Mazenta (Italia)

Mazenta^[1][2] (-ae, f.) vel Masenta^[3] (-ae, f.) (alia nomina: Mazentia,^[4] Maxentia, Castra Maxentia et Magenta) (Italiane: Magenta) est Urbs Italiae et municipium, circiter 23 540 incolarum, in Regione Langobardia et in Urbe metropolitana Mediolanensi situm. Urbani Mazentini appellantur.

Vide etiam paginam discretivam: Mazenta (discretiva).

Mazenta (Italia)

Res apud Vicidata repertae:

Mazenta (Italia): insigne

Civitas: Italia
Locus:
Numerus incolarum: 24 178
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Magenta

Gestio

Procuratio superior: Urbs metropolitana Mediolanensis

Geographia

Superficies: 21.99 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Bofalora (Provincia Mediolanensis), Cerretanum, Curbitum, Marcallum cum Caseone, Rubeccum (Provincia Mediolanensis), Fanum Sancti Stephani (Provincia Mediolanensis), Tercade

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Magenta

Tabula aut despectus

Mazenta (Italia): situs

Monumentum et ossuarium militum bello de libertate Italiae occisorum

Insignia

• 
  Urbs Italiae^[5]
• 
  Urbs nomismate ob proelium apud Mazenta decorata

Historia

Haec urbs celebris est Proelio apud Mazentam die 4 Iunii 1859 inter Austricos et Italianos, recte Sardos atque Francicos, commisso inter Bellum alterum de libertate Italiana. Etiam color maxentius nomen ab hoc communi habet. Ab Mediolano ad solis occasum spectat.

Fractiones, vici et loci in municipio

Municipia finitima

• Marcallum cum Caseone,
• Santo Stefano Ticino,
• Curbitum,
• Bofalora supra Ticinum,
• Robecco sul Naviglio,
• Cerretanum (NO),
• Tercade (NO).

Coniunctio communium

• Mazenta (Francia)

Nexus interni

• Langobardia (regio),
• Urbs metropolitana Mediolanensis,
• Provincia Mediolanensis,
• Proelium apud Mazentam,
• Mediolanum (urbs),
• Urbes Italiae.

Nexus externus

• Situs Publicus (Italiane)

Vicimedia Communia plura habent quae ad Mazentam spectant (Magenta, Magenta (Italy)).

Pinacotheca

• 
  Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Mediolanensi.
• 
  Ecclesia Sancti Martini.

Notae

1. R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
2. Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
3. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
4. F. Ferrari, Lexicon geographicum, 1667
5. D.P.R. 25 Maii 1947

Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!