Јоокаи
From Wikipedia, the free encyclopedia
Јоокаи [Yōkai (妖怪code: ja is deprecated , Дух, фантом, страшен привид)] се класа натприродни чудовишта и духови во јапонскиот фолклор. Зборот „yōkai“ е составен од канџи за "маѓепсување; привлечно; несреќа" и "дух; привидение; мистерија; сомнително".[1] Јоокаи се нарекуваат и ајакаши (あやかし), мононокe (物の怪) или мамоно (魔物). Одликите на јоокаи се движат различно од злонамерни и палави субјекти за кои се верува дека предизвикуваат несреќа и штета, до оние за кои се смета дека им носат среќа на оние што ги среќаваат.
Јоокаи често поседуваат животински одлики (како што е каппа, прикажан како слично на желка и тенгу, најчесто прикажан со крилја), но може да има и хуманоиден изглед, како што е кучисаке-онна. Некои јоокаи личат на неживи предмети (како што е цукумогами), додека други немаат видлива форма. За јоокаи обично се опишува дека имаат духовни или натприродни способности, а вообличување (менување на обликот) е најчеста одлика поврзана со нив. Јоокаи кои се вообличуваат се познати како бакемоно (化物) или обаке (お化け).
Јапонските фолклористи и историчари го објаснуваат јоокаи како персонификација на „натприродни или неодговорни појави пред нивните информатори“. Во периодот Едо, многу уметници, како што е Торијама Сеикен, измислиле нови јоокаи со инспирација од народните приказни или чисто од нивната сопствена фантазија. Денес, неколку такви јоокаи (како што е амикири) грешно се мисли дека потекнуваат од потрадиционалниот фолклор.[2]