Hellenismus
From Wikipedia, the free encyclopedia
Den Hellenismus oder den Hellenisteschen Zäitalter (4.-1. Joerhonnert v. Chr.) ass eng Geschichtsperiod a Griicheland, déi bis op d'grouss Figure wéi den Alexander de Groussen oder d'Kleopatra relativ mëssverstane gëtt. Den Hellenismus gëtt dacks als eng Transitiounsperiod, a souguer Dekadenz, tëscht dem Glanz vum Klasseschen Zäitalter an der Muecht vum Imperium Romanum ugesinn. Allerdéngs hunn de Glanz vun de Stied wéi Alexandria, Antiochia a Pergamon, d'Ekonomie, d'Mëschung vun de Kulturen, d'dominant Roll von der griichescher Sprooch an hir Diffusioun d'Bild vum anticken Noen Oste verännert.
Den Hellenismus gouf duerch Historiker aus dem 19. Joerhonnert definéiert. De Begrëff "hellenistesch" gouf fir d'éischt Kéier vum däitschen Historiker Johann Gustav Droysen benotzt[1] a koum duerch de linguisteschen a kulturelle Krittär, der spektakulärer Erweiderung vun de Regiounen, wou griichesch geschwat ginn ass (gr.: ἑλληνίζειν / hellênízein) an domat duerch de Phenomeen vun der Expansioun vum Hellenismus. Dëse Phenomeen vun enger Hellenisatioun an dem Kontakt tëscht den alen orientaleschen Zivilisatiounen an de Griichen ass ënner der réimescher Dominatioun weidergaangen[2]. D'chronologesch Grenze vum hellenisteschen Zäitalter si konventionell a politesch: si fänke mam Doud vum Alexander dem Groussen un, an halen op, wéi sech de leschte groussen hellenisteschen Herrscher, d'Kleopatra vun Egypten, d'Liewe geholl huet, an der réimescher Dominanz d'Plaz iwwerlooss huet.
D'rezent archeologesch an historesch Aarbechte ginn an d'Richtung, dës Period no zwéin Aspekter nei ze bewäerten: d'Existenz an d'Gewiicht vun de grousse Kinnekräicher mat ursprénglech griicheschen oder makedoneschen Dynastien[3] mä och d'Roll vun de ville Stied, deenen hir Wichtegkeet net ofgeholl huet, och wann dës Meenung laang Zäit vertruede war.