agricolum

Discretiva

agricolum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
agricolum	casus genitivus pluralis	substantivi agricola

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈgrikolum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gri·co·lum — morphologica: agri-col-um

Formae aliae

• agricolārum

Loci

T. Lucretius Carus –95…–55

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere

finitimi fingunt et Faunos esse locuntur,

quorum noctivago strepitu ludoque iocanti

adfirmant volgo taciturna silentia rumpi

chordarumque sonos fieri dulcisque querellas,

tibia quas fundit digitis pulsata canentum,

et genus agricolum late sentiscere, quom Pan

pinea semiferi capitis velamina quassans

unco saepe labro calamos percurrit hiantis,

fistula silvestrem ne cesset fundere musam. —De rerum natura Lucretii ^[1][2]

Fontes