Steenzäit
From Wikipedia, the free encyclopedia
Steenzäit gëtt déi längst Period vun der Geschicht vun der Mënschheet genannt, ier Metaller fir Gebrauchszwecker geformt a benotzt goufen.
Virgeschicht | |||
Holozen | (➚ Fréigeschicht) | ||
Eisenzäit | |||
Spéit Bronzezäit | |||
Mëttel Bronzezäit | |||
Fréi Bronzezäit | |||
Bronzezäit | |||
Koffersteenzäit | |||
Jongsteenzäit | |||
Mëttelsteenzäit Epipaleolithikum | |||
Pleistozen | Jonkpaleolithikum | ||
Mëttelpaleolithikum | |||
Alpaleolithikum | |||
Alsteenzäit | |||
Steenzäit |
De Begrëff geet op den Dräiperiodesystem zeréck, dee vum dänesche Paleontolog Christian Jürgensen Thomsen an aneren zanter 1830 propagéiert gouf. An dësem System ginn d'Ur- oder Virgeschicht an d'Steenzäit, d'Bronzezäit an d'Eisenzäit ënneragedeelt. D'Steenzäit selwer gëtt agedeelt a Paleolithikum (Alsteenzäit), Mesolithikum (Mëttelsteenzäit) an Neolithikum (Jongsteenzäit).
Dës Andeelung an dräi Periode bezitt sech virun allem op Europa an Deeler vu Westasien an Nordafrika.