![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e2/Yuliia_Paievska_December_2022.jpg/640px-Yuliia_Paievska_December_2022.jpg&w=640&q=50)
Јулија Паиевска
From Wikipedia, the free encyclopedia
Јулија „Таира“ Паиевска ( украински: Ю́лія Гео́ргіївна Пає́вська; понекогаш напишана како „Јулија Паевска“) е украински лекар која го основала волонтерскиот амбулантен корпус „Ангелите на Таира“ за време на Руско-украинската војна . Таа била заробена и затворена од руски војници на 16 март 2022 година и ослободена на 17 јуни 2022 година. Таа станала симбол на храброста и пожртвуваноста според Њујорк Тајмс .[1]
![]() | На оваа страница е потребен превод на македонски. Оваа страница (или пасус) не е напишана на јазик којшто е македонски. Ако е наменета за читателите од тој јазик, треба да биде преместена на јазичното издание на Википедија на тој јазик. Видете го целосниот список на јазични изданија. Ако страницата (или пасусот) не е преведена на македонски во рок од една седмица, содржината која е на друг јазик ќе биде избришана. |
Јулија Паиевска | |
---|---|
![]() | |
Изворно име | Юлія Паєвська |
Роден | 19 декември 1968(1968-12-19) (55 г.) Украинска ССР, Советски Сојуз (сега Украина) |
Род | Команда на медицинските сили ![]() |
Заповедал со | 61-ва мобилна болница на Вооружените сили на Украина |
Битки/војни | Руско-украинска војна Опсада на Мариупол |
Одликувања | 100 жени (BBC) |
Паиевска служела како волонтер уличен лекар за време на протестите на Евромајдан во 2013 година, потоа како тренер по тактичка медицина на првите линии во Донбас од 2014 до 2018 година, каде што ги основала „Ангелите на Таира“, кои се заслужни за спасувањето на стотици животи, вклучително и Украинците. цивили, украински војници, сепаратистички милитанти и руски војници. Служела во украинската армија како началник на воената болница во Мариупол од 2018 до 2020 година, кога била демобилизирана, но продолжила да работи како волонтер лекар.
Од почетокот на целосната ескалација инвазија во февруари 2022 година, до нејзиното заробување, Јулија снимила 256 GB видео со телесна камера од нејзината работа како болничар во Мариупол. а видеото го прошверцувала надвор од градот со помош на локален полицаец и меѓународни известувачи на 15 март 2022 година. Еден ден пред да биде одведена во заробеништво, Јулија ја сокрила мемориската картичка во памучен тампон и му ја дала на полицаец, кој им ја предал картичката на новинарите на Асошиетед прес за да можат да ги изнесат видеата од окупираниот град и да ги објават во јавноста.
Следниот ден, Паиевска и нејзиниот возач на брза помош биле заробени од Русија додека му помагаа на ранетиот цивил кој бегал од воздушниот напад на театарот во Мариупол . Оттогаш таа била користена во руски пропагандни видеа, кои ја обвинуваа за дружење со нацисти и за извршување злосторства.
Жителка на Киев, Паиевска ја одгледал нејзиниот дедо, одликуван советски ветеран од Втората светска војна, кој се борел во опсадата на Ленинград . Пред војната, Паиевска работеше како дизајнер, тренер за аикидо и волонтерски лекар. Била претседател на Аикидо федерацијата „Мутокукаи-Украина“. Паиевска била повредена за време на дежурната обиколка, поради што беше потребна замена на двата колкови и остави со делумен инвалидитет. Таа требала да биде единствената жена членка на украинскиот тим Invictus Games за 2020 година, кој ќе се натпреварува во стрелаштво и пливање, но нејзиното фаќање ја спречи да се натпреварува на презакажаните Игри во април 2022 година. На нејзино место настапи ќерката на Паиевска која освоила бронзен медал во стрелаштво.