doluisse

Discretiva

doluisse dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
doluisse	—	perfectum	activa	infinitivus	doleō (dolēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /do.luˈis.se/

(classice)

Syllabificatio phonetica: do·lu·is·se — morphologica: dolu-isse

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

P. Ovidius Naso -42…+18

Lucius Annaeus Seneca -3…+65

Macrobius fl.c.420

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

• Etenim si in leviorum artium studio memoriae proditum est poetas nobilis poetarum aequalium morte doluisse, quo tandem animo eius interitum ferre debui, cum quo certare erat gloriosius quam omnino adversarium non habere? cum praesertim non modo numquam sit aut illius a me cursus impeditus aut ab illo meus, sed contra semper alter ab altero adiutus et communicando et monendo et favendo. —Brutus Ciceronis ^[1]

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

• arbiter hic igitur sumptus de lite iocosa

dicta Iovis firmat: gravius Saturnia iusto

nec pro materia fertur doluisse suique

iudicis aeterna damnavit lumina nocte;

at pater omnipotens (neque enim licet inrita cuiquam

facta dei fecisse deo) pro lumine adempto

scire futura dedit poenamque levavit honore. —Metamorphoses Ovidii Nasonis ^[2][3]

class.  (41 p.C.n.)

• Ex iis quae nos offendunt alia renuntiantur nobis, alia ipsi audimus aut videmus. De iis quae narrata sunt non debemus cito credere: multi mentiuntur ut decipiant, multi quia decepti sunt; alius criminatione gratiam captat et fingit iniuriam ut videatur doluisse factam; est aliquis malignus et qui amicitias cohaerentis diducere velit; est suspicax et qui spectare ludos cupiat et ex longinquo tutoque speculetur quos conlisit. —De Ira Senecae ^[4][3]

Latinitas postclassica

saec. V.

• Vergilius tantam deam, quod cuivis de honestis feminae deforme est, velut specie victam Paride iudicante doluisse, et propter Catamiti paelicatum totam gentem eius vexasse commemorat. —Saturnalia Macrobii ^[5][3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): I. [3] — doluisse