tenebrarum

Discretiva

tenebrarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
tenebrārum	casus genitivus pluralis	substantivi tenebrae

Appellatio pronuntiatusque

API: /te.neˈbraːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: te·ne·brā·rum — morphologica: tenebr-arum

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

C. Plinius Secundus 23–79

P. Cornelius Tacitus 55–117

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• et tamen, ut medici toto corpore curando minimae etiam parti, si condoluit, medentur, sic philosophia cum universam aegritudinem sustulit, sustulit etiam, si quis error alicunde, extitit, si paupertas momordit, si ignominia pupugit, si quid tenebrarum obfudit exilium, aut eorum quae modo dixi si quid extitit. Etsi singularum rerum sunt propriae consolationes, de quibus audies tu quidem, cum voles. —Tusculanae disputationes Ciceronis ^[1][2]

class.

• At istorum corpora qui se tenebris dicaverunt foeda visuntur, quippe suspectior illis quam morbo pallentibus color est: languidi et evanidi albent, et in vivis caro morticina est. Hoc tamen minimum in illis malorum dixerim: quanto plus tenebrarum in animo est! ille in se stupet, ille caligat, invidet caecis. Quis umquam oculos tenebrarum causa habuit? —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[3]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• e contrario tenebrarum alumna blattis vita, lucemque fugiunt in balinearum maxime umido vapore prognatae. fodiunt ex eodem genere rutili atque praegrandes scarabaei tellurem aridam favosque parvae et fistulosae modo spongiae medicato melle fingunt. in Threcia iuxta Olynthum locus est parvus, in quo unum hoc animal exanimatur, ob hoc Cantharolethrus appellatus. —Naturalis historia Plinii ^[4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• statuitur nox, et Pontia consciae ancillae custodiam cubiculi mandat. ille uno cum liberto ferrum veste occultum infert. tum, ut adsolet in amore et ira, iurgia preces, exprobratio satisfactio, et pars tenebrarum libidini seposita; ea quasi incensus nihil metuentem ferro transverberat et adcurrentem ancillam vulnere absterret cubiculoque prorumpit. —Annales P. Cornelii Taciti ^[5]

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Sciscitati nomen cuiusdam Nicanoris, qui genere Thracio proditus ius amicitiae summum cum illo Demochare colebat, litteras adfingimus, ut venationis suae primitias bonus amicus videretur ornando muneri dedicasse. Iamque provecta vespera abusi praesidio tenebrarum Thrasyleonis caveam Demochari cum litteris illis adulterinis offerimus; —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[6]

Fontes

3. Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 20. CXXII, versus 4 — tenebrarum
5. Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIII. [44] — tenebrarum
6. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber IV. Capitulum XVI. Versus 2 — tenebrarum