Rectio Belgica Londinii

Rectio Belgica Londinii fuit rectio Regni Belgicae per secundum bellum mundanum, quae sedem Londinii habebat.

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Hubertus Pierlot, primus minister Belgicus per secundum bellum mundanum (1943)

Belgica a Germania nazistica occupata, ministri Belgici convenientes Pictavii in Francia die 28 Maii 1940 declaraverunt regem incapacem esse regendi, quia in Belgica occupata remanebat. Ipso facto, consilium ministrorum potestatem ducis civitatis sibi arrogavit. Rectio etiam Burdigalae et Viciaci versata est. Die 28 Augusti octo ministri qui in Francia remanere desiderabant recesserunt. Hubertus Pierlot primus minister et Paulus Henricus Spaak minister rerum externarum Londinium fugerunt, ubi iam ministri Camillus Gutt^(fr) et Albertus de Vleeschauwer^(nl) versati sunt. Ita rectionem quattuor ministrorum formabant. Anno 1942 quintus minister Londinium advenit, annoque sequenti alii duo ministri nominati sunt, itaque postremo rectio septem ministros numerabat.

Ministri factionum Catholicae, liberalis ac socialisticae pars rectionis erant. Rectio potestatem in Belgica non habebat, sed Congum Belgicum administrabat, et cum aliis civitatibus negotiabatur.

Ministri die 8 Septembris 1944 Bruxellas reverti sunt.

Bibliographia

• Christianus Laporte, Ici Londres, capitale de la Belgique libre, in La Libre Belgique^(fr) (31 Maii 2008).
• Ioannes Stengers, Sur l'histoire du gouvernement belge de Londres in Revue belge de philologie et d'histoire^(fr), anno 2000, pag. 1009–1022.
• Eliezer Yapou, Governments in Exile, 1939–1945: Belgium: Disintegration and Resurrection, Hierosolymae, anno 2006.
• Christianus Behrendt et Martinus Vrancken, "L'article 93 de la Constitution belge et l'impossibilité de régner du roi : une disposition dépassée par son histoire", in L'Europe au présent ! Liber amicorum Melchior Wathelet, Bruxellis, anno 2018.

De hac pagina

Haec pagina fuit Translatio Hebdomadalis a die 9 Iulii 2019 ad diem 16 Iulii 2019.