From Wikipedia, the free encyclopedia
H. Abdullah Ahmad (1878-1933) adolah salah satu tokoh panulih, pandidiak, jo ulama pambaharu tanamo nan barasa dari Sumatera Barat.[1] Baliau gigih mandorong pambaharuan pamikiaran jo pandidiakan Islam di Sumatera Barat, antaro lain jo caro mandirian Adabiyah School (1909) di Padang, sarato manabikan surek kaba Islami Al-Munir (1911-16).[1][2][3] Baliau pun marupoan salah satu tokoh awa Sarekat Islam (SI putiah) di Minangkabau, dan tamasuak dari ulama Kaum Mudo.[4]
![]() | |
Biografi | |
---|---|
Lahia | 1878 Kota Padang Panjang |
Kamatian | 2 Nopember 1933 (54/55 tahun (id) terjemahkan) Koto Padang |
Kalompok etnis | Urang Minangkabau |
Agamo | Islam |
Kagiatan | |
Karajo | Wartawan jo Ulama |
Kaluarga | |
Abak | Syekh Ahmad Alang Lawas Padang (id) |
Sakola Adabiyah School nan baliau bina tasabuik maajaan pangatauan umum sarupo sakola Balando, tatapi ditambahan juo jo babagai palajaran Islami.[1] Pado taun 1916, Pamarentah Hindia Balando bahkan maakui baiaknyo mutu pandidiakan di sakola tu, inggo babarapo urang Balando diangkek sabagai guru dan sakola mandapekan subsidi.[4][5] Sakola tu manjadi palopor jo conto untuak alim ulama lainnyo, nan kudian mambangun pulo sakola nan sarupo tu, misanyo Diniyah School di Padang Panjang (1915) dek Zainuddin Labai al-Yunusi, Diniyah School di Batusangkar (1918) dek Mahmud Yunus, dll.[1]
Pado taun 1925, Abdullah Ahmad jo Djamaluddin Thaib mandirian Persatuan Guru-guru Agama Islam (PGAI), untuak malawan pangaruah kuminih nan lah mulai taseba di Sumatera Barat katiko itu.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.