Vicus Sanctae Burianae

Vicus Sanctae Burianae, vulgo St Buryan est vicus parvus in Cornubia occidentale situs. Erant anno 2001 incolae 1215 in vico. Ibi nundinae et mercatus tenebantur ab anno 1302.^[1]

Sancti Buryan Orbis

St Buryan

Vici collocatio in comitatu Cornubia

S. Burianae ecclesia

Vicus est divisus in partes quinque: primam, quae est centrum et locus ecclesiae huius vici. Secundam, qui Anglii "Lamorna", Cornubii "Nansmornow" appellant, forma minusculus vicus piscatorum, sed cultura Angliis non ignotus (canticum "Lamorna" nam canent nonnulli cantores populares Anglii). Tertiam, quae villaris est nomine anglice "Crows-an-Wra". Quartam, quae villaris est anglice nomine "Sparnon", et quintam, que vicus est parcus "Tregurnoe" sive "Tregurnow" appellatus.

Athelstanus, rex Anglorum, imperabat anno 930 post Christum natum ecclesiam monasteriumque consacrati Sanctae Burianae aedificare eo loco. Nomen cornubicum nam est "Eglosborrie". Nomen Anglicum est "St. Buryan".

Notae

1. Samantha Letters, "Gazetteer of Markets and Fairs in England and Wales to 1516: Cornwall"

Bibliographia

• "Burian, St.^{[nexus deficit]}" in Samuel Lewis, ed., A Topographical Dictionary of England (7a ed. 1848. ~)
• "St. Burian" in Daniel Lysons, Samuel Lysons, Cornwall: a general and parochial history of the county (Magna Britannia. 1814. ~)
• Anne Preston-Jones, Peter Rose, "Medieval Cornwall^{[nexus deficit]}" in Cornish Archaeology no. 26 (1986) pp. 135-185

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Vicus Sanctae Burianae spectant.

Vide St Buryan apud Viciviam.

• "St Buryan" apud A Vision of Britain Through Time
• "St Buryan" apud Open Domesday (recensio interretialis Libri de Wintonia ab Anna Powell-Smith elaborata ~)