Цела година | |
Период | Годишен | |
Статус | Оператовен | |
Објекти | Објектите се:[1][2]
| |
Мреж. место | Amundsen-Scott South Pole Station |
Оригиналната станица Амундсен-Скот била изградена од сојузната влада на САД во текот на ноември 1956 година, како дел од нејзината посветеност на научните цели на Меѓународната геофизичка година, напор кој траел од јануари 1957 до јуни 1958 година за да ја проучува, меѓу другото, геофизиката на поларните региони на Земјата.
Пред ноември 1956 година, немало постојана вештачка структура на полот и практично немало човечко присуство во внатрешноста на Антарктикот. Неколкуте научни станици на Антарктикот биле во близина на неговиот брег. Станицата е континуирано окупирана откако е изградена и неколку пати била обновувана, проширувана и надградувана.
Станицата е единственото населено место на површината на Земјата од кое Сонцето е постојано видливо шест месеци; потоа е постојано темно во следните шест месеци, со приближно два дена просечно темнина и светлина. Овие се, во опсервациски термини, наречени еден исклучително долг „ден“ и една подеднакво долга „ноќ“. Во текот на шестмесечниот „ден“, аголот на издигнување на Сонцето над хоризонтот постепено се менува. Сонцето достигнува растечка позиција во текот на септемвриската рамноденица, а потоа е очигледно највисока во декемвриската краткоденица, која е летна краткоденица на југ, заоѓа на мартовската рамноденица.
Во текот на шестмесечната поларна ноќ, температурите на воздухот може да се спуштат под −73 °C (−99 °F) и снежните виулици се почести. Помеѓу овие бури, и без оглед на времето за бранови должини кои не се засегнати од лебдат снег, грубо 5 3⁄4 месеци обилна темнина и сува атмосфера ја прават станицата одлично место за астрономски набљудувања.
Бројот на научни истражувачи и членови на помошниот персонал сместени во станицата Амундсен-Скот отсекогаш варирал сезонски, со максимално население од околу 200 во летната оперативна сезона од октомври до февруари. Во последниве години, населението во зима е околу 50 луѓе.