zeta

Latine

Notatio

← Graeca Antiqua  ζῆτα  (zēta, zeta)

← Punice  𐤑  (ṣāḏê, sade)

Nomen litterae a sade derivatur, sed eius forma a zai.

Nomen substantivum

zēta (neut.; indeclinabile)

1. Ζ, seu ζ; sexta, olim septima, littera abecedarii Graeci.
2. Z, seu z; ultima littera abecedarii Latini.

Dictiones collatae

Abecedarium Latinum

A a

B be

C ce

D de

E e

F ef

G ge

H ha

I / J i

K ka

L el

M em

N en

O o

P pe

Q qu/cu

R er

S es

T te

U / V u

X ex/ix

Y y

Z zeta

Alphabetum, sive abecedarium, Palaeograecum

Α ἄλφα alpha

Β βῆτα beta

Γ γάμμα gamma

Δ δέλτα delta

Ε εἶ ἒ ψιλόν epsilon

Ϝ ϝαῦ δίγαμμα digamma

Ζ ζῆτα zeta

Η ἦτα eta

Θ θῆτα theta

Ι ἰῶτα iota

Κ κάππα cappa

Λ λάβδα labda

Μ μῦ my

Ν νῦ ny

Ξ ξεῖ xi

Ο οὖ ὂ μικρόν omicron

Π πεῖ pi

Ϻ σάν san

Ϙ κόππα coppa

Ρ ῥῶ rho

Σ σίγμα sigma

Τ ταῦ tau

Υ ὖ ὖ ψιλόν ypsilon

Φ φεῖ phi

Χ χεῖ chi

Ψ ψεῖ psi

Ω ὦ ὦ μέγα omega

Ϡ σαμπῖ sampi

Translationes

Anglice

littera Latina, Americanis zee ☞^en; Britannis zed ☞^en; littera Graeca zeta ☞^en

Formae affines

• Latine: zēta — Alia forma vocis diaeta.