Sinus Bothnicus

Sinus Bothnicus^[1] (Finnice Pohjanlahti; Suecice Bottniska viken) est sinus Maris Baltici inter litus orientale Sueciae et litus occidentale Finniae. Ad Alandiam mare Balticum in duo sinus dividitur, Bothnicum et Finnicum.

Tabula regionis Balticae, locum Sinus Bothniae monstrans

Etymologia

Bothnia (dein Bothnicum) est forma Latina verbi botn, postea botten ('Solum' Nordice Antique). Nomina multorum locorum circum Sinum Bothnicum sitorum sunt a verbo bot(te)n facta. Exempli gratia nomina Västerbotten et Österbotten (oppida Suecica)

Geographia

Longitudo sinus est 725 km et latitudo 80-240 km. Altitudo maxima est 295 m. Superficies tota aquae huius sinus est circiter 117 000 km². Plusquam quinque menses anni derigescitur.

Flumina quae in sinum Bothnicum se effundunt

• Angermannus et
• Fluvius Dalecarliae Sueciae
• Torna in confinio Sueciae et Finniae
• Ula Finniae

Urbes litorales

Variae urbes oppidaque iacent ad litora huius sinus, quorum gravissima sunt:

Sinus Bothnicus solis occasu

Navis appropinquans ad portum Uloae

Finnia

• Aboa, 182 200
• Arctopolis, 83 500
• Portus Mariae, 11 400
• Uloa, 194 300
• Vaasa, 66 300

(Numerus incolarum anno 2014)

Suecia

• Lula, 46 600
• Sundsvall, 50 700
• Hernosandia, 17 600
• Gevalia, 71 000

(Numerus incolarum anno 2010)

Notae

1. Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~

Nexus interni

• Carta Marina
• Mare Balticum
• Sinus Finnicus

Nexus externi

Situs geographici et historici: Locus:  • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия