ita

Latine

Appellatio pronuntiatusque

ita

API: /ˈita/

(classice)

Syllabificatio phonetica: i·ta — morphologica: ita

Adverbium

ĭta

1. Sic; hoc modo.

Usus

Res ita evenit, ut dixi.

Dictiones derivatae

• itane?
• itaque
• itatenus
• item

Translationes

Hoc modo

Anglice: so (en), this way (en)

Coreane: (sic): 그래서 (ko) ‎(geuraeseo), 그러므로 (ko) ‎(geureomeuro), 그럼 (ko) ‎(geureom) (contractio), 그리하여 (ko) ‎(geurihayeo) (hoc modo): 이렇게 (ko) ‎(ireoke) Francense: donc (fr), du coup (fr), par conséquent (fr) Germanice: so (de), auf diese Weise (de)

Discretiva

ita dictio est in variis linguis:

• Suahelice: ita

Formae affines

Latine

ita

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ita	casus nominativus singularis · genus femininum	participii itus
ita	casus vocativus singularis · genus femininum	participii itus
ita	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii itus
ita	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii itus
ita	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii itus

Appellatio pronuntiatusque

ita

API: /ˈita/

(classice)

Syllabificatio phonetica: i·ta — morphologica: it-a

itā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
itā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii itus

Appellatio pronuntiatusque

itā

API: /ˈitaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: i·tā — morphologica: it-a