Noen Infrarout

Als noen Infrarout (NIR) gëtt de Beräich vum elektromagnéitesche Spektrum genannt, dee sech a Richtung vu méi grousse Wellelängten un dat visuellt Liicht uschléisst. De Beräich vum Infraroutliicht streckt sech vu 780 nm bis 3 µm an ëmfaasst sou d'Spektralberäicher IR-A an IR-B.

Feststellen op Distanz

Spektralmiessung vu vitaler Vegetatioun. D'Reflektivitéit gëtt duerch d'Chlorophyllaktivitéit am Spektralberäich vun zirka 690 nm un, däitlech méi grouss.

Beim Feststellen op Distanz déngt dat not Infrarout ënner anerem bei der Analys vu Loft- a Satellittebiller fir d'Beuerteelung vun der Vitalitéit vun der Vegetatioun. Am noen Infrarout huet Chlorophyll eng däitlech, ongeféier 6-mol, méi héich Reflektivitéit wéi am visuelle (besonnesch grénge) Spektrum. Dësen Effet fir d'Erkenne vu Vegetatioun benotzt. Dobäi gëtt e Bild am visuellen (haaptsächlech am roude) Spektrum an am noen Infrarout gemaach. Notzobjeten hu souwuel am visuelle wéi och am noen Infraroutberäich eng änlech Reflektivitéit, wärend chlorophyllhalteg Vegetatioun am noen Infrarout en däitlech méi héije Reflexiounsgrad huet. Sou kënnen z. B. och gréng Notzobjete vun der grénger Vegetatioun ënnerscheet ginn.

Signaliwwerdroung

Technesch gëtt dee Beräich an optesche Glasfasere benotzt fir Signaler z'iwwerdroen. En gëtt dofir an en ettlech Frequenzbänner ënnerdeelt.

Bezeechnung	Wellelängteberäich	Alternativ Bezeechnung	Bemierkungen
O-Band	1260–1360 nm	original	Ufänglech Dateniwwerdroung bei minimaler Dispersioun vun der Gruppevitesse
E-Band	1360–1460 nm	extended
S-Band	1460–1530 nm	short
C-Band	1530–1565 nm	central	Déi klengst Dämpfung an enger Glasfaser
L-Band	1565–1625 nm	long
U-Band	1625–1675 nm	ultra-long

Medezin

Medezinesch gëtt de Beräich vun ongeféier 700 bis 1100 nm wéinst der Transparenz vum opteschen Apparat an der Aentherapie (Ophthalmologie) souwéi bei der Diagnos (zum Beispill: Optesch Kohärenztomografie) wéi och bei der Chirurgie (zum Beispill: Uschweesse vun der Netzhaut) benotzt. Jee no Wellelängt ënnerscheet sech dobäi och d'Afléissdéift vun der Stralung.

Chimie an Astronomie

An der Chimie an an der Astronomie ka mat Hëllef vun der Infraroutspektroskopie (Absorptiounsbänner) d'Existenz vu Moleküllen respektiv funktionelle Gruppen nogewise ginn, beispillsweis Azeton a Waasser respektiv CH- an OH-Gruppen.

Literatur

• Donald A. Burns: Handbook of near-infrared analysis. CRC Press Boca Raton 2008, ISBN 978-0-8493-7393-0.
• Ramesh Raghavachari: Near-infrared applications in biotechnology. Dekker, New York 2001, ISBN 0-8247-0009-0.
• John T. Houghton: Infra-red physics. Clarendon Press, Oxford 1966
• Martin Giard: Infrared and submillimeter space astronomy. EDP Sciences, Les Ulis 2002, ISBN 2-86883-612-7.

Referenzen